رای‌دهندگان در همه‌پرسی اسکاتلند با استقلال این سرزمین از بریتانیا مخالفت کردند. وزیر اول دولت محلی اسکاتلند که رهبر استقلال‌طلبان به شمار می‌رود، شکست را پذیرفته است.
با پایان کار ۳۱ مرکز شمارش آرا، بیش از ۵۵ درصد از رای‌دهندگان در همه‌پرسی، رای «نه» به استقلال داده‌اند.
در حالی که در بسیاری از مناطق اسکاتلند شمار مخالفان استقلال از موافقان بیشتر بوده است، اما برای نمونه در گلاسکو، بزرگ‌ترین شهر این سرزمین، رای‌دهندگان با بیش از ۵۳ درصد رای موافق، هوادار جدایی از بریتانیا بودند.
در دیگر سو در مناطق مرزی با انگلستان، هواداران حفظ یکپارچگی، نزدیک به هفتاد درصد رای‌دهندگان را تشکیل داده‌اند.
مقام‌ها شمار مشارکت در همه‌پرسی روز پنجشنبه را بیش از ۸۰ درصد اعلام کرده‌اند.
چهار میلیون و سصید هزار نفر می‌توانستند در رای‌گیری شرکت کنند. ۹۷ درصد از واجدین شرایط برای شرکت در آن ثبت‌نام کرده بودند.
سیاستمداران و فعالان شمار کسانی که برای شرکت در همه‌پرسی ثبت‌نام کرده و نیز در آن رای داده‌اند را کم‌سابقه توصیف کرده‌اند. داگلاس الکساندر، از اعضای ارشد حزب کارگر بریتانیا که خود اسکاتلندی است، به شبکه تلویزیونی بی‌بی‌سی گفته است «این رای‌گیری یک رکورد تاریخی است، یک قضاوت تاریخی در مورد یک پرسش تاریخی. سخت است که بتوان واژگانی را پیدا کرد که اهمیت و ارزش ِ -نه تنها کارزار همه‌پرسی- که نتایج ناشی از تصمیم گرفته شده، را شرح دهد».
دولت بریتانیا و هواداران یکپارچگی در کارزاری که عمدتا با عنوان «باهم، بهتر» شناخته شده بود، جمع شده بودند. حزب ناسیونالیست که وزیر اول دولت محلی اسکاتلند از آن می‌آید و هواداران استقلال نیز، عمدتا در کارزاری با عنوان «بله اسکاتلند» گرد آمده بودند.
حزب ناسیونالیست اسکاتلند، پیروز انتخابات محلی در ماه مه گذشته شده بود. در همان زمان این حزب وعده برگزاری همه‌پرسی برای جدایی از بریتانیا را در کارزار خود استفاده کرده بود.
دیوید کامرون، نخست‌وزیر بریتانیا، ضمن پذیرفتن این همه‌پرسی، اما با گزینه سومی در آن که خواستار اعطای خودمختاری بیشتر به این سرزمین شده بود، مخالفت کرده بود.
در نتیجه همه‌پرسی در مورد پرسش «آیا اسکاتلند باید کشوری مستقل باشد؟» تنها با دو گزینه «آری» و «خیر» برگزار شد.
پیشاپیش و با افزایش شمار کسانی که موافق جدایی اسکاتلند بودند، پرسش‌ها و شبهات در مورد عملکرد دولت بریتانیا برای حذف پرسش سوم نیز افزایش یافت.
روزنامه نیویورک‌تایمز در مقاله‌ای در زمان شمارش آرا نوشته بود این کار کامرون باعث شد که او با شکست در همه‌پرسی و در نتیجه از دست دادن مقام خود روبه‌رو شود و یا اگر استقلال اسکاتلند رای نیاورد، باز هم مجبور خواهد بود به آنها خودمختاری بیشتری اعطا کند که پیامد آن به طور بالقوه ممکن است به دیگر سرزمین‌های بریتانیا نیز سرایت کند.
شهران طبری، روزنامه‌نگار در لندن، نیز به رادیو فردا گفته بود دیوید کامرون مجبور شده است با نپذیرفتن پرسش سوم در همه‌پرسی، وعده امتیازات بیشتری را بدهد.
اسکالتند با نزدیک به پنج و نیم میلیون نفر جمعیت، یک سوم شمال جزیره بریتانیا را در بر می‌گیرد.
همه‌پرسی در ۲۶۰۸ مرکز انجام و آرا در ۳۲ حوزه محلی شمارش شده است. رای‌گیری تا ساعت ۱۰ شب (به وقت محلی) روز ۱۸ سپتامبر ادامه داشته است.
اسکاتلند طی ۳۰۷ سال گذشته بخشی از پادشاهی متحد بریتانیا و ایرلند شمالی بوده است؛ همراه انگلستان، ولز و ایرلند شمالی.
این سرزمین همچنان بخشی از پادشاهی بریتانیا باقی می‌ماند.
