روزنامه شرق اخیرا گزارشی در مورد خروج نخبگان از ایران منتشر کرد. رادیو فردا در این مورد با شروین تقوی، دانشمند جوان ایرانی که با ناسا همکاری می کند، گفتگو کرده است.
تقوی در مورد خروج نخبگان ایرانی می گوید: برای اينکه شما وقتی که محقق هستيد به چيزهای مختلفی احتياج داريد، نخست اينکه می خواهيد در يک جو آزاد فعاليت کنيد که معمولا اين جو در کشورهای غربی بهتر قابل دسترسی است.
و اينکه می خواهيد برخوردار باشيد از نتايج تحقيقات برتر که باز هم اين سيستم در کشورهای غربی قابل دسترس تر و بيشتر است.
بر پايه همين گزارش شرق، اقبال نخبگان ايرانی پيش از اروپا، رو به آمريکاست.
بر اساس گزارش آماری روزنامه شرق از بين ۱۴۰ دانش آموزی که طی سال های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۷ ميلادی و در طول ۱۴ سال انجام شده است، دانشگاه های آمريکا بيش از ۶۶ درصد دانش آموزان مدال آور المپياد را به خود جلب کرده است. چرا نخبگان ايرانی آمريکا را ترجيح می دهند؟
برای اينکه آمريکا پنانسيل اين را دارد که آنها را جذب کند. از سوی ديگر سيستم ساختاری دانشگاهی ايران به خصوص اواخر نظام قديم، بر اساس سيستم آموزشی آمريکايی درست شده است.
مثلا همين دانشگاه صنعتی شريف دانشگاه آريامهر سابق است که بر پايه سيستم های آمريکايی طراحی شده است و حتی سيستم های درسی که در ايران تا دوره ليسانس طی می شود، خيلی شبيه به سيستم آموزشی آمريکاست.
به علاوه اينکه کشور آمريکا پنانسيل جذب اينها را دارد، يک هماهنگی هم بين سيستم های درسی ايران و آمريکا وجود دارد.
يادمان نرود که در طول سه دهه ای که گذشت جمهوری اسلامی هيچ کاری نکرده است که سيستم های آموزشی ايران توسعه پيدا کند.
يعنی دانشگاه سراسری که امروز وجود دارد همان سيستم دانشگاهی است که قبل از انقلاب وجود داشته است.
آيا به نظر شما اين دانشجويان نخبه پس از پايان تحصيلاتشان در اروپا يا آمريکا به ايران بازمی گردند يا خير؟
همه ما به آن مملکت تعلق داريم. نمی شود مسئله مهاجرت نخبگان را از بحث سياسی جدا کرد. الان اين موج مهاجرتی که در ايران ايجاد شده فقط موج مهاجرت نخبگان نيست. برای اينکه مردم در خود مملکت خودشان احساس غربت می کنند و هيچ چيزی بدتر از آن نيست که آدمی در خانه خودش احساس غريب بودن کند.
اگر نظام در ايران عوض شود من به شما قول می دهم که اکثر ايرانی های مهاجر به ايران بازمی گردند برای اينکه به آن مملکت تعلق دارند.
بعلاوه اينکه من تصور می کنم اگر اين نظام از بين برود يک نظام مردمی و ملی بر سر کار بيايد، نخبگان با بازگشتشان ايران را در حالت توسعه قرار خواهند داد.
و هم آنها عامل بسيار مهم و موثری برای پيشرفت سريع ايران خواهند بود.
فراموش نکنيد که ما يکی از کشورهايی هستيم که بزرگترين رقم دانشجويان را در رشته مهندسی داريم. و با توجه به افزونی تحصيل کرده هايمان می توانيم هم طراز کشورهای پيشرفته دنيا بشويم.
اتفاقا ايران به جای اينکه سرمايه گذاری کند در سياست های بين المللی اش و يا در فعاليت های تروريستی اش، همان سرمايه گذاری را در همين بخش صنايع های تکنولوژی انجام بدهد، من به شما قول می دهم که بعد از سر کار آمدن يک نظام ملی و مردمی، تبديل به يکی از کشورهای پيشرفته دنيا خواهد شد و موج مهاجرتی که امروز شما شاهد آنيد که نخبگان به کشورهای غربی رو می آورند، آنوقت خود ايران پتانسيل اين را خواهد داشت که نخبگان کشورهای ديگر را جذب کند.
به تصور شما برای اينکه اين نخبگان در کشور بمانند و به تحصيلات خودشان در همين کشور خودشان ادامه بدهند، دولت بايد چه کارهايی انجام بدهد و چه امکاناتی برايشان فراهم کند تا به خارج از کشور نروند؟ و در ايران بتوانند به مقصود خودشان برسند؟
در آن صورت که يک فضای آزاد حکمفرما باشد، نظام حاکم هم يک نظام مردمی و ملی باشد، در آن صورت به شما قول می دهم اکثر ايرانی ها در همان کشور باقی خواهند ماند.
تقوی در مورد خروج نخبگان ایرانی می گوید: برای اينکه شما وقتی که محقق هستيد به چيزهای مختلفی احتياج داريد، نخست اينکه می خواهيد در يک جو آزاد فعاليت کنيد که معمولا اين جو در کشورهای غربی بهتر قابل دسترسی است.
و اينکه می خواهيد برخوردار باشيد از نتايج تحقيقات برتر که باز هم اين سيستم در کشورهای غربی قابل دسترس تر و بيشتر است.
بر پايه همين گزارش شرق، اقبال نخبگان ايرانی پيش از اروپا، رو به آمريکاست.
بر اساس گزارش آماری روزنامه شرق از بين ۱۴۰ دانش آموزی که طی سال های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۷ ميلادی و در طول ۱۴ سال انجام شده است، دانشگاه های آمريکا بيش از ۶۶ درصد دانش آموزان مدال آور المپياد را به خود جلب کرده است. چرا نخبگان ايرانی آمريکا را ترجيح می دهند؟
برای اينکه آمريکا پنانسيل اين را دارد که آنها را جذب کند. از سوی ديگر سيستم ساختاری دانشگاهی ايران به خصوص اواخر نظام قديم، بر اساس سيستم آموزشی آمريکايی درست شده است.
مثلا همين دانشگاه صنعتی شريف دانشگاه آريامهر سابق است که بر پايه سيستم های آمريکايی طراحی شده است و حتی سيستم های درسی که در ايران تا دوره ليسانس طی می شود، خيلی شبيه به سيستم آموزشی آمريکاست.
به علاوه اينکه کشور آمريکا پنانسيل جذب اينها را دارد، يک هماهنگی هم بين سيستم های درسی ايران و آمريکا وجود دارد.
يادمان نرود که در طول سه دهه ای که گذشت جمهوری اسلامی هيچ کاری نکرده است که سيستم های آموزشی ايران توسعه پيدا کند.
يعنی دانشگاه سراسری که امروز وجود دارد همان سيستم دانشگاهی است که قبل از انقلاب وجود داشته است.
آيا به نظر شما اين دانشجويان نخبه پس از پايان تحصيلاتشان در اروپا يا آمريکا به ايران بازمی گردند يا خير؟
همه ما به آن مملکت تعلق داريم. نمی شود مسئله مهاجرت نخبگان را از بحث سياسی جدا کرد. الان اين موج مهاجرتی که در ايران ايجاد شده فقط موج مهاجرت نخبگان نيست. برای اينکه مردم در خود مملکت خودشان احساس غربت می کنند و هيچ چيزی بدتر از آن نيست که آدمی در خانه خودش احساس غريب بودن کند.
اگر نظام در ايران عوض شود من به شما قول می دهم که اکثر ايرانی های مهاجر به ايران بازمی گردند برای اينکه به آن مملکت تعلق دارند.
بعلاوه اينکه من تصور می کنم اگر اين نظام از بين برود يک نظام مردمی و ملی بر سر کار بيايد، نخبگان با بازگشتشان ايران را در حالت توسعه قرار خواهند داد.
و هم آنها عامل بسيار مهم و موثری برای پيشرفت سريع ايران خواهند بود.
فراموش نکنيد که ما يکی از کشورهايی هستيم که بزرگترين رقم دانشجويان را در رشته مهندسی داريم. و با توجه به افزونی تحصيل کرده هايمان می توانيم هم طراز کشورهای پيشرفته دنيا بشويم.
اتفاقا ايران به جای اينکه سرمايه گذاری کند در سياست های بين المللی اش و يا در فعاليت های تروريستی اش، همان سرمايه گذاری را در همين بخش صنايع های تکنولوژی انجام بدهد، من به شما قول می دهم که بعد از سر کار آمدن يک نظام ملی و مردمی، تبديل به يکی از کشورهای پيشرفته دنيا خواهد شد و موج مهاجرتی که امروز شما شاهد آنيد که نخبگان به کشورهای غربی رو می آورند، آنوقت خود ايران پتانسيل اين را خواهد داشت که نخبگان کشورهای ديگر را جذب کند.
به تصور شما برای اينکه اين نخبگان در کشور بمانند و به تحصيلات خودشان در همين کشور خودشان ادامه بدهند، دولت بايد چه کارهايی انجام بدهد و چه امکاناتی برايشان فراهم کند تا به خارج از کشور نروند؟ و در ايران بتوانند به مقصود خودشان برسند؟
در آن صورت که يک فضای آزاد حکمفرما باشد، نظام حاکم هم يک نظام مردمی و ملی باشد، در آن صورت به شما قول می دهم اکثر ايرانی ها در همان کشور باقی خواهند ماند.
