سرمایه گذاری روی تربیت اعتقادی و اخلاقی و رفتاری نسل جوان، یکی از مهم ترین برنامه ریزی های بلندمدت جمهوری اسلامی ایران، از همان نخستین روزهای پس از انقلاب ۵۷ بود.
انقلاب فرهنگی، اسلامی سازی دانشگاه ها، مبارزه با «تهاجم فرهنگی»، راه اندازی گشت های مختلف در سطح شهرها، تمرکز بر برگزاری کلاس های مذهبی و پرورشی در مدارس، پخش برنامه های پرشمار آموزشی دینی از رادیو و تلویزیون، همگی بخشی از تلاش حکومت برای شکل دادن به هویت اعتقادی نسل های جوان طی حدود چهار دهه گذشته بوده است؛ نسل هایی که قرار بود مملو از «جوانان انقلابی» باشد.
اصطلاح «جوانان انقلابی» اساسا در طول تمامی این سال ها جزو پر مصرف ترین کلیدواژه های رهبران جمهوری اسلامی برای توصیف یکی از ارکان مهم «مدینه فاضله»ای بوده که سودای ساختش را در سر می پروراندند.
روز دوازدهم اوت، بیست و دو مرداد ماه، مصادف با روزی که در گاهشمار سازمان ملل متحد «روز جهانی جوانان» نام گرفته، برنامه ساعت ششم با حضور مخاطبان رادیو فردا و سعید پیوندی جامعه شناس مقیم پارس در پی پاسخ این پرسش بود که نزدیک به چهل سال بعد از انقلاب، جمهوری اسلامی چقدر در سوق دادن جوانان به مسیری که رهبرانش می پسندند موفق بوده است؟ این که جوانان امروز چقدر «انقلابی»اند؟
