برای نخستين بار در جهان گروهی از جراحان هلندی موفق شده اند جمجمه يک بيمار زن را با نمونه ای پلاستيکی که به شيوه «چاپ سه بعدی» ساخته شده جايگزين کنند.
آنطور که «آنتوآن بلوآ» از راديو اروپای آزاد/راديو آزادی درباره عمل فوق گزارش کرده، زنی که اين جراحی بی نظير بر روی وی انجام شده هم اينک در سلامت به سر می برد و «ديگر از عوارض پيش از عمل در رنج نيست».
در همين باره جراحان هلندی تأييد کرده اند که عمل فوق «نخستين پيوند جمجمه ای پلاستيکی است که به طور کامل به شيوه سه بعدی آماده شده است».
جراحی ياد شده بر روی زنی ۲۲ ساله در هلند انجام شد که از نوعی اختلال نادر رنج می بُرد که موجب ضخيمی بيش از حد ساختار استخوان جمجمه وی شده بود.
اين اختلال رشد غيرطبيعی استخوان جمجمه بيمار را به دنبال داشت که - از جمله - فشار فزاينده ای را بر روی مغز وارد می آورد و کارکرد های اين عضو حياتی را با مشکل مواجه می کرد.
به گفته پزشکان، بيماری که جمجمه «چاپ شده» به وی پيونده زده شد پيش از انجام عمل جراحی دچار «سردردهای شديد» می شد، «به تدريج بينايی خود را از دست می داد» و روز به روز «نابهنجاری های بيشتری در هماهنگی حرکتی» پيدا می کرد.
تيم جراحان، به سرپرستی دکتر بن وِروِی، متخصص اعصاب، تصميم گرفتند که برای درمان بيمار استخوان فوقانی جمجمه، موسوم به «کرانيوم»، را با يک نمونه پلاستيکی پيوندی جايگزين کنند که به شيوه سه بُعدی چاپ شده بود.
مرکز پزشکی دانشگاه «اولترشت» هلند اعلام کرد که عمل پيچيده فوق ۲۳ ساعت به طول انجاميد و «طی آن برای نخستين بار يک استخوان کرانيوم به طور کامل تعويض شد».
اين دانشگاه هلندی همچنين تأييد کرد که عمل ياد شده «سه ماه پيش» با موفقيت کامل انجام شد.
دکتر وِروِی پيش از انجام جراحی اظهار داشت: «بخش جلويی جمجمه را به طور ويژه طراحی کرديم. کاری که الان خواهيم کرد اين است که جمجمه بيمار را برمی داريم و بعد يک جمجمه پلاستيکی نو را جايش می گذاريم. به اين شکل مغز مجدداً فضای کافی خواهد داشت.»
مدتی بعد از انجام عمل، دکتر وِروِی اعلام کرد که بيمار به سر کار خود بازگشته و عوارض سابق را ندارد.
اين متخصص اعصاب در ادامه توضيح داد که بيمار «بينايی خود را بازيافته و هيچ رد و نشانی از اينکه عمل کرده در او وجود ندارد».
در گذشته چنين پيوندهايی به شيوه دستی و با استفاده از نوعی سيمان در اتاق عمل انجام می شد.
دکتر وِروِی تصريح کرد که چاپ سه بعدی اين امکان را فراهم آورده که جمجمه را به صورت دقيق و با ابعاد دلخواه ساخت. وی افزود: «به اين ترتيب بيماران در اغلب موارد، در مقايسه با شيوه قديمی، عملکرد مغزی بهتری دارند.»
بيمارستان محل انجام جراحی نيز اعلام کرد که روش جديد را می توان همچنين برای بيمارانی که از ديگر انواع مشکلات استخوانی رنج می برند استفاده کرد و به اين شکل استخوانی را که در اثر تصادف، يا تومور، به شدت آسيب ديده ترميم کرد.
پيش از اين جراحان ديگری نيز توانسته بودند بخش هايی از استخوان جمجمه را به شيوه ای مشابه با نمونه های پيوندی چاپ شده سه بعدی تعويض کنند.
سال گذشته، يک تيم پزشکی خبرداد که ۷۵ درصد از جمجمه يک بيمار را با پروتز چاپ سه بعدی جايگزين کرده است.
آنطور که «آنتوآن بلوآ» از راديو اروپای آزاد/راديو آزادی درباره عمل فوق گزارش کرده، زنی که اين جراحی بی نظير بر روی وی انجام شده هم اينک در سلامت به سر می برد و «ديگر از عوارض پيش از عمل در رنج نيست».
در همين باره جراحان هلندی تأييد کرده اند که عمل فوق «نخستين پيوند جمجمه ای پلاستيکی است که به طور کامل به شيوه سه بعدی آماده شده است».
جراحی ياد شده بر روی زنی ۲۲ ساله در هلند انجام شد که از نوعی اختلال نادر رنج می بُرد که موجب ضخيمی بيش از حد ساختار استخوان جمجمه وی شده بود.
اين اختلال رشد غيرطبيعی استخوان جمجمه بيمار را به دنبال داشت که - از جمله - فشار فزاينده ای را بر روی مغز وارد می آورد و کارکرد های اين عضو حياتی را با مشکل مواجه می کرد.
به گفته پزشکان، بيماری که جمجمه «چاپ شده» به وی پيونده زده شد پيش از انجام عمل جراحی دچار «سردردهای شديد» می شد، «به تدريج بينايی خود را از دست می داد» و روز به روز «نابهنجاری های بيشتری در هماهنگی حرکتی» پيدا می کرد.
تيم جراحان، به سرپرستی دکتر بن وِروِی، متخصص اعصاب، تصميم گرفتند که برای درمان بيمار استخوان فوقانی جمجمه، موسوم به «کرانيوم»، را با يک نمونه پلاستيکی پيوندی جايگزين کنند که به شيوه سه بُعدی چاپ شده بود.
مرکز پزشکی دانشگاه «اولترشت» هلند اعلام کرد که عمل پيچيده فوق ۲۳ ساعت به طول انجاميد و «طی آن برای نخستين بار يک استخوان کرانيوم به طور کامل تعويض شد».
اين دانشگاه هلندی همچنين تأييد کرد که عمل ياد شده «سه ماه پيش» با موفقيت کامل انجام شد.
دکتر وِروِی پيش از انجام جراحی اظهار داشت: «بخش جلويی جمجمه را به طور ويژه طراحی کرديم. کاری که الان خواهيم کرد اين است که جمجمه بيمار را برمی داريم و بعد يک جمجمه پلاستيکی نو را جايش می گذاريم. به اين شکل مغز مجدداً فضای کافی خواهد داشت.»
مدتی بعد از انجام عمل، دکتر وِروِی اعلام کرد که بيمار به سر کار خود بازگشته و عوارض سابق را ندارد.
اين متخصص اعصاب در ادامه توضيح داد که بيمار «بينايی خود را بازيافته و هيچ رد و نشانی از اينکه عمل کرده در او وجود ندارد».
در گذشته چنين پيوندهايی به شيوه دستی و با استفاده از نوعی سيمان در اتاق عمل انجام می شد.
دکتر وِروِی تصريح کرد که چاپ سه بعدی اين امکان را فراهم آورده که جمجمه را به صورت دقيق و با ابعاد دلخواه ساخت. وی افزود: «به اين ترتيب بيماران در اغلب موارد، در مقايسه با شيوه قديمی، عملکرد مغزی بهتری دارند.»
بيمارستان محل انجام جراحی نيز اعلام کرد که روش جديد را می توان همچنين برای بيمارانی که از ديگر انواع مشکلات استخوانی رنج می برند استفاده کرد و به اين شکل استخوانی را که در اثر تصادف، يا تومور، به شدت آسيب ديده ترميم کرد.
پيش از اين جراحان ديگری نيز توانسته بودند بخش هايی از استخوان جمجمه را به شيوه ای مشابه با نمونه های پيوندی چاپ شده سه بعدی تعويض کنند.
سال گذشته، يک تيم پزشکی خبرداد که ۷۵ درصد از جمجمه يک بيمار را با پروتز چاپ سه بعدی جايگزين کرده است.
