۸۶امین مراسم اسکار روز یک‌شنبه یازدهم اسفندماه برگزار خواهد شد.
مجله ونیتی‌فر در اکتبر سال ۲۰۱۳ در مقاله‌ای این سئوال را مطرح کرده بود که «آیا اسکار سال ۲۰۱۴ بهترین سال سینمایی از زمان اکران فیلم «بر باد رفته» است؟» به گواه بسیاری از رسانه‌های انگلیسی زبان دیگر نیز اسکار امسال از بهترین اسکارهای سال‌های اخیر است و فیلم‌های مخاطب و منتقدپسند بسیاری در مراسم امسال با هم رقابت خواهند کرد.
فهرست ۹ فیلم نامزد دریافت اسکار بهترین فیلم سال از این قرار است: «کلاهبرداری آمریکایی»، «کاپیتان فیلیپس»، «کلوب خریداران دالاس»، «جاذبه»، «او»، «نبراسکا»، «فیلومنیا»، «۱۲ سال بردگی» و «گرگ وال استریت».
از میان این ۹ فیلم، چهار فیلم توانسته‌اند مرز فروش صدمیلیون دلار در سینماهای آمریکا را رد کنند (جاذبه، کلاهبرداری آمریکایی، گرگ وال‌استریت و کایپتان فیلیپس) و باقی جزو پرفروش‌ترین‌های سال به شمار نمی‌روند.
حال باید دید که آیا امسال نیز مانند سال ۲۰۱۰ که فیلم «هرت لاکر» (کاترین بیگلو) توانست اسکار بهترین فیلم را از پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینما، «آواتار» (جیمز کمرون) برباید، ارزش هنری آثار روی نظر اعضای آکادمی اسکار بیشتر تاثیر خواهد گذاشت یا موفقیت آن‌ها در گیشه.
هر ساله به جز بحث‌ها و گمانه‌زنی‌های سینمادوستان درباره برنده‌های احتمالی اسکار، بازار شرط‌بندی روی فیلم‌ها نیز داغ می‌شود. بر اساس آماری که وبسایت «آدزچکر» از وضعیت شرط‌بندی‌ها در رشته اسکار بهترین فیلم سال تا روز شنبه، دهم اسفندماه، ارائه داده، فیلم «جاذبه» (آلفونسو کوآرون) با ۴۷ درصد آرا از باقی فیلم‌ها جلوتر است، پس از آن «دوازده سال بردگی»(استیو مک‌کویین)، «گرگ وال‌استریت» (مارتین اسکورسیزی)، «کلاهبرداری آمریکایی» (دیوید او راسل) و نبراسکا (الکساندر پین) قرار گرفته‌اند.
مجری‌های اسکار امسال و اجرای بحث‌برانگیز پارسال
الن دی‌جنرس، مجری برنامه «شوی الن دی‌جنرس»، اجرای برنامه امسال اسکار را برعهده دارد. دی‌جنرس در شهریورماه درباره خوبی‌ها و بدی‌های پیشنهاد اجرای اسکار در برنامه تلویزیونی‌اش چنین گفته بود: «خوبی‌اش این است که طراحان لباس زیادی به سراغم می‌آیند و از من می‌خواهند لباسی شیک و گران بپوشم. اما بدیش هم این است که محال ممکن است چنین لباسی به تن کنم.»
الن دی‌جینرس از معدود مجریان آمریکایی است که هم آزادانه از همجنسگرا بودن خود صحبت می‌کند و هم در آمریکا چهرهای محبوب به شمار می‌رود.
او هفت سال پیش نیز اجرای این مراسم را بر عهده داشت و در آن مراسم به شوخی گفته بود «آرزوی شما بوده که اسکار ببرید و آرزوی من بوده که مراسم اسکار را اجرا کنم» و حال کرگ زدان و نیل مرون که همچون سال گذشته کارگردانی این مراسم را بر عهده دارند، باز به سراغ الن رفته‌اند.
اما الن دی‌جنرس نخستین گزینه آن‌ها نبوده. سال پیش آن‌ها از سث مک‌فارلن، کارگردان انیمیشن‌های پربیننده‌ای چون «مرد خانواده»، «بابای آمریکایی» و «شوی کلیولند»، دعوت کردند تا اجرای مراسم را برعهده بگیرد و امسال نیز باز به سراغ او رفتند که مک‌فارلن پیشنهاد آن‌ها را رد کرد.
اجرای مراسم سال پیش اسکار با انتقادات شدید بسیاری روبه‌رو شد و منتقدان اجرای مک فارلن را «بحث‌برانگیز» و شوخی‌هایش را «توهین آمیز» خواندند. مک‌فارلن در مراسم سال گذشته شوخی‌های نژادپرستانه با سیاه‌پوستان، شوخی‌های جنسی با زنان بازیگر و شوخی مذهبی با یهودیان داشت که به ویژه شوخی جنسی‌اش با زنان که در ترانه‌ای اجرا شد انتقادهای فراوانی را نصیب‌اش کرد.
مک‌فارلن امسال، زمانی که پیشنهاد اجرای اسکار را رد می‌کرد، در توییترش نوشت: «منتقدان وحشت‌زده نفس راحت بکشن، من مراسم امسال را اجرا نخواهم کرد.»
اما بین آن‌چه سث مک‌فارلن سال گذشته از خود نشان داد و صفاتی که دی‌جینرس به آن‌ها شناخته می‌شود، فاصله بسیار است. دی‌جنرس را فمنیستی دو آتشه می‌دانند، کسی که استفاده از واژه «لام» (لزبین) را در تلویزیون آمریکا عادی کرد و با بلوز و شلوار جین و موهای کوتاه‌اش چهرهای از زن مستقل امروزی نشان داد که به مذاق آمریکایی‌ها خوش آمد.
الن احتمالا امسال نیز با کت و شلوار و موهای کوتاه و بلوندش روی صحنه خواهد آمد و آن‌طور که نینا گارین در وبسایت یو تی سن‌دیگو نوشته «چند شوخی بامزه خواهد کرد، اندکی خواهد رقصید و مراسم را به خوبی اداره خواهد کرد.»
چهار نکته مراسم اسکار امسال
مبارزه زنان برای دریافت اسکار نقش مکمل زن:
با آنکه وبسایت‌های شرط‌بندی از احتمال بالای برنده شدن لوپیتا نیونگو (دوازده سال بردگی) می‌گویند، اما این رشته امسال حریف‌های بسیاری دارد. جنیفر لاورنس (کلاهبرداری آمریکایی) که در آمریکا بازیگری به شدت محبوب است و همچنین سالی هاوکینز که در فیلم «جاسمین غمگین» توجه منتقدان بسیاری را به خود جلب کرده، هر دو ممکن است شانس نیونگو برای دریافت اسکار را کاهش دهند.
کارگردانی مراسم و عکس‌العمل‌ها:
هر ساله ماجرای کارگردانی مراسم حواشی بسیاری دارد. زمانی که مجری‌ها شوخی خاصی می‌کنند یا از فیلمی نام می‌برند، کارگردان دوربین‌اش را به سمت چهرهای از میان مخاطبان حاضر زوم می‌کند، اما انتخاب این چهره‌ها همواره با حواشی‌ای همراه بوده است. به عنوان مثال در سال ۲۰۱۰ زمانی که استیو مارتین و الک بالدوین (مجریان برنامه) از حضور یهودیان در هالیوود حرف می‌زدند، کارگردان تصمیم گرفت چهره ایتان کوئن را در میان حضار نشان دهد یا زمانی که همان سال از فیلم «پرشس» صحبت شد، دوربین‌ها چهره مورگان فری‌من را نشان دادند. تصاویری که همگی با انتقاداتی همراه شد. امسال نیز با توجه به حضور فیلمی چون «دوازده سال بردگی» (که داستان زندگی یک سیاه‌پوست است) باید دید که کارگردانان مراسم چطور می‌خواهند خود را از بند انتقادهای مربوط به نژادپرستی نجات دهند. نکته مهم دیگر که با توجه به حضور فیلم «دوازده سال بردگی» مطرح شده این است: «آیا درست است راجع به برده‌داری شوخی کرد یا نه؟»
اجرای گروه «یو ۲»:
در سال ۲۰۰۳ بونو، خواننده گروه یو ۲ روی صحنه رفت تا ترانه «دستانی که آمریکا را ساختند» را بخواند. او یک جمله از این ترانه را تغییر داد و به جای آن جمله‌ای را خواند که به جنگ عراق مربوط بود، جنگی که تازه آغاز شده بود. باید دید امسال آیا بونو و گروه یو ۲ در زمان اجرای ترانه «عشق معمولی» (برای فیلم ماندلا: مسیر طولانی تا آزادی) دست به حرکتی سیاسی یا بشردوستانه خواهند زد یا نه.
درگذشتگان امسال:
سینمای هالیوود از اسکار گذشته تا این اسکار چندین چهره محبوب خود را از دست داده است. فیلیپ سیمور هافمن، جیمز گاندولفینی، پل واکر و هارولد ریمیس که به تازگی درگذشت. بخش مربوط به درگذشتگان امسال احساسات بسیاری را جریحه‌دار خواهد کرد.
مجله ونیتی‌فر در اکتبر سال ۲۰۱۳ در مقاله‌ای این سئوال را مطرح کرده بود که «آیا اسکار سال ۲۰۱۴ بهترین سال سینمایی از زمان اکران فیلم «بر باد رفته» است؟» به گواه بسیاری از رسانه‌های انگلیسی زبان دیگر نیز اسکار امسال از بهترین اسکارهای سال‌های اخیر است و فیلم‌های مخاطب و منتقدپسند بسیاری در مراسم امسال با هم رقابت خواهند کرد.
فهرست ۹ فیلم نامزد دریافت اسکار بهترین فیلم سال از این قرار است: «کلاهبرداری آمریکایی»، «کاپیتان فیلیپس»، «کلوب خریداران دالاس»، «جاذبه»، «او»، «نبراسکا»، «فیلومنیا»، «۱۲ سال بردگی» و «گرگ وال استریت».
از میان این ۹ فیلم، چهار فیلم توانسته‌اند مرز فروش صدمیلیون دلار در سینماهای آمریکا را رد کنند (جاذبه، کلاهبرداری آمریکایی، گرگ وال‌استریت و کایپتان فیلیپس) و باقی جزو پرفروش‌ترین‌های سال به شمار نمی‌روند.
حال باید دید که آیا امسال نیز مانند سال ۲۰۱۰ که فیلم «هرت لاکر» (کاترین بیگلو) توانست اسکار بهترین فیلم را از پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینما، «آواتار» (جیمز کمرون) برباید، ارزش هنری آثار روی نظر اعضای آکادمی اسکار بیشتر تاثیر خواهد گذاشت یا موفقیت آن‌ها در گیشه.
هر ساله به جز بحث‌ها و گمانه‌زنی‌های سینمادوستان درباره برنده‌های احتمالی اسکار، بازار شرط‌بندی روی فیلم‌ها نیز داغ می‌شود. بر اساس آماری که وبسایت «آدزچکر» از وضعیت شرط‌بندی‌ها در رشته اسکار بهترین فیلم سال تا روز شنبه، دهم اسفندماه، ارائه داده، فیلم «جاذبه» (آلفونسو کوآرون) با ۴۷ درصد آرا از باقی فیلم‌ها جلوتر است، پس از آن «دوازده سال بردگی»(استیو مک‌کویین)، «گرگ وال‌استریت» (مارتین اسکورسیزی)، «کلاهبرداری آمریکایی» (دیوید او راسل) و نبراسکا (الکساندر پین) قرار گرفته‌اند.
مجری‌های اسکار امسال و اجرای بحث‌برانگیز پارسال
الن دی‌جنرس، مجری برنامه «شوی الن دی‌جنرس»، اجرای برنامه امسال اسکار را برعهده دارد. دی‌جنرس در شهریورماه درباره خوبی‌ها و بدی‌های پیشنهاد اجرای اسکار در برنامه تلویزیونی‌اش چنین گفته بود: «خوبی‌اش این است که طراحان لباس زیادی به سراغم می‌آیند و از من می‌خواهند لباسی شیک و گران بپوشم. اما بدیش هم این است که محال ممکن است چنین لباسی به تن کنم.»
الن دی‌جینرس از معدود مجریان آمریکایی است که هم آزادانه از همجنسگرا بودن خود صحبت می‌کند و هم در آمریکا چهرهای محبوب به شمار می‌رود.
او هفت سال پیش نیز اجرای این مراسم را بر عهده داشت و در آن مراسم به شوخی گفته بود «آرزوی شما بوده که اسکار ببرید و آرزوی من بوده که مراسم اسکار را اجرا کنم» و حال کرگ زدان و نیل مرون که همچون سال گذشته کارگردانی این مراسم را بر عهده دارند، باز به سراغ الن رفته‌اند.
اما الن دی‌جنرس نخستین گزینه آن‌ها نبوده. سال پیش آن‌ها از سث مک‌فارلن، کارگردان انیمیشن‌های پربیننده‌ای چون «مرد خانواده»، «بابای آمریکایی» و «شوی کلیولند»، دعوت کردند تا اجرای مراسم را برعهده بگیرد و امسال نیز باز به سراغ او رفتند که مک‌فارلن پیشنهاد آن‌ها را رد کرد.
اجرای مراسم سال پیش اسکار با انتقادات شدید بسیاری روبه‌رو شد و منتقدان اجرای مک فارلن را «بحث‌برانگیز» و شوخی‌هایش را «توهین آمیز» خواندند. مک‌فارلن در مراسم سال گذشته شوخی‌های نژادپرستانه با سیاه‌پوستان، شوخی‌های جنسی با زنان بازیگر و شوخی مذهبی با یهودیان داشت که به ویژه شوخی جنسی‌اش با زنان که در ترانه‌ای اجرا شد انتقادهای فراوانی را نصیب‌اش کرد.
مک‌فارلن امسال، زمانی که پیشنهاد اجرای اسکار را رد می‌کرد، در توییترش نوشت: «منتقدان وحشت‌زده نفس راحت بکشن، من مراسم امسال را اجرا نخواهم کرد.»
اما بین آن‌چه سث مک‌فارلن سال گذشته از خود نشان داد و صفاتی که دی‌جینرس به آن‌ها شناخته می‌شود، فاصله بسیار است. دی‌جنرس را فمنیستی دو آتشه می‌دانند، کسی که استفاده از واژه «لام» (لزبین) را در تلویزیون آمریکا عادی کرد و با بلوز و شلوار جین و موهای کوتاه‌اش چهرهای از زن مستقل امروزی نشان داد که به مذاق آمریکایی‌ها خوش آمد.
الن احتمالا امسال نیز با کت و شلوار و موهای کوتاه و بلوندش روی صحنه خواهد آمد و آن‌طور که نینا گارین در وبسایت یو تی سن‌دیگو نوشته «چند شوخی بامزه خواهد کرد، اندکی خواهد رقصید و مراسم را به خوبی اداره خواهد کرد.»
چهار نکته مراسم اسکار امسال
مبارزه زنان برای دریافت اسکار نقش مکمل زن:
با آنکه وبسایت‌های شرط‌بندی از احتمال بالای برنده شدن لوپیتا نیونگو (دوازده سال بردگی) می‌گویند، اما این رشته امسال حریف‌های بسیاری دارد. جنیفر لاورنس (کلاهبرداری آمریکایی) که در آمریکا بازیگری به شدت محبوب است و همچنین سالی هاوکینز که در فیلم «جاسمین غمگین» توجه منتقدان بسیاری را به خود جلب کرده، هر دو ممکن است شانس نیونگو برای دریافت اسکار را کاهش دهند.
کارگردانی مراسم و عکس‌العمل‌ها:
هر ساله ماجرای کارگردانی مراسم حواشی بسیاری دارد. زمانی که مجری‌ها شوخی خاصی می‌کنند یا از فیلمی نام می‌برند، کارگردان دوربین‌اش را به سمت چهرهای از میان مخاطبان حاضر زوم می‌کند، اما انتخاب این چهره‌ها همواره با حواشی‌ای همراه بوده است. به عنوان مثال در سال ۲۰۱۰ زمانی که استیو مارتین و الک بالدوین (مجریان برنامه) از حضور یهودیان در هالیوود حرف می‌زدند، کارگردان تصمیم گرفت چهره ایتان کوئن را در میان حضار نشان دهد یا زمانی که همان سال از فیلم «پرشس» صحبت شد، دوربین‌ها چهره مورگان فری‌من را نشان دادند. تصاویری که همگی با انتقاداتی همراه شد. امسال نیز با توجه به حضور فیلمی چون «دوازده سال بردگی» (که داستان زندگی یک سیاه‌پوست است) باید دید که کارگردانان مراسم چطور می‌خواهند خود را از بند انتقادهای مربوط به نژادپرستی نجات دهند. نکته مهم دیگر که با توجه به حضور فیلم «دوازده سال بردگی» مطرح شده این است: «آیا درست است راجع به برده‌داری شوخی کرد یا نه؟»
اجرای گروه «یو ۲»:
در سال ۲۰۰۳ بونو، خواننده گروه یو ۲ روی صحنه رفت تا ترانه «دستانی که آمریکا را ساختند» را بخواند. او یک جمله از این ترانه را تغییر داد و به جای آن جمله‌ای را خواند که به جنگ عراق مربوط بود، جنگی که تازه آغاز شده بود. باید دید امسال آیا بونو و گروه یو ۲ در زمان اجرای ترانه «عشق معمولی» (برای فیلم ماندلا: مسیر طولانی تا آزادی) دست به حرکتی سیاسی یا بشردوستانه خواهند زد یا نه.
درگذشتگان امسال:
سینمای هالیوود از اسکار گذشته تا این اسکار چندین چهره محبوب خود را از دست داده است. فیلیپ سیمور هافمن، جیمز گاندولفینی، پل واکر و هارولد ریمیس که به تازگی درگذشت. بخش مربوط به درگذشتگان امسال احساسات بسیاری را جریحه‌دار خواهد کرد.
