به نوشته سايت انگليسی «سالن»، اسناد تازه کشف شده نشان می دهد که آدولف هيتلر زمانی برای حفظ جان يکی از رفقای قديم يهودی و افسر فرمانده خود در هنگ محل خدمتش در جنگ جهانی اول، وارد عمل شد و برای او و خانواده اش فرمان مصونيت صادر کرد.
در مطلب سايت «سالن» – که چکيده ای است از گزارش مفصل يک روزنامه يهوديان چاپ آلمان با نام «جوويش وويس فرام جرمنی» [به فارسی: صدای يهودی از آلمان]– آمده است که کشف نامه ای از هاينريش هيملر، فرمانده سرشناس «اس اس»، نشان می دهد که برخلاف روال معمول آن روزها در آلمان هيتلری، آزادی های خاصی برای «ارنست هِس» در نظر گرفته شده بود.
به نظر می رسد دستور هيملر پس از آن صادر شد که گروهی از چماق داران نازی در سال ۱۹۳۶ ارنست هس را به باد کتک گرفته بودند. خبرگزاری «رويترز» می نويسد در آن زمان «هس» تصميم می گيرد نامه ای به همرزم سابق خود «آدولف هيتلر» بنويسد و از او درخواست کمک کند. هيتلر نيز در پاسخ دستور می دهد که از بدرفتاری و اخراج دوست قديمی اش خودداری کنند.
هاينريش هيملر در نامه خود نوشته «بر پايه رهنمود های پيشوا» او نبايد «به هيچ ترتيبی مورد بدرفتاری قرار گيرد.»
ارنست هِس، يعنی همين دوست و هم قطار يهودی هيتلر، به عنوان يک افسر برجسته نيز شناخته می شد و مدال «صليب آهنی» و همچنين «نشان نظامی باواريا» را برای خدماتش در پياده نظام دوم ذخيره پادشاهی باواريا و نيز دوران کوتاه خدمت به عنوان فرمانده گروهان هيتلر دريافت کرده بود.
ارنست هس در دوران پس از جنگ جهانی اول در کسوت قاضی به کار خود ادامه داد، اما چندی بعد به خاطر دخترش آلمان را به مقصد منطقه آلمانی زبان «تيرول» در شمال ايتاليا ترک کرد.
اين افسر يهودی آلمانی در نامه خود به آدولف هيتلر با اشاره به تربيت مسيحی، خدمات دوران جنگ خود و ديدگاه سياسی اش نوشته، «برای ما، اين وضعيت نوعی مرگ روانی است که با برچسب يهودی مورد اهانت عموم واقع شويم.» شايد يکی ديگر از عوامل مؤثر در جان به در بردن خانواده «هِس» خويشاوندی همسر ارنست هس با قدرتمندان آن روزگار نيز بود که برای مدت زمان کوتاهی اين خانواده را از تبعيض ها در امان داشت.
خانواده هس بعدها به آلمان بازگشت و در آن زمان ارنست هس متوجه شد که حمايت هيتلر از او به سر آمده و به اين دليل وی باقيمانده جنگ را در اردوگاه به کار بردگی پرداخت. پس از اتمام جنگ، ارنست هس به رياست اداره راه آهن فدرال رسيد و در سال ۱۹۸۳ درگذشت. خواهر ارنست در اردوگاه «آشويتس» جان خود را از دست داد، اما مادرش توانست به کشور سوئيس بگريزد.
اورسولا هس، دختر ارنست هس، می گويد پدرش هيتلر را فردی گوشه گير توصيف می کرد که دوستان زيادی نداشت. وی همچنين می گويد دوستی پدرش با يکی ديگر از فرماندهان همرزم دوران جنگ جهانی اول، که او نيز به هيتلر نزديک بود، در نجات خانواده آنها مؤثر بود. «فريتز ويدمن» بعد ها به سمت دستياری هيتلر رسيد و سپس به سانفرانسيسکو منتقل شد. اورسولا هس می گويد «به خاطر نفوذ ويدمن بود که برای پدرم اين امتيازها را قائل شدند.»
در مطلب سايت «سالن» – که چکيده ای است از گزارش مفصل يک روزنامه يهوديان چاپ آلمان با نام «جوويش وويس فرام جرمنی» [به فارسی: صدای يهودی از آلمان]– آمده است که کشف نامه ای از هاينريش هيملر، فرمانده سرشناس «اس اس»، نشان می دهد که برخلاف روال معمول آن روزها در آلمان هيتلری، آزادی های خاصی برای «ارنست هِس» در نظر گرفته شده بود.
به نظر می رسد دستور هيملر پس از آن صادر شد که گروهی از چماق داران نازی در سال ۱۹۳۶ ارنست هس را به باد کتک گرفته بودند. خبرگزاری «رويترز» می نويسد در آن زمان «هس» تصميم می گيرد نامه ای به همرزم سابق خود «آدولف هيتلر» بنويسد و از او درخواست کمک کند. هيتلر نيز در پاسخ دستور می دهد که از بدرفتاری و اخراج دوست قديمی اش خودداری کنند.
هاينريش هيملر در نامه خود نوشته «بر پايه رهنمود های پيشوا» او نبايد «به هيچ ترتيبی مورد بدرفتاری قرار گيرد.»
ارنست هِس، يعنی همين دوست و هم قطار يهودی هيتلر، به عنوان يک افسر برجسته نيز شناخته می شد و مدال «صليب آهنی» و همچنين «نشان نظامی باواريا» را برای خدماتش در پياده نظام دوم ذخيره پادشاهی باواريا و نيز دوران کوتاه خدمت به عنوان فرمانده گروهان هيتلر دريافت کرده بود.
ارنست هس در دوران پس از جنگ جهانی اول در کسوت قاضی به کار خود ادامه داد، اما چندی بعد به خاطر دخترش آلمان را به مقصد منطقه آلمانی زبان «تيرول» در شمال ايتاليا ترک کرد.
اين افسر يهودی آلمانی در نامه خود به آدولف هيتلر با اشاره به تربيت مسيحی، خدمات دوران جنگ خود و ديدگاه سياسی اش نوشته، «برای ما، اين وضعيت نوعی مرگ روانی است که با برچسب يهودی مورد اهانت عموم واقع شويم.» شايد يکی ديگر از عوامل مؤثر در جان به در بردن خانواده «هِس» خويشاوندی همسر ارنست هس با قدرتمندان آن روزگار نيز بود که برای مدت زمان کوتاهی اين خانواده را از تبعيض ها در امان داشت.
خانواده هس بعدها به آلمان بازگشت و در آن زمان ارنست هس متوجه شد که حمايت هيتلر از او به سر آمده و به اين دليل وی باقيمانده جنگ را در اردوگاه به کار بردگی پرداخت. پس از اتمام جنگ، ارنست هس به رياست اداره راه آهن فدرال رسيد و در سال ۱۹۸۳ درگذشت. خواهر ارنست در اردوگاه «آشويتس» جان خود را از دست داد، اما مادرش توانست به کشور سوئيس بگريزد.
اورسولا هس، دختر ارنست هس، می گويد پدرش هيتلر را فردی گوشه گير توصيف می کرد که دوستان زيادی نداشت. وی همچنين می گويد دوستی پدرش با يکی ديگر از فرماندهان همرزم دوران جنگ جهانی اول، که او نيز به هيتلر نزديک بود، در نجات خانواده آنها مؤثر بود. «فريتز ويدمن» بعد ها به سمت دستياری هيتلر رسيد و سپس به سانفرانسيسکو منتقل شد. اورسولا هس می گويد «به خاطر نفوذ ويدمن بود که برای پدرم اين امتيازها را قائل شدند.»
