الیس جوردن، تحلیل‌گر آمریکایی و از مشاوران مطبوعاتی شورای امنیت ملی آمریکا، در دوران ریاست جمهوری جورج بوش، در تحلیلی که وب‌سایت «نشنال ریویو» منتشر کرده می‌نویسد که حکومت ایران از تازه‌ترین تحولات در منطقه بهره جسته و احساس اطمینان بیشتری پیدا کرده است، ولی باید تلاش شود تا «بهار عربی» به زمستانی برای حکومت ایران تبدیل شود.
وی در مقدمه تحلیل خود یادآوری می‌کند که نیروهای آمریکایی در حال خروج از عراق و افغانستان هستند. نمونه لیبی نشان داد که ارتش آمریکا حاضر به دخالت‌های بیشتر در منطقه نیست. برخی از دولت‌های عربی متحد آمریکا در منطقه سرنگون شده‌اند و حکومت‌های عربی حاشیه خلیج فارس نیز که در برخی از آنها اقلیت شیعه پرشماری زندگی می‌کنند تحت تاثیر تحولات سیاسی جهان عرب موقعیت باثباتی ندارند. در چنین شرایطی حکومت ایران به پیشبرد سیاست‌های خود در سطح منطقه شتاب بیشتری داده است.
هفته پیش وزارت خارجه بریتانیا اعلام کرد که ایران موشک‌هایی را آزمایش کرده است که قادر به حمل کلاهک هسته‌ای هستند. این تسلیحات می‌توانند خاک اسرائیل و اروپا را هدف بگیرند. به این ترتیب عملا حکومت ایران به جامعه بین‌المللی می‌گوید که تحریم‌های شما کارساز نبوده و ما به سلاح هسته‌ای دست خواهیم یافت.
الیس جوردن سپس با انتقاد از روش برخورد دولت آمریکا می‌گوید که واشینگتن در برابر این آزمایش‌های موشکی سکوت کرد. این موضع‌گیری درست مثل سکوت واشینگتن در برابر سرکوب خشونت‌آمیز اعتراضات گسترده مردم ایران در سال ۲۰۰۹ بود. در یک چنین شرایطی است که ایران نه تنها مخالفان خود را سرکوب کرده، بلکه با استفاده از فضای ملتهب جهان عرب، به گفته رابرت گیتس، وزیر دفاع آمریکا، سعی دارد از این اوضاع به بهترین نحو به نفع خود بهره‌برداری کند.
سیاست‌های منطقه‌ای ایران جهات گوناگونی دارد که همه آنها به ضرر منافع و امنیت آمریکاست. مصر در ماه‌های اخیر به کشتی‌های جنگی ایران اجازه داد از کانال سوئز عبور کرده و در بنادر نظامی سوریه پهلو بگیرند. کار‌شناسان امور نظامی می‌گویند که یکی از دلایل افزایش تلفات نیروهای آمریکایی طی ماه‌های اخیر در عراق، تسلیحاتی است که ایران در اختیار گروه‌های شیعه تندرو قرار می‌دهد. همزمان با سخنرانی باراک اوباما در مورد خروج بخشی از نیروهای آمریکایی از افغانستان، حامد کرزی در تهران با آیت‌الله خامنه‌ای رهبر ایران دیدار و مذاکره کرد.
در مورد سوریه شواهد زیادی وجود دارد که حکومت ایران به سرکوب مخالفان در این کشور کمک می‌کند. اما دولت اوباما طبق معمول شهامت و قاطعیت لازم را نشان نداده و هنوز خواستار برکناری رژیم بشار اسد نشده است. این سیاست واقعا تاسف‌بار است، چون سقوط حکومت سوریه می‌تواند یکی از متحدان اصلی ایران در منطقه را حذف کند.
الیس جوردن در ادامه تحلیل خود در وب‌سایت «نشنال ریویو» می‌نویسد که دخالت نظامی آمریکا در لیبی باعث شده که واشینگتن تمرکز خود روی ایران را از دست بدهد. البته نمونه لیبی در عین حال نشان داد که می‌توان باراک اوباما را به پذیرفتن یک عملیات نظامی محدود قانع کرد. بنابراین احمدی‌نژاد و خامنه‌ای به درستی باید بدانند که احتمال به کارگیری قدرت نظامی در مورد آنها کاملا منتفی نیست.
کار‌شناسان امور ایران عملکرد حکومت اسلامی در صحنه معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی را با اصطلاح «بازی شطرنج سه‌بعدی» توضیح می‌دهند. زمان آن فرا رسیده است که دولت باراک اوباما نیز عینک‌های سه بعدی خود را به چشم بزند. پیشنهاد من در پیش گرفتن روشی است بین حمله نظامی و تداوم تحریم. اوباما همیشه در مورد دغل‌کاری رهبران ایران حرف می‌زند. بنابراین بهترین راه اعمال فشار به حکومت ایران احیاء فرصت‌های دیگری برای حرکت به سوی دموکراسی در این کشور است. با حمایت از گروه‌های مخالف دولت ایران می‌توان از فرصتی که در منطقه خاورمیانه ایجاد شده استفاده کرد و «بهار عربی» را به «زمستانی برای حکومت ایران» بدل نمود.
وی در مقدمه تحلیل خود یادآوری می‌کند که نیروهای آمریکایی در حال خروج از عراق و افغانستان هستند. نمونه لیبی نشان داد که ارتش آمریکا حاضر به دخالت‌های بیشتر در منطقه نیست. برخی از دولت‌های عربی متحد آمریکا در منطقه سرنگون شده‌اند و حکومت‌های عربی حاشیه خلیج فارس نیز که در برخی از آنها اقلیت شیعه پرشماری زندگی می‌کنند تحت تاثیر تحولات سیاسی جهان عرب موقعیت باثباتی ندارند. در چنین شرایطی حکومت ایران به پیشبرد سیاست‌های خود در سطح منطقه شتاب بیشتری داده است.
هفته پیش وزارت خارجه بریتانیا اعلام کرد که ایران موشک‌هایی را آزمایش کرده است که قادر به حمل کلاهک هسته‌ای هستند. این تسلیحات می‌توانند خاک اسرائیل و اروپا را هدف بگیرند. به این ترتیب عملا حکومت ایران به جامعه بین‌المللی می‌گوید که تحریم‌های شما کارساز نبوده و ما به سلاح هسته‌ای دست خواهیم یافت.
الیس جوردن سپس با انتقاد از روش برخورد دولت آمریکا می‌گوید که واشینگتن در برابر این آزمایش‌های موشکی سکوت کرد. این موضع‌گیری درست مثل سکوت واشینگتن در برابر سرکوب خشونت‌آمیز اعتراضات گسترده مردم ایران در سال ۲۰۰۹ بود. در یک چنین شرایطی است که ایران نه تنها مخالفان خود را سرکوب کرده، بلکه با استفاده از فضای ملتهب جهان عرب، به گفته رابرت گیتس، وزیر دفاع آمریکا، سعی دارد از این اوضاع به بهترین نحو به نفع خود بهره‌برداری کند.
سیاست‌های منطقه‌ای ایران جهات گوناگونی دارد که همه آنها به ضرر منافع و امنیت آمریکاست. مصر در ماه‌های اخیر به کشتی‌های جنگی ایران اجازه داد از کانال سوئز عبور کرده و در بنادر نظامی سوریه پهلو بگیرند. کار‌شناسان امور نظامی می‌گویند که یکی از دلایل افزایش تلفات نیروهای آمریکایی طی ماه‌های اخیر در عراق، تسلیحاتی است که ایران در اختیار گروه‌های شیعه تندرو قرار می‌دهد. همزمان با سخنرانی باراک اوباما در مورد خروج بخشی از نیروهای آمریکایی از افغانستان، حامد کرزی در تهران با آیت‌الله خامنه‌ای رهبر ایران دیدار و مذاکره کرد.
در مورد سوریه شواهد زیادی وجود دارد که حکومت ایران به سرکوب مخالفان در این کشور کمک می‌کند. اما دولت اوباما طبق معمول شهامت و قاطعیت لازم را نشان نداده و هنوز خواستار برکناری رژیم بشار اسد نشده است. این سیاست واقعا تاسف‌بار است، چون سقوط حکومت سوریه می‌تواند یکی از متحدان اصلی ایران در منطقه را حذف کند.
الیس جوردن در ادامه تحلیل خود در وب‌سایت «نشنال ریویو» می‌نویسد که دخالت نظامی آمریکا در لیبی باعث شده که واشینگتن تمرکز خود روی ایران را از دست بدهد. البته نمونه لیبی در عین حال نشان داد که می‌توان باراک اوباما را به پذیرفتن یک عملیات نظامی محدود قانع کرد. بنابراین احمدی‌نژاد و خامنه‌ای به درستی باید بدانند که احتمال به کارگیری قدرت نظامی در مورد آنها کاملا منتفی نیست.
کار‌شناسان امور ایران عملکرد حکومت اسلامی در صحنه معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی را با اصطلاح «بازی شطرنج سه‌بعدی» توضیح می‌دهند. زمان آن فرا رسیده است که دولت باراک اوباما نیز عینک‌های سه بعدی خود را به چشم بزند. پیشنهاد من در پیش گرفتن روشی است بین حمله نظامی و تداوم تحریم. اوباما همیشه در مورد دغل‌کاری رهبران ایران حرف می‌زند. بنابراین بهترین راه اعمال فشار به حکومت ایران احیاء فرصت‌های دیگری برای حرکت به سوی دموکراسی در این کشور است. با حمایت از گروه‌های مخالف دولت ایران می‌توان از فرصتی که در منطقه خاورمیانه ایجاد شده استفاده کرد و «بهار عربی» را به «زمستانی برای حکومت ایران» بدل نمود.
