خبرگزاری رسمی چین، شینهوا، میگوید بامداد امروز دوشنبه، ۱۳ خرداد، دستکم ۵۵ نفر در آتشسوزی در یک کارخانه فرآوری ماکیان در استان جیلین چین جان خود را از دست دادند.
این کارخانه در شهر ساحلی میشازی در جیلین، استانی در شمالشرقی چین، قرار دارد و وقتی آتشسوزی رخ داد، نزدیک به ۳۰۰ نفر در آن مشغول به کار بودند.
بنا برگزارشهای رسمی نزدیک به صد نفر از کارگران توانستند از آتشسوزی بگریزند.
اما زمانی که آتشسوزی رخ داد در اصلی این کارخانه قفل بوده است و ساختمان این کارخانه نیز طوری ساخته شده که آتشنشانان برای مهار و نجات کارگران با مشکلاتی روبهرو بودند.
تا نیمه ظهر روز دوشنبه آتشنشانان موفق به مهار آتش نشدند.
تعداد دقیق کارگرانی که در کارخانه کار میکردند روشن نیست.
رخدادهای مرگباری که از کمبود یا نبود ایمنی کافی در کارخانههای کشورهای در حال توسعه حکایت دارند، سابقه دارد.
پیش از این آتشسوزی مرگبار، ریزش ساختمانی در بنگلادش که در آن پوشاک تولید میشد به کشته شدن بیش از یکهزار نفر انجامید.
کشورهای در حال توسعه بهطور عمده و گستردهای محصولات گوناگونی را تولید میکنند که از خوراک تا پوشاک را در بر میگیرد و به کشورهای جهان صادر میشوند.
کارگران این کارخانهها نه تنها در شرایط کاری بدتری در مقایسه با کارگران در کشورهای پیشرفته قرار دارند، بلکه دستمزد به مراتب کمتری نیز دریافت میکنند که خود یکی از دلایل روی آوردن شرکتهای بزرگ برای داد و ستد به این کشورهاست.
این کارخانه در شهر ساحلی میشازی در جیلین، استانی در شمالشرقی چین، قرار دارد و وقتی آتشسوزی رخ داد، نزدیک به ۳۰۰ نفر در آن مشغول به کار بودند.
بنا برگزارشهای رسمی نزدیک به صد نفر از کارگران توانستند از آتشسوزی بگریزند.
اما زمانی که آتشسوزی رخ داد در اصلی این کارخانه قفل بوده است و ساختمان این کارخانه نیز طوری ساخته شده که آتشنشانان برای مهار و نجات کارگران با مشکلاتی روبهرو بودند.
تا نیمه ظهر روز دوشنبه آتشنشانان موفق به مهار آتش نشدند.
تعداد دقیق کارگرانی که در کارخانه کار میکردند روشن نیست.
رخدادهای مرگباری که از کمبود یا نبود ایمنی کافی در کارخانههای کشورهای در حال توسعه حکایت دارند، سابقه دارد.
پیش از این آتشسوزی مرگبار، ریزش ساختمانی در بنگلادش که در آن پوشاک تولید میشد به کشته شدن بیش از یکهزار نفر انجامید.
کشورهای در حال توسعه بهطور عمده و گستردهای محصولات گوناگونی را تولید میکنند که از خوراک تا پوشاک را در بر میگیرد و به کشورهای جهان صادر میشوند.
کارگران این کارخانهها نه تنها در شرایط کاری بدتری در مقایسه با کارگران در کشورهای پیشرفته قرار دارند، بلکه دستمزد به مراتب کمتری نیز دریافت میکنند که خود یکی از دلایل روی آوردن شرکتهای بزرگ برای داد و ستد به این کشورهاست.