آندرس راسموسن، دبیر کل پیمان آتلانتیک شمالی٬ «ناتو»، از حامد کرزی، رئیس‌جمهوری افغانستان خواست تا هر چه زودتر توافقنامه امنیتی با ایالات متحده آمریکا را امضا کند.
امضای توافقنامه امنیتی که از جمله به نیروهای خارجی اجازه حضور در خاک افغانستان از سال میلادی آینده را می‌دهد، به تازه‌ترین موضوع اختلاف میان کابل و واشینگتن تبدیل شده است.
این سند همکاری امنیتی هرچند میان آمریکا و افغانستان شکل گرفته، اما عملا حضور نیروهای ناتو و نیز ادوات جنگی آن در افغانستان به آن وابسته است.
توافقنامه همکاری در شورای «لویه جرگه» افغانستان تصویب شده، اما آقای کرزی ناگهان «امضای» آن را برای اجرایی شدن، به رعایت برخی شروط منوط کرد.
حامد کرزی پیشتر در گفت‌و‌گویی اختصاصی با بخش افغان رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی این شروط را «منع حملات آمریکایی‌ها به خانه‌های مسکونی» و «آغاز عملی پروسه صلح» عنوان کرده بود.
این شروط جدید پس از آن عنوان می‌شوند که خبرها از توافق میان دو کشور بر سر متن پیمان امنیتی حکایت داشتند و این پیمان در لویه جرگه نیز تصویب شده بود.
نوشتن متن این سند خود ماه‌ها به درازا کشیده بود و محل اختلاف‌های آمریکا و افغانستان بود.
جان کری، وزیر خارجه آمریکا، ۲۹ آبان ماه در جلسه ای در وزارت خارجه گفته بود «پس از حدود یک سال مذاکره همراه با تنش» با افغانستان، پیش‌نویس این توافقنامه آماده شده است.
با این همه سرنوشت آن همچنان نامشخص است.
وزیر خارجه آمریکا روز گذشته در اجلاس وزیران خارجه ناتو گفته بود امضای حامد کرزی برای این توافقنامه ضروری نیست و اگر وزیر دفاع یا وزیر دیگری نیز امضایش کند، اجرایی می‌شود.
اما رئیس‌جمهوری افغانستان گفته است اجازه نخواهد داد کس دیگری از اعضای دولت او نیز آن را امضا کند.
سوزان رایس، مشاور شورای امنیت ملی آمریکا، در دیداری که با حامد کرزی در دوشنبه هفته گذشته داشت٬ به او گفت در صورت عدم امضای سند پیشنهادی در مدت زمانی کوتاه، واشینگتن چاره‌ای جز آغاز طرح خروج تمامی نیروهای آمریکا و ناتو از افغانستان نخواهد داشت.
امضای توافقنامه امنیتی که از جمله به نیروهای خارجی اجازه حضور در خاک افغانستان از سال میلادی آینده را می‌دهد، به تازه‌ترین موضوع اختلاف میان کابل و واشینگتن تبدیل شده است.
این سند همکاری امنیتی هرچند میان آمریکا و افغانستان شکل گرفته، اما عملا حضور نیروهای ناتو و نیز ادوات جنگی آن در افغانستان به آن وابسته است.
توافقنامه همکاری در شورای «لویه جرگه» افغانستان تصویب شده، اما آقای کرزی ناگهان «امضای» آن را برای اجرایی شدن، به رعایت برخی شروط منوط کرد.
حامد کرزی پیشتر در گفت‌و‌گویی اختصاصی با بخش افغان رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی این شروط را «منع حملات آمریکایی‌ها به خانه‌های مسکونی» و «آغاز عملی پروسه صلح» عنوان کرده بود.
این شروط جدید پس از آن عنوان می‌شوند که خبرها از توافق میان دو کشور بر سر متن پیمان امنیتی حکایت داشتند و این پیمان در لویه جرگه نیز تصویب شده بود.
نوشتن متن این سند خود ماه‌ها به درازا کشیده بود و محل اختلاف‌های آمریکا و افغانستان بود.
جان کری، وزیر خارجه آمریکا، ۲۹ آبان ماه در جلسه ای در وزارت خارجه گفته بود «پس از حدود یک سال مذاکره همراه با تنش» با افغانستان، پیش‌نویس این توافقنامه آماده شده است.
با این همه سرنوشت آن همچنان نامشخص است.
وزیر خارجه آمریکا روز گذشته در اجلاس وزیران خارجه ناتو گفته بود امضای حامد کرزی برای این توافقنامه ضروری نیست و اگر وزیر دفاع یا وزیر دیگری نیز امضایش کند، اجرایی می‌شود.
اما رئیس‌جمهوری افغانستان گفته است اجازه نخواهد داد کس دیگری از اعضای دولت او نیز آن را امضا کند.
سوزان رایس، مشاور شورای امنیت ملی آمریکا، در دیداری که با حامد کرزی در دوشنبه هفته گذشته داشت٬ به او گفت در صورت عدم امضای سند پیشنهادی در مدت زمانی کوتاه، واشینگتن چاره‌ای جز آغاز طرح خروج تمامی نیروهای آمریکا و ناتو از افغانستان نخواهد داشت.
