چند تن از نمايندگان مجلس شورای اسلامی، از نمايش فيلم‌هايی که آنها را «حامی فتنه» يا «تحريف دفاع مقدس» می‌دانند، در جشنواره فيلم فجر انتقاد کرده‌اند. «۵۰ قدم آخر» ساخته کيومرث پوراحمد و به ويژه «عصبانی نيستم»، ساخته رضا درميشيان، بيشترين انتقادها را برانگيخته‌اند.
در همين رابطه، مرتضی آقاتهرانی، عضو کميسيون فرهنگی مجلس، شنبه ۱۹ بهمن به خبرگزاری فارس گفت که وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی به مجلس احضار می‌شود تا درباره «برخی فيلم‌های جشنواره» توضيح بدهد.
آقای آقاتهرانی که از شاگردان و نزديکان محمدتقی مصباح يزدی است، با اشاره به آنچه «خط قرمزها» خواند، افزود: «مثلا در برخی فيلم‌ها به بدترين شکل ممکن به سبک زندگی اسلامی پرداخته می‌شود يا به ارزش‌ها تهاجم می‌شود. برخی از آنها هم فتنه و فتنه‌گری را توجيه می‌کند. برخی از اين فيلم‌ها نيز به راحتی به ارزش‌ها توهين می‌کنند.»
تعدادی از مقام‌های حکومت ايران، به تبعيت از رهبر جمهوری اسلامی، از اعتراضات به نتايج انتخابات رياست جمهوری در سال ۱۳۸۸ به عنوان «فتنه» نام می‌برند.
نصرالله پژمانفر، ديگر عضو کميسيون فرهنگی مجلس نيز گفت که «ما قبلا به وزير و مسئولان سينمايی درباره فيلم‌های حامی فتنه تذکر داده بوديم ولی گويا آنها اين تذکر مشفقانه را دريافت نکردند.»
او هشدار داد که «گويا مجلس بايد از ابزار خودش در اين باره استفاده کند.»
آقای پژمانفر گفت که «به دروغ می‌آيند و نظام را متهم می‌کنند و آنوقت آقايان در جشنواره‌‌ای که به نام انقلاب است از آن پذيرايی می‌کنند.»
اين عضو کميسيون فرهنگی مجلس نيز مانند همکار خود به «خط قرمزها» اشاره کرد و گفت: «من نمی‌دانم خط قرمز اين آقايان چيست و يک فيلم بايد چه باشد تا مقابلش بايستند.»
نصرالله پژمانفر نيز از احضار وزير ارشاد به مجلس خبر داد و افزود: «آقای جنتی بايد در اين مورد پاسخگو باشد و حتما ما در مجلس با وزير صحبت خواهيم کرد.»
پيش از اين، احمد سالک، رئيس کميسيون فرهنگی مجلس در نامه‌ای به حجت‌الله ايوبی، رئيس سازمان سينمايی نسبت به حضور برخی از «فيلم‌های حامی فتنه» در جشنواره فجر ابراز نگرانی کرده بود.
آقای سالک، شش بهمن به خبرگزاری فارس گفت که «اگر چه دست‌اندرکاران جشنواره برای عدم حضور برخی فيلم‌های حامی فتنه تلاش‌های فراوانی کرده‌اند، اما حضور برخی از اين فيلم‌ها در جشنواره باعث نگرانی است.»
او گفت که «مجلس درباره فتنه حساسيت دارد و اجازه نخواهد داد که برخی جريانات و يا برخی افراد ناآگاه با ناديده گرفتن حرکت مردم قرائت خارجی‌ها را از فتنه ۸۸ در جامعه نشر دهند.»
«عصبانی نيستم»، ماجرای جوانی شهرستانی را روايت می‌کند که به تهران می‌آيد و برای ازدواج با دختر مورد علاقه خود تلاش می‌کند.
روزنامه جوان و خبرگزاری فارس با انتشار يادداشتی درباره اين فيلم، آن را «فحشنامه‌ای رکيک» عليه «هر آنچه که کارگردان در اين سال‌ها نپسنديده» دانسته است.
بر اساس اين نوشته، کارگردان عصبانی نيستم، «از مذهبی‌ها متنفر است پس در يک سکانس بی‌ربط و ضعيف، يک ريشوی مذهبی تسبيح به دست را ناگهان طالبان می‌خواند. از احمدی‌نژاد متنفر است، پس بی‌ربط و باربط سخنرانی‌های او را به صورت کاملا گل درشت ميان سکانس‌های فيلمش جاساز می‌کند تا شايد اينگونه ارضا شود. از سال ۷۸ با تيتر گل درشت دانشگاه به خاک و خون کشيده شد فکت می‌آورد و پوستر خاتمی را مدام توی چشم مخاطب فرو می‌کند. از بسيجی‌ها کينه به دل دارد، پس بعد از کتک زدن مفصل يک بسيجی توسط يکی از کاراکترها می‌گويد ما اهل زدن نيستيم، اينها هستند که مردم را کتک ميزنند. از نظام دل پری دارد، مدام از دستاويز دانشجوی ستاره‌دار استفاده می‌کند و به کشته‌های ۸۸ نقبی می‌زند و به نامگذاری امسال توسط مقام معظم رهبری متلک می‌اندازد ».
درباره ۵۰ قدم آخر هم خبرگزاری فارس نوشت که «اگر فيلم آخر پوراحمد در ناکجاآبادی اتفاق می‌افتاد و اگر مثلا درباره جنگ ويتنام بود می‌شد فقط به آن خنديد اما حالا که پای جنگ و تقليل حماسه دفاع مقدس تا اين اندازه پيش آمده است موضوع گريه‌دار شده است.»
فارس افزود که «تقريبا کاری نيست که جناب کارگردان برای تخريب دفاع مقدس نکرده باشد.»
