فریدون خاوند، استاد اقتصاد در پاریس با رادیو فردا در مورد تب طلا در بازارهای جهانی گفتگو کرده، می گوید: عامل اصلی اين افزايش، وضعيت کم وبيش بی ثباتی هست که در اقتصاد جهانی وجود دارد.
اوجگيری بهای طلا در بازار های جهانی همچنان ادامه دارد و حتی به نظر ميرسد که به شکل سرسام آوری شدت گرفته. اين رونق کم سابقه بازار طلا از چه عواملی منشا ميگيرد؟
بهای طلا در بازار جهانی ديروز (پنجشنبه بيست و سوم سپتامبر) به آستانه هر اونس ۱۳۰۰ دلار رسيد، يا دقيق تر بگويم، ۱۲۹۳ دلار که عملا ۲۷ در صد بالا تر از بهای فلز زرد هست در سپتامبر سال گذشته و ۱۸ در صد بالاتر نسبت به آغاز سال جاری ميلادی. عامل اصلی اين افزايش، وضعيت کم وبيش بی ثباتی هست که در اقتصاد جهانی وجود دارد.
البته بحران سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ عملا پشت سر ما است، ولی از رونق اقتصادی، آنگونه که انتظار ميرفت، هنوز خبری نيست و دو نگرانی بزرگ و در عين حال متضاد در حال حاضر در ميان اقتصاد دان ها و سرمايه گذاران ديده ميشود : يکی نگرانی از تورم معکوس و يا درواقع رکود توام با سقوط قيمت ها است، يعنی همان وضعيتی که از سال ها پيش به اين طرف در ژاپن ديده ميشود. دوم نگرانی از وضعيتی است کاملا متفاوت که تورم شديد باشد و اين دو نگرانی باعث ميشود سرمايه گذاران به ارزش های محکم و قابل اطمينان هجوم بيآورند به خصوص به طلا، تا به اين ترتيب بتوانند دارايی های خودشون را حفظ کنند.
فکر ميکنيد نرخ طلا همچنان رو به اوجگيری باشد : در کوتاه مدت، ميان مدت و دراز مدت؟
هيچکس، نه اقتصاد دان ها برای اين پرسش پاسخ روشنی دارند و نه سرمايه گذاران. عوامل زيادی، در حال حاضر، پيش بينی های اقتصادی را دشوار کرده اند که مهم تر از همه، اختلاف نظر بين اقتصاد دان هايی است که از تورم منفی و سقوط قيمت ها می ترسند و آنهايی که، بر عکس، نگران اوجگيری تورم هستند در سطح جهانی.
با اين همه، با توجه به اين که معادن طلا سال به سال خالی تر ميشوند، هزينه استخراج اين کالا بيشتر ميشود و از کشف معادن تازه هم خبری نيست، امکان اين که قيمت طلا از سطح کنونی هم بالا تر برود، مسلما وجود دارد. به علاوه فراموش نکنيم که در سال ۱۹۸۱، ۲۹ سال پيش، بهای واقعی طلا به دلار، اگر تورم جهانی را محاسبه بکنيم، به ۲۳۰۰ دلار رسيد، هزار دلار بالاتر از سطح کنونی قيمت اين کالا. با اين حال بی ثباتی ها و ترديد های اقتصادی کنونی اگر از بين برود، سرمايه گذاران بار ديگر فلز زرد را رها می کنند و روی ميآورند به بازار های ديگری مثل بازار سهام. و در اين صورت بازار طلا می تواند از رونق بيفتد.
امروز طلا چه نقشی بازی ميکند در ذخاير بانک های مرکزی در جهان؟
از سال ۱۹۷۱ ميلادی به اين طرف، رابطه بين طلا و نظام پولی بين المللی از بين رفته، ولی بانک های مرکزی بخش مهمی از دارايی های خودشان را به صورت طلا نگه ميدارند. مثلا هفتاد و دو در صد ذخاير بانک فدرال آمريکا به طلا است، معادل ۸۲۰۰ تن...
مهم ترين دارندگان طلا امروز چه کشور هايی هستند؟
آمريکا بزرگ ترين دارنده طلا در دنيا است. آلمان از لحاظ ذخاير طلا در مقام دوم قرار دارد و بعد، در مقام سوم، صندوق بين المللی پول هست با دو هزار و نهصد تن طلا. ايتاليا، فرانسه، چين، سوييس و روسيه، از لحاظ حجم ذخاير طلا در بانک های مرکزی شان، در رده های بعدی قرار ميگيرند.
اوجگيری بهای طلا در بازار های جهانی همچنان ادامه دارد و حتی به نظر ميرسد که به شکل سرسام آوری شدت گرفته. اين رونق کم سابقه بازار طلا از چه عواملی منشا ميگيرد؟
بهای طلا در بازار جهانی ديروز (پنجشنبه بيست و سوم سپتامبر) به آستانه هر اونس ۱۳۰۰ دلار رسيد، يا دقيق تر بگويم، ۱۲۹۳ دلار که عملا ۲۷ در صد بالا تر از بهای فلز زرد هست در سپتامبر سال گذشته و ۱۸ در صد بالاتر نسبت به آغاز سال جاری ميلادی. عامل اصلی اين افزايش، وضعيت کم وبيش بی ثباتی هست که در اقتصاد جهانی وجود دارد.
البته بحران سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ عملا پشت سر ما است، ولی از رونق اقتصادی، آنگونه که انتظار ميرفت، هنوز خبری نيست و دو نگرانی بزرگ و در عين حال متضاد در حال حاضر در ميان اقتصاد دان ها و سرمايه گذاران ديده ميشود : يکی نگرانی از تورم معکوس و يا درواقع رکود توام با سقوط قيمت ها است، يعنی همان وضعيتی که از سال ها پيش به اين طرف در ژاپن ديده ميشود. دوم نگرانی از وضعيتی است کاملا متفاوت که تورم شديد باشد و اين دو نگرانی باعث ميشود سرمايه گذاران به ارزش های محکم و قابل اطمينان هجوم بيآورند به خصوص به طلا، تا به اين ترتيب بتوانند دارايی های خودشون را حفظ کنند.
فکر ميکنيد نرخ طلا همچنان رو به اوجگيری باشد : در کوتاه مدت، ميان مدت و دراز مدت؟
هيچکس، نه اقتصاد دان ها برای اين پرسش پاسخ روشنی دارند و نه سرمايه گذاران. عوامل زيادی، در حال حاضر، پيش بينی های اقتصادی را دشوار کرده اند که مهم تر از همه، اختلاف نظر بين اقتصاد دان هايی است که از تورم منفی و سقوط قيمت ها می ترسند و آنهايی که، بر عکس، نگران اوجگيری تورم هستند در سطح جهانی.
با اين همه، با توجه به اين که معادن طلا سال به سال خالی تر ميشوند، هزينه استخراج اين کالا بيشتر ميشود و از کشف معادن تازه هم خبری نيست، امکان اين که قيمت طلا از سطح کنونی هم بالا تر برود، مسلما وجود دارد. به علاوه فراموش نکنيم که در سال ۱۹۸۱، ۲۹ سال پيش، بهای واقعی طلا به دلار، اگر تورم جهانی را محاسبه بکنيم، به ۲۳۰۰ دلار رسيد، هزار دلار بالاتر از سطح کنونی قيمت اين کالا. با اين حال بی ثباتی ها و ترديد های اقتصادی کنونی اگر از بين برود، سرمايه گذاران بار ديگر فلز زرد را رها می کنند و روی ميآورند به بازار های ديگری مثل بازار سهام. و در اين صورت بازار طلا می تواند از رونق بيفتد.
امروز طلا چه نقشی بازی ميکند در ذخاير بانک های مرکزی در جهان؟
از سال ۱۹۷۱ ميلادی به اين طرف، رابطه بين طلا و نظام پولی بين المللی از بين رفته، ولی بانک های مرکزی بخش مهمی از دارايی های خودشان را به صورت طلا نگه ميدارند. مثلا هفتاد و دو در صد ذخاير بانک فدرال آمريکا به طلا است، معادل ۸۲۰۰ تن...
مهم ترين دارندگان طلا امروز چه کشور هايی هستند؟
آمريکا بزرگ ترين دارنده طلا در دنيا است. آلمان از لحاظ ذخاير طلا در مقام دوم قرار دارد و بعد، در مقام سوم، صندوق بين المللی پول هست با دو هزار و نهصد تن طلا. ايتاليا، فرانسه، چين، سوييس و روسيه، از لحاظ حجم ذخاير طلا در بانک های مرکزی شان، در رده های بعدی قرار ميگيرند.
