درست نیم قرن پیش، حدود ۲۵۰ هزار تن طی یک راهپیمایی در واشینگتن، پایتخت آمریکا، گرد هم آمدند تا خواهان کار، عدالت اجتماعی و حقوق برابر شوند.
آنها در برابر ساختمان یادبود آبراهام لینکلن به سخنرانی مارتین لوتر کینگ، رهبر مبارزات مدنی آمریکا، گوش فرا دادند که به سخنرانی «من رویایی دارم» معروف شده و روزی را مجسم می‌ساخت که در آن مردم نه از حیث رنگ پوست، بلکه به‌واسطه ظرفیت شخصیت‌شان مورد قضاوت قرار گیرند.
آنها در برابر ساختمان یادبود آبراهام لینکلن به سخنرانی مارتین لوتر کینگ، رهبر مبارزات مدنی آمریکا، گوش فرا دادند که به سخنرانی «من رویایی دارم» معروف شده و روزی را مجسم می‌ساخت که در آن مردم نه از حیث رنگ پوست، بلکه به‌واسطه ظرفیت شخصیت‌شان مورد قضاوت قرار گیرند.
