وب‌سایت «دانشجو نیوز» گزارش تفصیلی نقض حقوق دانشجویان در سال ۱۳۸۹ را تهیه کرده‌است. در این گزارش، بازداشت ۳۸۸ دانشجو به همراه صدور ۸۷۷ مورد حکم محرومیت از تحصیل و اخراج برای دانشجویان ثبت شده‌است.
در این گزارش تفصیلی، آمار مربوط به نقض حقوق دانشجویان، برای هر ماه جداگانه نیز درج شده‌است.
وب‌سایت دانشجو نیوز در ارتباط با این گزارش می‌نویسد که: «آمار نقض حقوق دانشجویان در سال گذشته تنها شامل موارد ثبت شده خبری است. در بعضی از موارد به دلیل وعده مسئولان دانشگاه یا نیروهای امنیتی و قضایی کشور برای تخفیف در مجازات دانشجویان، اخبار نقض حقوق دانشجویان به صورت خبری منتشر و ثبت نشده‌است.»
رادیو فردا در این باره با سجاد ویس مرادی، عضو پیشین انجمن اسلامی دانشگاه امیرکبیر گفت‌وگو کرده‌است.
در گزارش نقض حقوق دانشجویان به چه مواردی اشاره شده‌است؟
موارد نقض حقوق دانشجویان در سال گذشته هم بسیار گسترده بود. طبق آماری که منتشر شده، نزدیک به ۹۰۰ نفر از دانشجویان، محروم از تحصیل شده یا اخراج شده‌اند. یک مورد دیگری که به آن اشاره شده، آمار بازداشت دانشجویان است. البته این آمار، مقداری از آماری است که توانسته شده جمع‌آوری شود، چون فشارها و محدودیت‌ها برای اطلاع‌رسانی زیاد است و بسیاری از دانشجویان به‌خاطر فشارهایی که بر آنها وارد می‌شود مایل به اطلاع‌رسانی در مورد وضعیت خود نیستند.
نمودارهای مختلفی هم تهیه شده‌است. نمودارهایی از محرومیت از تحصیل و اخراج دانشجویان که به صورت ماهیانه تفکیک شده‌است. گزارش بازداشت دانشجویان هم به تفکیک ماهانه تهیه شده‌است. یک نمودار دیگری که تهیه شده، آمار محرومیت از تحصیل، بازداشت و اخراج به تفکیک دانشگاه‌ها است.
در بین دانشگاه‌های سراسر ایران، کدامیک از دانشگاه‌ها بیشترین آمار بازداشت، محرومیت از تحصیل یا اخراج را داشته‌اند؟
دانشگاه شیراز، دانشگاه تربیت معلم سبزوار، دانشگاه امیرکبیر و علم صنعت تهران دانشگاه‌هایی بودند که بیشترین آمار محرومیت از تحصیل، اخراج یا بازداشت را داشته‌اند.
آیا در آماری که توسط وب‌سایت دانشجو نیوز تهیه شده و در این گزارش آمده، به دانشجویانی هم اشاره شده که در تظاهرات سال گذشته کشته شده‌اند؟
دانشگاه تهران. ۶ دسامبر ۲۰۱۰.بله متأسفانه طی سال گذشته تعدادی از معترضان که در تظاهرات مسالمت‌آمیز در تهران و دیگر شهرها شرکت کرده بودند، کشته شدند. از جمله صانع ژاله و محمد مختاری. تلاش‌هایی از سوی رسانه‌های طرفدار حاکمیت هم صورت گرفت که نشان داده شود این شهدا، بسیجی و وابسته به حاکمیت بوده‌اند؛ اما با مقاومت خانواده و دوستانشان مشخص شد که این دانشجویان جزو جنبش اعتراضی مردم ایران بودند.
فکر می‌کنید در سالی که گذشت نقض حقوق دانشجویان و فشارهایی که دانشجویان با آن روبه‌رو شدند تا چه حد بود و این فشارها نسبت به سال‌های قبل کمتر بود یا بیشتر؟
فشارها متأسفانه سال به سال افزایش پیدا می‌کند. از بالاترین نهادها، بر دانشجویان فشارهایی وارد می‌شود. در رأس دانشگاه‌ها هم مدیریت‌ها، مدیریت انتصابی هستند که از طرف نیروهای اطلاعاتی گزینش می‌شوند. نیروهای حراست در دانشگاه‌ها تبدیل به بازوهای اجرایی وزارت اطلاعات شده‌اند و در حال تجسس در وضعیت دانشجویان هستند.
نیروهای بسیج در داخل دانشگاه‌ها هم به پیاده‌نظام نیروهای سرکوبگر دانشگاه تبدیل شده‌اند. تمام این عوامل دست به دست هم داده که فضای دانشگاه‌ها پادگانی شود.
با این وجود با تمام فشارهایی که بوده و گسترده‌تر از گذشته هم بوده، صدای اعتراض و فریاد دانشگاه زنده است و همچنان از سوی دانشجویان شنیده می‌شود. واقعیت این است که حاکمیت به دانشگاه به عنوان یک موتور محرکه برای جنبش اعتراضی مردم ایران که می‌تواند دوباره مردم را به خیابان‌ها بکشاند، نگاه می‌کند. بنابراین سعی می‌کند با تمام فشار آن را کنترل کند و از تمام ابزارهای نامشروع خود برای رسیدن به این هدف استفاده می‌کند.
در آماری که در گزارش وب‌سایت دانشجو نیوز تهیه شده، احکامی دیده می‌شود با طول مدت‌هایی چون ۸ یا ۱۰ یا یازده سال، که اینها احکام سنگینی هستند. آیا چنین احکام سنگینی در سال‌های قبل هم برای دانشجویان صادر می‌شد؟
در سال‌های گذشته ما شاهد بازداشت‌های گسترده بودیم و احکام بلندمدت هم صادر می‌شد، اما به این شکل گسترده که برای تعداد زیادی از دانشجویان باشد نبود. در سال ۸۹ مخصوصاً برای دانشجویانی که شناخته‌شده‌تر هستند، احکام بلندمدت صادر شده‌است. علاوه بر آن آنها را به زندان‌های دورافتاده تبعید کرده‌اند و گاه تلفن‌های آنها و ملاقات‌هایشان هم قطع شده‌است.
حاکمیت می‌خواهد این پیام را به جنبش دانشجویی بدهد که به هیچوجه قصد گذشت ندارد و به شدیدترین وجه ممکن با دانشجویانی که بخواهند در فضای دانشگاه‌ها سخن انتقادی بر زبان بیاورند، برخورد می‌کند. همین بازداشت‌ها و احکام بلندمدتی که اشاره کردید هم در راستای همین است که متأسفانه سابقه به این گستردگی در بین فعالان دانشجویی نداشته و یک پدیده جدید است که گسترش پیدا کرده‌است.
در این گزارش تفصیلی، آمار مربوط به نقض حقوق دانشجویان، برای هر ماه جداگانه نیز درج شده‌است.
وب‌سایت دانشجو نیوز در ارتباط با این گزارش می‌نویسد که: «آمار نقض حقوق دانشجویان در سال گذشته تنها شامل موارد ثبت شده خبری است. در بعضی از موارد به دلیل وعده مسئولان دانشگاه یا نیروهای امنیتی و قضایی کشور برای تخفیف در مجازات دانشجویان، اخبار نقض حقوق دانشجویان به صورت خبری منتشر و ثبت نشده‌است.»
رادیو فردا در این باره با سجاد ویس مرادی، عضو پیشین انجمن اسلامی دانشگاه امیرکبیر گفت‌وگو کرده‌است.
در گزارش نقض حقوق دانشجویان به چه مواردی اشاره شده‌است؟
موارد نقض حقوق دانشجویان در سال گذشته هم بسیار گسترده بود. طبق آماری که منتشر شده، نزدیک به ۹۰۰ نفر از دانشجویان، محروم از تحصیل شده یا اخراج شده‌اند. یک مورد دیگری که به آن اشاره شده، آمار بازداشت دانشجویان است. البته این آمار، مقداری از آماری است که توانسته شده جمع‌آوری شود، چون فشارها و محدودیت‌ها برای اطلاع‌رسانی زیاد است و بسیاری از دانشجویان به‌خاطر فشارهایی که بر آنها وارد می‌شود مایل به اطلاع‌رسانی در مورد وضعیت خود نیستند.
نمودارهای مختلفی هم تهیه شده‌است. نمودارهایی از محرومیت از تحصیل و اخراج دانشجویان که به صورت ماهیانه تفکیک شده‌است. گزارش بازداشت دانشجویان هم به تفکیک ماهانه تهیه شده‌است. یک نمودار دیگری که تهیه شده، آمار محرومیت از تحصیل، بازداشت و اخراج به تفکیک دانشگاه‌ها است.
در بین دانشگاه‌های سراسر ایران، کدامیک از دانشگاه‌ها بیشترین آمار بازداشت، محرومیت از تحصیل یا اخراج را داشته‌اند؟
دانشگاه شیراز، دانشگاه تربیت معلم سبزوار، دانشگاه امیرکبیر و علم صنعت تهران دانشگاه‌هایی بودند که بیشترین آمار محرومیت از تحصیل، اخراج یا بازداشت را داشته‌اند.
آیا در آماری که توسط وب‌سایت دانشجو نیوز تهیه شده و در این گزارش آمده، به دانشجویانی هم اشاره شده که در تظاهرات سال گذشته کشته شده‌اند؟
فکر می‌کنید در سالی که گذشت نقض حقوق دانشجویان و فشارهایی که دانشجویان با آن روبه‌رو شدند تا چه حد بود و این فشارها نسبت به سال‌های قبل کمتر بود یا بیشتر؟
فشارها متأسفانه سال به سال افزایش پیدا می‌کند. از بالاترین نهادها، بر دانشجویان فشارهایی وارد می‌شود. در رأس دانشگاه‌ها هم مدیریت‌ها، مدیریت انتصابی هستند که از طرف نیروهای اطلاعاتی گزینش می‌شوند. نیروهای حراست در دانشگاه‌ها تبدیل به بازوهای اجرایی وزارت اطلاعات شده‌اند و در حال تجسس در وضعیت دانشجویان هستند.
نیروهای بسیج در داخل دانشگاه‌ها هم به پیاده‌نظام نیروهای سرکوبگر دانشگاه تبدیل شده‌اند. تمام این عوامل دست به دست هم داده که فضای دانشگاه‌ها پادگانی شود.
با این وجود با تمام فشارهایی که بوده و گسترده‌تر از گذشته هم بوده، صدای اعتراض و فریاد دانشگاه زنده است و همچنان از سوی دانشجویان شنیده می‌شود. واقعیت این است که حاکمیت به دانشگاه به عنوان یک موتور محرکه برای جنبش اعتراضی مردم ایران که می‌تواند دوباره مردم را به خیابان‌ها بکشاند، نگاه می‌کند. بنابراین سعی می‌کند با تمام فشار آن را کنترل کند و از تمام ابزارهای نامشروع خود برای رسیدن به این هدف استفاده می‌کند.
در آماری که در گزارش وب‌سایت دانشجو نیوز تهیه شده، احکامی دیده می‌شود با طول مدت‌هایی چون ۸ یا ۱۰ یا یازده سال، که اینها احکام سنگینی هستند. آیا چنین احکام سنگینی در سال‌های قبل هم برای دانشجویان صادر می‌شد؟
در سال‌های گذشته ما شاهد بازداشت‌های گسترده بودیم و احکام بلندمدت هم صادر می‌شد، اما به این شکل گسترده که برای تعداد زیادی از دانشجویان باشد نبود. در سال ۸۹ مخصوصاً برای دانشجویانی که شناخته‌شده‌تر هستند، احکام بلندمدت صادر شده‌است. علاوه بر آن آنها را به زندان‌های دورافتاده تبعید کرده‌اند و گاه تلفن‌های آنها و ملاقات‌هایشان هم قطع شده‌است.
حاکمیت می‌خواهد این پیام را به جنبش دانشجویی بدهد که به هیچوجه قصد گذشت ندارد و به شدیدترین وجه ممکن با دانشجویانی که بخواهند در فضای دانشگاه‌ها سخن انتقادی بر زبان بیاورند، برخورد می‌کند. همین بازداشت‌ها و احکام بلندمدتی که اشاره کردید هم در راستای همین است که متأسفانه سابقه به این گستردگی در بین فعالان دانشجویی نداشته و یک پدیده جدید است که گسترش پیدا کرده‌است.
