روزنامه نیویورک تایمز درشماره ۱۶ آوریل گزارشی دارد از اجرای برنامه توسط ارکستر سمفونیک یوتیوب- YouTube ، که چهارشنبه شب (۱۵ آوریل) در سالن کارنگی در شهر نیویورک اجرا شد.
به نوشته منتقد موسیقی روزنامه نیویورک تایمز، این کنسرت پس از ماهها تبلیغ و هیاهو، روندی طولانی و پر دردسر برای انتخاب اعضا و ماهها گفتوگوهای اینترنتی بین مشتاقان این برنامه بالاخره عملی شد.
بیش از سه هزار نوازنده از سراسر جهان برای شرکت دراین ارکستر ۹۵ نفره تقاضا کرده بودند و مسئولان برنامه پس از مشاهده ویدئوی آنها روی شبکه اینترنت، برگزیدگان را به شهر نیویورک دعوت کرده و پس از دو روز تمرین فشرده کنسرت برگزار شد.
روزنامه نیویورک تایمز مینویسد: «آیا نتیجه کار به این همه تبلیغ و تدارک میارزید؟»
پاسخ منتقد نیویورک تایمز مثبت است و اضافه میکند که این کنسرت سه ساعته که اکثر قطعات آن به رهبری مایکل تیلسون توماس اجرا شد بسیار متنوع بود و از ۱۵ قطعه کاملا متفاوت موسیقی الهام گرفته بود.
رهبر اکستر در مقدمه برنامه اشاره کرد که ترکیب قطعات این کنسرت آمیزه ای بینالمللی است و نوازندگان این ارکستر سمفونیک از ۳۰ کشور مختلف و با سابقههای متقاوت انتخاب شدهاند و این برنامه انواع گوناگون موسیقی را ارائه خواهد کرد. بنابراین در برنامه ارکستر سمفونیک یوتیوب- YouTube همه چیز گنجانده شده بود؛ از قطعات ساخته گابریلی موسیقی دان ایتالیائی دوران رنسانس تا قطعات سریع و کوبنده کلاسیک برای ارکسترهای سمفونیک و بالاخره قطعات موسیقی الکترونیک ساخته میسون بیتس.
منتقد موسیقی نیویورک تایمز اشاره میکند که شاید برای افراد آشنا به موسیقی کلاسیک و سمفونیک اجرای این ارکستر کامل نبود و بخشهای برگزیده شده از آثار کلاسیک و نحوه اجرای آن شاید برای کسانی که منتظر شنیدن کار ارکستری بودند که با این همه تدارکات برگزیده شده است قانع کننده نبود.
در عین حال میشد دید که اجرای چنین برنامه متنوع و پر قدرتی حتی برای نوازندگان نیز دشوار بوده است.
ولی با همه این احوال هنرنمایی این اکستر جذابیت، شور و نیروی لازم را داشت. والبته برنامه میتوانست از این پختهتر باشد ولی دلیل آن این بود که اکثر نوازندگان غیرحرفهای هستند و فقط دو روز، و هر روز حدود ۱۰ ساعت تمرین داشتند.
نیویورک تایمز میافزاید که فلسفه اجرای این طرح این بود که گروهی از نوازندگان را که عضو هیچ ارکستری نیستند دورهم جمع کند و از این لحاظ اجرای این برنامه موفقیت آمیز بود. از روی قطعات کوتاه فیلمی که در فواصل اجرای برنامه پخش میشد و مصاحبهها با افراد برگزیده شده برای این ارکستر میتوان دید که هر یک از آنها از کشوری و با سابقهای متفاوت به این برنامه دعوت شدهاند و همه آنها معتقدند که موسیقی ابزاری مهم برای تماس بین مردم جهان است.
منتقد موسیقی نیویورک تایمز مینویسد: «کل این پروژه ارزشمند و الهام بخش بود ولی کنسرت میتوانست با مضمون بهتر و زوائد نمایشی کمتری برگزار شود.»
نیویورک تایمز پس از ارائه توضیحاتی از قطعات مختلفی که در این کنسرت اجرا شد اشاره میکند که با در نظر گرفتن برگزار کنندگان و حامیان مالی این برنامه کاملا طبیعی بود که در فواصل اجرای موسیقی قطعات فیلمی پخش شود که ارتباط مستقیمی با خود برنامه ندارد. علاوه بر این فضای داخلی سالن برنامه چنان با نورافکنها پر شده بود که در مقاطعی صدای دستگاههای تهویه برای خنک کردن سالن از نوای آلت موسیقی تک نوازان بلندتر به گوش میرسید.
در پایان این گزارش منتقد موسیقی نیویورک تایمز مینویسد: «پس از این همه تبلیغ و پخش ویدئوهای سپاسگذاری از یوتیوب- YouTube و گوگل- Google امید این است که این طرح پایدار و همیشگی شود. البته نمیتوان انتظار داشت که برنامههای بعدی چنین ارکسترهایی کیفیتی مشابه ارکسترهای حرفه ای را ارائه دهد ولی همانطور که یکی از اعضای این ارکستر آماتور میگوید: یوتیوب- YouTube در تلاش خود موفق بود و توانست با برگزیدن بهترینها از میان هزاران نوازنده آماتور یک ارکستر سمفونیک قابل قبول را روی صحنه ببرد.»
به نوشته منتقد موسیقی روزنامه نیویورک تایمز، این کنسرت پس از ماهها تبلیغ و هیاهو، روندی طولانی و پر دردسر برای انتخاب اعضا و ماهها گفتوگوهای اینترنتی بین مشتاقان این برنامه بالاخره عملی شد.
بیش از سه هزار نوازنده از سراسر جهان برای شرکت دراین ارکستر ۹۵ نفره تقاضا کرده بودند و مسئولان برنامه پس از مشاهده ویدئوی آنها روی شبکه اینترنت، برگزیدگان را به شهر نیویورک دعوت کرده و پس از دو روز تمرین فشرده کنسرت برگزار شد.
روزنامه نیویورک تایمز مینویسد: «آیا نتیجه کار به این همه تبلیغ و تدارک میارزید؟»
پاسخ منتقد نیویورک تایمز مثبت است و اضافه میکند که این کنسرت سه ساعته که اکثر قطعات آن به رهبری مایکل تیلسون توماس اجرا شد بسیار متنوع بود و از ۱۵ قطعه کاملا متفاوت موسیقی الهام گرفته بود.
رهبر اکستر در مقدمه برنامه اشاره کرد که ترکیب قطعات این کنسرت آمیزه ای بینالمللی است و نوازندگان این ارکستر سمفونیک از ۳۰ کشور مختلف و با سابقههای متقاوت انتخاب شدهاند و این برنامه انواع گوناگون موسیقی را ارائه خواهد کرد. بنابراین در برنامه ارکستر سمفونیک یوتیوب- YouTube همه چیز گنجانده شده بود؛ از قطعات ساخته گابریلی موسیقی دان ایتالیائی دوران رنسانس تا قطعات سریع و کوبنده کلاسیک برای ارکسترهای سمفونیک و بالاخره قطعات موسیقی الکترونیک ساخته میسون بیتس.
منتقد موسیقی نیویورک تایمز اشاره میکند که شاید برای افراد آشنا به موسیقی کلاسیک و سمفونیک اجرای این ارکستر کامل نبود و بخشهای برگزیده شده از آثار کلاسیک و نحوه اجرای آن شاید برای کسانی که منتظر شنیدن کار ارکستری بودند که با این همه تدارکات برگزیده شده است قانع کننده نبود.
در عین حال میشد دید که اجرای چنین برنامه متنوع و پر قدرتی حتی برای نوازندگان نیز دشوار بوده است.
ولی با همه این احوال هنرنمایی این اکستر جذابیت، شور و نیروی لازم را داشت. والبته برنامه میتوانست از این پختهتر باشد ولی دلیل آن این بود که اکثر نوازندگان غیرحرفهای هستند و فقط دو روز، و هر روز حدود ۱۰ ساعت تمرین داشتند.
نیویورک تایمز میافزاید که فلسفه اجرای این طرح این بود که گروهی از نوازندگان را که عضو هیچ ارکستری نیستند دورهم جمع کند و از این لحاظ اجرای این برنامه موفقیت آمیز بود. از روی قطعات کوتاه فیلمی که در فواصل اجرای برنامه پخش میشد و مصاحبهها با افراد برگزیده شده برای این ارکستر میتوان دید که هر یک از آنها از کشوری و با سابقهای متفاوت به این برنامه دعوت شدهاند و همه آنها معتقدند که موسیقی ابزاری مهم برای تماس بین مردم جهان است.
منتقد موسیقی نیویورک تایمز مینویسد: «کل این پروژه ارزشمند و الهام بخش بود ولی کنسرت میتوانست با مضمون بهتر و زوائد نمایشی کمتری برگزار شود.»
نیویورک تایمز پس از ارائه توضیحاتی از قطعات مختلفی که در این کنسرت اجرا شد اشاره میکند که با در نظر گرفتن برگزار کنندگان و حامیان مالی این برنامه کاملا طبیعی بود که در فواصل اجرای موسیقی قطعات فیلمی پخش شود که ارتباط مستقیمی با خود برنامه ندارد. علاوه بر این فضای داخلی سالن برنامه چنان با نورافکنها پر شده بود که در مقاطعی صدای دستگاههای تهویه برای خنک کردن سالن از نوای آلت موسیقی تک نوازان بلندتر به گوش میرسید.
در پایان این گزارش منتقد موسیقی نیویورک تایمز مینویسد: «پس از این همه تبلیغ و پخش ویدئوهای سپاسگذاری از یوتیوب- YouTube و گوگل- Google امید این است که این طرح پایدار و همیشگی شود. البته نمیتوان انتظار داشت که برنامههای بعدی چنین ارکسترهایی کیفیتی مشابه ارکسترهای حرفه ای را ارائه دهد ولی همانطور که یکی از اعضای این ارکستر آماتور میگوید: یوتیوب- YouTube در تلاش خود موفق بود و توانست با برگزیدن بهترینها از میان هزاران نوازنده آماتور یک ارکستر سمفونیک قابل قبول را روی صحنه ببرد.»