از آن لشکری که به «عشق رهبر» آمده تا این یکی که به «عشق اکبر» آمده. از آن هایی که نماد «خواص بی بصیرت» می دانندش، تا گروهی که حامی جنبش سبز و پشتیبان «اعتدال» می پندارندش و در سوی دیگر میدان، دیگرانی که می گویند «دست های آلوده به خون» او تطهیرناپذیر است.
واکنش ایرانیان به مرگ اکبر هاشمی رفسنجانی نماینگر شکافی عمیق میان قطب هایی کاملا متضاد در جامعه امروز ایران بود.
برای گروهی، تیره-روشن هاشمی رفسنجانی با ۸۸ و آن نماز جمعه معروف رقم می خورد؛ نماز جمعه ای که او را برای بخشی از این گروه قهرمان کرد و برای بخشی دیگر، خائن. برای گروهی دیگر اما تکلیف او از همان دهه ۱۳۶۰ و نیمه اول ۷۰ روشن شده؛ سال هایی که «سیاه ترین» توصیفش می کنند و نقش او را در اعدام های پر شمار و اتهام دست داشتن در ترور و قتل، نابخشودنی.
در این میان البته گروهی دیگر هستند که می گویند چاره ای نیست. میانه را می گیرند و می گویند نباید فراموش کرد اما باید فرصت داد.
آیا فرصت دادن جایز است؟ یا کارنامه افراد می تواند جایی در میانه کار، برای همیشه بسته شود؟ تکلیف تاریخ با هاشمی رفسنجانی چیست؟
در این برنامه دو تحلیلگر سیاسی همراه ما هستند: از نیویورک مجید محمدی و از پاریس تقی رحمانی
