بر اساس آمارهای دولتی که روز دوشنبه هفتم اردیبهشت اعلام شد عمر البشير، رییس جمهوری سودان، با ۹۴ درصد آرا برای دورهای ديگر به مقام رياست جمهوری این کشور انتخاب شد.
آقای البشير با وجود اتهامات سنگين به خاطر ارتکاب جرايم جنگی و وقوع چند شورش مسلحانه عليه حکومت او از ۲۵ سال پيش بر سودان حکومت میکند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، مختار العصام ریيس کميسيون انتخابات سودان درباره نتايج رایگيری به خبرنگاران گفت که ميزان مشارکت مردم حدود ۴۶ درصد بوده و گزارشهای مربوط به شرکت درصد ناچيزی از واجدان شرايط در اين انتخابات دقيق نيست.
به گفته او، عمر البشير حدود ۵.۵ ميليون رای به دست آورده است.
۱۴ نامزد دیگر انتخابات رياست جمهوری سودان برای مردم کاملا ناشناخته بودند.
رایگيری از ۱۳ آوريل شروع شد و چهار روز طول کشيد. حدود ۱۱ ميليون نفر برای اين رایگيری ثبت نام کرده و ۱۱ هزار حوزه رای داير شده بود. مراکز رایگيری در شهر خارطوم (پایتخت) کاملا خلوت بودند.
ریيس کميسيون انتخابات سودان گفت که در خارطوم با حدود ۳۵ درصد پایينترين و در استان کسلا واقع در شرق کشور با حدود ۶۶ درصد بالاترين ميزان شرکت مردم ثبت شده است.
عمر البشير در سال ۱۹۸۹ با يک کودتای بدون خونريزی در راس يک گروه اسلامگرا قدرت را به دست گرفت. او تنها رهبر در جهان است که از سوی دادگاه بينالمللی جرايم جنگی به ارتکاب نسل کشی متهم شده است.
اين جرايم مربوط به جنگ در ناحيه دارفور است که طی حملات بیرحمانه نيروهای دولتی سودان به شورش مسلحانه در اين منطقه، حدود ۳۰۰ هزار نفر کشته و بيش از دو ميليون نفر آواره شدهاند.
حکومت سودان درخواست اپوزسيون برای تشکيل يک دولت ائتلاف ملی برای نظارت بر برگزاری انتخابات عادلانه را نپذيرفت و به همين دليل مخالفين حکومت انتخابات را تحريم کردند.
گروههای مخالف حکومت در بيانيه مشترکی که روز يکشنبه منتشر شد اعلام کردند که نتايج انتخابات را به رسميت نمیشناسند. آنها از مردم سودان دعوت کردند تا متحد شده و حکومت عمر البشير را سرنگون کنند. قبل از شروع رای گيری نيز نيروهای مخالف درخواست مشابهی را طرح کرده بودند.
اين دومين انتخابات در دوران زمامداری عمر البشير است که در آن افرادی علاوه بر خود او نامزد شدهاند.
اين انتخابات در خود سودان هيجان چندانی ايجاد نکرد ولی کاملا بیاهميت نبود.
عمر البشير برای پرهيز از محاکمه شدن توسط دادگاه بينالمللی نياز دارد که در قدرت باقی بماند. در عين حال برای جلب سرمايههای خارجی که پس از جدا شدن و استقلال منطقه نفت خيز سودان جنوبی در سال ۲۰۱۱ برای سودان حياتی است، او به حدی از نمايش مشروعيت سياسی نياز دارد.