ارتش چین، در هفتادمین سالگرد تسلیم ژاپن و پایان جنگ دوم جهانی، رژه بسیار بزرگ و بی سابقه ای را با حضور مقام‌های ارشد آن کشور، هزاران نفر از نیروهای نظامی و انواع جنگ‌افزار برگزار کرده است.
چین، بارها در روز ملی آن کشور رژه برگزار کرده، اما این نخستین بار است که در سالگرد پایان جنگ جهانی دوم مراسمی به این بزرگی برگزار میکند.
رژه نظامی روز پنجشنبه ۱۲ شهریور ماه در زمانی انجام می‌شود که روابط چین با برخی از همسایگانش در شرق آسیا، به ویژه با ژاپن، دستخوش تنش‌هایی تازه شده است.
تنش‌هایی که عمدتا به ادعاهای مالکیت جزایر کوچک در دریای جنوبی چین و اطراف آن باز می‌گردد، اما ریشه در اختلافات قدیمی‌تری در منطقه دارد.
شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهوری چین، در آغاز سخنرانی خود در مراسم رژه گفت «پیروزی کامل» در جنگ دوم جهانی بر ژاپن، از چین «کشوری بزرگ» ساخت.
او در میدان تیان ان من سخن میگفت؛ جایی‌که در سال ۱۹۴۹ مائو تسه‌تونگ تشکیل جمهوری خلق چین را اعلام کرد.
خبرگزاری رسمی چین، شین هوا، می‌گوید بزرگی مراسم امسال با هیچ‌یک از مراسم مشابه طی هفتاد سال گذشته قابل مقایسه نیست.
به گفته شین‌هوا، ۱۲ هزار سرباز، ۵۰۰ تانک و خودروهای مختلف و ۲۰۰ هواپیما در این رژه شرکت کردند.
تصاویر تلویزیونی از مراسم رژه که در پی سخنرانی رئیس‌جمهوری آن کشور آغاز شد، نمایشگر برخی تجهیزات جدید از جمله موشک‌هایی بودند که تلویزیون دولتی چین آن‌ها را موشک‌های «ضد ناو هواپیمابر» نامیده است.
رئیس‌جمهوری چین، در سخنرانی خود، از کاهش ۳۰۰ هزار نفری نیروهای نظامی آن کشور خبر داده است. آقای شی در عین حال می‌گوید پکن (بیجینگ) به دنبال ایجاد «هژمونی در جهان» نخواهد بود.
ایالات متحده و گروهی از متحدان اصلی آن در منطقه شرق آسیا، مانند ژاپن و فیلیپین، بارها چین را به توسعه طلبی در منطقه متهم کرده‌اند.
ژاپن طی ماه‌های گذشته سیاست‌های تازه‌ای برای تقویت ساختار نظامی خود به مورد اجرا گذاشته است.
در حالی‌که در غرب پایان جنگ دوم جهانی عمدتا به تسلیم شدن حکومت و ارتش آلمان نازی باز می‌گردد، در آسیا، جنگ عملا زمانی به پایان رسید که ارتش ژاپن در میانه ماه اوت، چهار ماه پس از آلمان، تسلیم نیروهای متفقین شد.
ژاپن در دوم سپتامبر به طور رسمی تسلیم شد و چین سوم سپتامبر (۱۲ شهریور) را به عنوان «روز پیروزی» جشن می‌گیرد.
بیش از ۸۰ میلیون نفر در جریان جنگ دوم جهانی و نیز رخدادها و جنایت‌های مربوط به آن کشته شدند که از این میان تا ۲۰ میلیون نفر، شهروند چین بودند. در خود چین این شمار تا ۳۵ میلیون نفر عنوان می‌شود.
