سازمان مدیریت بحران در ایران می‌گوید دو و نیم میلیون واحد مسکونی در این کشور از بافتی فرسوده برخوردار است و ۱۰ میلیون شهروند ایرانی «در معرض خطر» زندگی می‌کنند.
محمد فرید لطیفی، معاون بازسازی و بازتوانی سازمان مدیریت بحران در ایران، ۲۳ دی‌ماه به خبرگزاری ایسنا گفته است این سازمان «تاکنون ۸۰۰ شهر از هزار و ۱۰۰ شهر ایران را بررسی و ۸۰ هزار هکتار بافت فرسوده را شناسایی کرده است».
آقای لطیفی با اشاره به همین سازه‌های فرسوده و شهروندان ساکن آنها می‌گوید «۱۰ میلیون نفر از جمعیت ایران در بافت‌های فرسوده زندگی می‌کند» که عملا «در معرض خطر است».
او در عین حال گفته است برخی از واحدهای مسکونی نوساز در ایران نیز «دارای مشکلاتی در بحث ایمنی و سازه‌ای هستند».
این تازه‌ترین گفته‌ها در باره بافت فرسوده در یکی از زلزله‌خیزترین کشورهای دنیا در حالی‌ست که پیشتر اخباری درباره ارائه تسهیلات برای نوسازی یا بهسازی آنها منتشر شده بود؛ آنچه به گفته محمد فرید لطیفی تنها شمار اندکی از سازه‌های مسکونی را در برگرفته است.
معاون سازمان مدیریت بحران به خبرگزاری ایسنا گفته است در حال حاضر «حدود ۳۵۰ هزار واحد مسکونی» در ایران تخریب، نوسازی یا بهسازی شده است «که این آمار در مقایسه با تعداد واحدهای مسکونی موجود در بافت فرسوده بسیار پایین است».
شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، سه شاخص را برای تعریف بافت فرسوده در کشور معرفی کرده است؛ ریز دانگی «بلوک‌هایی که بیش از ۵۰ درصد از پلاک‌های آنها مساحت کمتر از ۲۰۰ متر مربع دارند»، ناپایداری «بلوک‌هایی که بیش از ۵۰ درصد بناهای آن ناپایدار و فاقد سیستم سازه است» و نفوذناپذیری «بلوک‌هایی که بیش از ۵۰ درصد معابر آن عرض کمتر از ۶ متر دارند».
این شورا در عین حال برای تغییر این وضع نیز پیشنهادهایی برای بهسازی، نوسازی یا بازسازی سازه‌های مسکونی ارائه کرده است. برخی سازمان‌های مالی، مانند بانک مسکن ایران، نیز وام‌هایی در این زمینه به شهروندان اعطا می‌کنند. سامانه‌های مجازی نیز برای تشخیص بافت فرسوده -از جمله در تهران- بر شبکه وب قرار گرفته‌اند.
با این همه همچنان برخی کارشناسان در مورد دائمی نبودن روند مقاوم‌سازی بافت‌های فرسوده هشدار می‌دهند. علی‌اکبر معینی‌فر، عضو هیئت موسس انجمن ژئوفیزیک ایران، از جمله این افراد است؛ او در دی ماه در سخنرانی در دانشگاه تهرات گفته بود «روند مقاوم‌سازی بافت‌های فرسوده در ایران باید روندی دائمی باشد نه آنکه هر گاه زمین‌لرزه ای مانند زلزله بم رخ می دهد موجی از درخواست برای مقاوم سازی برخاسته و سپس فرو بنشیند».
بافت گسترده فرسوده از جمله مهم‌ترین مشکلات پایتخت ایران، که بر گسل‌هایی با توان ایجاد زمین‌لرزه‌های بزرگ واقع شده، نیز به شمار می‌رود.
در مصوبه شورای شهر تهران در خرداد ماه گذشته اعلام شد مساحت جدید بافت فرسوده پایتخت از سه هزار و ۲۶۸ هکتار به سه هزار و ۹۶۸ هکتار رسیده است.
گروهی از مقام‌ها و نیز کارشناسان در ایران بارها تاکید کرده‌اند که مقاوم‌سازی در این کشور می‌تواند از آسیب‌های زمین‌لرزه بکاهد.
محمد فرید لطیفی، معاون بازسازی و بازتوانی سازمان مدیریت بحران در ایران، ۲۳ دی‌ماه به خبرگزاری ایسنا گفته است این سازمان «تاکنون ۸۰۰ شهر از هزار و ۱۰۰ شهر ایران را بررسی و ۸۰ هزار هکتار بافت فرسوده را شناسایی کرده است».
آقای لطیفی با اشاره به همین سازه‌های فرسوده و شهروندان ساکن آنها می‌گوید «۱۰ میلیون نفر از جمعیت ایران در بافت‌های فرسوده زندگی می‌کند» که عملا «در معرض خطر است».
او در عین حال گفته است برخی از واحدهای مسکونی نوساز در ایران نیز «دارای مشکلاتی در بحث ایمنی و سازه‌ای هستند».
این تازه‌ترین گفته‌ها در باره بافت فرسوده در یکی از زلزله‌خیزترین کشورهای دنیا در حالی‌ست که پیشتر اخباری درباره ارائه تسهیلات برای نوسازی یا بهسازی آنها منتشر شده بود؛ آنچه به گفته محمد فرید لطیفی تنها شمار اندکی از سازه‌های مسکونی را در برگرفته است.
معاون سازمان مدیریت بحران به خبرگزاری ایسنا گفته است در حال حاضر «حدود ۳۵۰ هزار واحد مسکونی» در ایران تخریب، نوسازی یا بهسازی شده است «که این آمار در مقایسه با تعداد واحدهای مسکونی موجود در بافت فرسوده بسیار پایین است».
شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، سه شاخص را برای تعریف بافت فرسوده در کشور معرفی کرده است؛ ریز دانگی «بلوک‌هایی که بیش از ۵۰ درصد از پلاک‌های آنها مساحت کمتر از ۲۰۰ متر مربع دارند»، ناپایداری «بلوک‌هایی که بیش از ۵۰ درصد بناهای آن ناپایدار و فاقد سیستم سازه است» و نفوذناپذیری «بلوک‌هایی که بیش از ۵۰ درصد معابر آن عرض کمتر از ۶ متر دارند».
این شورا در عین حال برای تغییر این وضع نیز پیشنهادهایی برای بهسازی، نوسازی یا بازسازی سازه‌های مسکونی ارائه کرده است. برخی سازمان‌های مالی، مانند بانک مسکن ایران، نیز وام‌هایی در این زمینه به شهروندان اعطا می‌کنند. سامانه‌های مجازی نیز برای تشخیص بافت فرسوده -از جمله در تهران- بر شبکه وب قرار گرفته‌اند.
با این همه همچنان برخی کارشناسان در مورد دائمی نبودن روند مقاوم‌سازی بافت‌های فرسوده هشدار می‌دهند. علی‌اکبر معینی‌فر، عضو هیئت موسس انجمن ژئوفیزیک ایران، از جمله این افراد است؛ او در دی ماه در سخنرانی در دانشگاه تهرات گفته بود «روند مقاوم‌سازی بافت‌های فرسوده در ایران باید روندی دائمی باشد نه آنکه هر گاه زمین‌لرزه ای مانند زلزله بم رخ می دهد موجی از درخواست برای مقاوم سازی برخاسته و سپس فرو بنشیند».
بافت گسترده فرسوده از جمله مهم‌ترین مشکلات پایتخت ایران، که بر گسل‌هایی با توان ایجاد زمین‌لرزه‌های بزرگ واقع شده، نیز به شمار می‌رود.
در مصوبه شورای شهر تهران در خرداد ماه گذشته اعلام شد مساحت جدید بافت فرسوده پایتخت از سه هزار و ۲۶۸ هکتار به سه هزار و ۹۶۸ هکتار رسیده است.
گروهی از مقام‌ها و نیز کارشناسان در ایران بارها تاکید کرده‌اند که مقاوم‌سازی در این کشور می‌تواند از آسیب‌های زمین‌لرزه بکاهد.
