روزنامه آمریکایی «هرالد تريبيون» در گزارشی از شهر جده عربستان به فعاليت اولين گروه موسيقی راک دخترانه پرداخته و نوشته است: «اين گروه موسيقی، که شامل چهار دختر جوان است، نه می‌تواند در اماکن عمومی هنرنمایی کند و نه می‌تواند مثل گروه‌های موسيقی در کشورهای ديگر، عکس خود را روی جلد آلبوم‌هایش چاپ کند.»
در کشور به شدت مذهبی و سنتی عربستان حتی تمرين‌های این گروه نیز بايد در خفا انجام شود. اما اعضای این دختران، که نام «اکوليد» (Accolade) را برای گروه خود برگزیده‌اند، از تابوهای رايج در اين جامعه هراسی ندارند.
به نوشته هرالد تريبيون، اولين تک‌ترانه اين گروه به طور زيرزمينی در عربستان و بخصوص در ميان جوانان جده معروف شده است و علاقه‌مندان آن را از وب‌سايت اين گروه دانلود می‌کنند.
در حال حاضر اعضای اين گروه چهارنفره، که همگی دانشجویند، در فکر برگزار کردن اولين کنسرت خود (که البته بايد در محلی سرپوشيده و خصوصی برگزار شود) هستند و بعد از آن نیز قرار است اولين آلبوم خود را ضبط کنند.
یکی از اعضای گروه اکولید
هرالد تريبيون به نقل از لايما، يکی از اعضای اين گروه، می‌نويسد: «در عربستان کار ما يک چالش به شمار می‌رود. شايد ما ديوانه‌ايم؛ ولی می‌خواهيم کاری متفاوت بکنيم.»
خبرنگار هرالد تريبيون در مورد پوشش و ظاهر دختران اعضای اين گروه نوشته است که آرايش مو و حلقه‌های فلزی در ابرو و گوشه لب این دختران، نشان از تفاوت فاحش آنها با معيارهای رايج در عربستان سعودی برای پوشش زنان دارد.
هرالد تريبيون با اشاره به پیشینه ظهور چنين گروه‌هایی که در کار اجرای موسيقی غربی جوان‌پسند بوده‌اند، می‌نويسد: «پليس يا مأموران امر به معروف و نهی از منکر هيچ‌گاه چنين پديده‌ای را در اين کشور تحمل نمی‌کردند.»
نویسنده سپس به نقل از فردی که خود در دهه ۱۹۹۰ جزو اولين گروه راک زيرزمينی در عربستان سعودی بوده می‌افزايد: «در آن زمان خطر بازداشت و تنبيه افرادی مثل ما يک واقعيت جدی بود. اما ظاهرا در چند سال اخير حکومت عربستان، بخصوص در شهر جده، در برخورد با جوان‌هایی که ظاهر، رفتار و سبک زندگی آنها کمی غربی يا امروزی‌تر است نرمش بيشتری نشان می‌دهد.»
«دخترانی ملایم، از خانواده‌های طبقه متوسط»
هرالد تريبيون می‌نويسد که با وجودی که چهار دختر جوان اعضای اين گروه می‌دانند کارشان در محيطی مثل عربستان کاملا عجيب است، اما آنها از نظر شخصيتی همگی دخترانی ملايم و به دنبال سرگرمی هستند؛ و نه افرادی شورشی يا تحريک‌کننده.
این دختران فرزندان خانواده‌هایی از طبقه متوسط هستند که هيچ‌گاه به خارج از کشور سفر نکرده يا مقيم خارج از عربستان نبوده‌اند. بنابر اين هنوز هم به بسياری از عادات و خلق و خوی اين کشور وفادارند.
هرالد تريبيون می‌نويسد که برخلاف الگوی رايج در ميان گروه‌های موسيقی راک در غرب، که معمولا سبک زندگی و رفتارشان غيرمتعارف شمرده می‌شود و تاحدی به مواد مخدر و الکل نیز آلوده‌اند، اين گروه دخترانه موسيقی راک در شهر جده مخالف سيگار کشيدن، نوشيدن مشروب الکلی و مصرف مواد مخدر است.
به نوشته این روزنامه آمریکایی، با وجودی که سبک موسيقی این گروه شبيه به «راک سنگين» است، که دهه‌ها ست در ساير نقاط جهان شنيده می‌شود، ولی ترانه‌های اين گروه بيشتر بازتاب‌دهنده محدوديت‌های زندگی و عشق و روياهای جوانان در کشور محدودی مثل عربستان سعودی است.
هرالد تريبيون در پايان اين گزارش می‌نويسد: «اعضای گروه Accolade اميدوارند که در آينده نزديک بتوانند نخستین کنسرت‌های خود را در محيطی خصوصی و کوچک و صرفا برای زنان برگزار کنند و در نهايت آرزوی آنها اين است که روزی بتوانند در يک کنسرت باز و عمومی برنامه اجرا کنند. شايد در جايی مثل دبی که محدوديت‌های فرهنگی کمتری دارد.»
