در شورش و درگیری‌هایی که در پایان هفته میلادی، ۲۴ آذر ماه، در منطقه‌ای اویغورنشین در شینجیانگ (سن‌کیانگ) در غرب چین رخ داده است، دست کم ۱۶ نفر کشته شده‌اند.
جزئیات دقیقی از دلایل آغاز این شورش منتشر نشده است، اما خبرگزاری‌ها و وب‌سایت‌هایی که اخبار چین را دنبال می‌کنند آن را تازه‌ترین بخش از خشونت‌های قومی در منطقه‌ای با ساکنان مسلمان در آن کشور عنوان می‌کنند.
بنا بر گزارش وب‌سایت خبری «تیانشان نیوز» در چین، خشونت‌ها در منطقه شوفو و در شب یک‌شنبه رخ داده است؛ این منطقه پیشتر نیز صحنه درگیری‌ها میان اویغورها و نیروهای دولتی بوده است.
وب‌سایت «وانت‌چاینا» در تایوان می‌گوید نیروهای پلیس مشغول دستگیری عده‌ای بودند که گروهی با چاقو به آنها حمله می‌کنند.
بنا بر گزارش‌ها نیروهای پلیس ۱۴ نفر را با شلیک گلوله کشته‌اند، در این میان دو مامور پلیس نیز جان خود را از دست داده‌اند و دو نفر نیز دستگیر شده‌اند.
این تازه‌ترین تنشی‌ست که در دو ماه گذشته به شکلی با اویغورهای مسلمان در چین ارتباط پیدا کرده است.
در ششم آبان ماه یک خودرو در میدان تیان‌آنمن، با گذر از موانع امنیتی آتش گرفت که این حادثه به کشته شدن پنج نفر - سه سرنشین خودرو و دو رهگذر- انجامید.
از همان آغاز رسانه‌های چینی از تحقیقات در مورد ارتباط این موضوع با گروهی که با اویغورها مرتبط است خبر دادند.
در مورد رخدادهای شب یک‌شنبه مقام‌های چینی توضیح زیادی نداده‌اند؛ تنها هوآ چونینگ، سخنگوی وزارت خارجه آن کشور در یک کنفرانس خبری گفت حمله‌کنندگان از «مواد آتش‌زا» علیه ماموران پلیس استفاده کرده بودند.
خانم هوآ گفته است «در شینجیانگ مردم به دنبال زندگی خوب و شاد هستند» و اضافه کرده است «گروهی تروریست می‌خواهند در صلح و ثبات در این منطقه اخلال به‌وجود بیاورند».
از سوی دیگر کنگره جهانی اویغورها، در مونیخ آلمان، که گروهی از مخالفان یا جدایی‌خواهان اویغوری را در بر می‌گیرد، دولت چین را متهم به خشونت و تبعیض علیه این دسته از شهروندان می‌کند.
خشونت‌ها در شینجیانگ تازگی ندارد؛ به‌ویژه پس از شورش‌های چهار سال پیش که دستکم ۲۰۰ قربانی برجای گذاشت. آن خشونت‌ها پس از حمله ایغورتبارها به هان‌تبارها و پاسخ هان‌ها آغاز شد.
غرب چین مناطقی مانند کاشغر -جایی که تازه‌ترین دور خشونت‌ها در آن رخ داده- دارد که اکثر جمعیت آن را اویغورهای ترک‌زبان و مسلمان تشکیل می‌دهند. هرچند طی سال‌های گذشته بسیاری از هان‌های چینی نیز به این مناطق نقل مکان کرده‌اند.
شینجیانگ هم‌مرز با کشورهای آسیای مرکزی و نیز پاکستان است.
جزئیات دقیقی از دلایل آغاز این شورش منتشر نشده است، اما خبرگزاری‌ها و وب‌سایت‌هایی که اخبار چین را دنبال می‌کنند آن را تازه‌ترین بخش از خشونت‌های قومی در منطقه‌ای با ساکنان مسلمان در آن کشور عنوان می‌کنند.
بنا بر گزارش وب‌سایت خبری «تیانشان نیوز» در چین، خشونت‌ها در منطقه شوفو و در شب یک‌شنبه رخ داده است؛ این منطقه پیشتر نیز صحنه درگیری‌ها میان اویغورها و نیروهای دولتی بوده است.
وب‌سایت «وانت‌چاینا» در تایوان می‌گوید نیروهای پلیس مشغول دستگیری عده‌ای بودند که گروهی با چاقو به آنها حمله می‌کنند.
بنا بر گزارش‌ها نیروهای پلیس ۱۴ نفر را با شلیک گلوله کشته‌اند، در این میان دو مامور پلیس نیز جان خود را از دست داده‌اند و دو نفر نیز دستگیر شده‌اند.
این تازه‌ترین تنشی‌ست که در دو ماه گذشته به شکلی با اویغورهای مسلمان در چین ارتباط پیدا کرده است.
در ششم آبان ماه یک خودرو در میدان تیان‌آنمن، با گذر از موانع امنیتی آتش گرفت که این حادثه به کشته شدن پنج نفر - سه سرنشین خودرو و دو رهگذر- انجامید.
از همان آغاز رسانه‌های چینی از تحقیقات در مورد ارتباط این موضوع با گروهی که با اویغورها مرتبط است خبر دادند.
در مورد رخدادهای شب یک‌شنبه مقام‌های چینی توضیح زیادی نداده‌اند؛ تنها هوآ چونینگ، سخنگوی وزارت خارجه آن کشور در یک کنفرانس خبری گفت حمله‌کنندگان از «مواد آتش‌زا» علیه ماموران پلیس استفاده کرده بودند.
خانم هوآ گفته است «در شینجیانگ مردم به دنبال زندگی خوب و شاد هستند» و اضافه کرده است «گروهی تروریست می‌خواهند در صلح و ثبات در این منطقه اخلال به‌وجود بیاورند».
از سوی دیگر کنگره جهانی اویغورها، در مونیخ آلمان، که گروهی از مخالفان یا جدایی‌خواهان اویغوری را در بر می‌گیرد، دولت چین را متهم به خشونت و تبعیض علیه این دسته از شهروندان می‌کند.
خشونت‌ها در شینجیانگ تازگی ندارد؛ به‌ویژه پس از شورش‌های چهار سال پیش که دستکم ۲۰۰ قربانی برجای گذاشت. آن خشونت‌ها پس از حمله ایغورتبارها به هان‌تبارها و پاسخ هان‌ها آغاز شد.
غرب چین مناطقی مانند کاشغر -جایی که تازه‌ترین دور خشونت‌ها در آن رخ داده- دارد که اکثر جمعیت آن را اویغورهای ترک‌زبان و مسلمان تشکیل می‌دهند. هرچند طی سال‌های گذشته بسیاری از هان‌های چینی نیز به این مناطق نقل مکان کرده‌اند.
شینجیانگ هم‌مرز با کشورهای آسیای مرکزی و نیز پاکستان است.
