«تقديم به زنده ياد اشکان سهرابی که هميشه برای ما زنده خواهد ماند.» – امضاء علی کريمی.
دستنوشته ای با ماژيک؛ پشت پيراهن شماره ۱۶ باشگاه شالکه. سايت های مخالف دولت و سايت حکومتی روزنامه جوان می گويند اين متن؛ دستنوشته علی کريمی است.
پيراهن او در ليگ قهرمانان اروپا که مقابل باشگاه اينترميلان به تن کرد. کريمی در بوندس ليگا، با پيراهن شماره ۱۰ تيم شالکه مقابل کايزرسلاترن بازی کرد اما در ليگ قهرمانان؛ شماره اش ۱۶ بود.
اشکان سهرابی ۲۰ ساله، دانشجو و دارای دان ۲ تکواندو؛ در روز ۳۰ خرداد؛ در تقاطع بوستان سعدی و خيابان رودکی (سلسبيل) در تهران، هدف سه گلوله قرار گرفت و جان سپرد.
سایت روزنامه جوان نزدیک به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ايران؛ با يادآوری مجدد حرکت علی کريمی در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ در بازی با کره جنوبی؛ بستن مچ بند سبز توسط او و ساير بازيکنان تيم ملی را تقبيح کرده است.
نام نويسنده اين گزارش درج نشده است اما در وب سايت روزنامه جوان؛ در بخش «انتخاب سردبير» گنجانده شده است.
در اين مطلب با اشاره به اهدای پيراهن علی کريمی به اشکان سهرابی نوشته شده است: «کريمی بار ديگر در حرکتی مشکوک در راستای اهداف جريان فتنه که اين روزها در حال احتضار به سر می برد گام برداشت.»
اين سايت؛ منبع اصلی گزارش خود را «ندای انقلاب» معرفی کرده است. ندای انقلاب، وب سايتی متعلق به گروهی است که خود را «جوانان ولايت» و «رزمندگان دوران جنگ نرم» می نامند.
به نوشته اين سايت های حکومتی؛ کريمی در پايان روزهای فوتبالی اش به سر می برد. اين در حالی است که از نظر سرمربی تيم ملی فوتبال ايران؛ کريمی چنان آماده و قبراق است که می تواند ۹۰ دقيقه برای تيم ملی بازی کند.
روزنامه جوان نوشته است: «کريمی در اقدامی تامل برانگيز با اهدای پيراهن خود به يکی از کشته شدگان فتنه ۸۸ بار ديگر نشان داد که وی همچنان در وادی فتنه گام می زند.»
اين ارگان سپاه پاسداران مدعی شده است که «مشخص نيست کريمی اين روزها اين خط و خطوط سياسی را از چه کسی و يا چه جريانی می گيرد . وی بايد اين موضوع را بداند که اين راه کسب محبوبيت نيست. علی کريمی همان راهی را می رود که شجريان پيش از وی رفت و امروز در انتهای اين مسير آرزوی بازگشت را دارد که البته دير شده است.»
روزنامه سپاه پاسداران نوشته است که : «اين پاس علی کريمی به فتنه گران با واکنش مثبت ضدانقلاب روبرو شده است و حرکت وی را اقدامی معنادار و جوانمردانه توصيف کرده اند.»
روز وداع اشکان سهرابی
زهرا نيک پيما، مادر اشکان در خصوص روز حادثه می گويد «پسرم به خانه دوستش رفت و هنگام بازگشت از يک ساختمان بلند می زنندش و گلوله به سرخرگ آئورتش خورده بود.»
مادر اشکان ادامه می دهد: «با برادرم به بيمارستان رفتيم، دکترها گفتند که بازگرداندنش جزو محالات است. کادر پزشکی در بيمارستان واحد خون نداشت، حتی دستگاه اکسيژن مناسبی نداشتند. پسرم پس از ۱۰ دقيقه فوت کرد.»
مادر اشکان همچنين گفته بود؛ جنازه اشکان را به راحتی در اختيارخانواده قرار نداده اند. خانواده تنها توانستند بعد از سه روز دوندگی، جنازه اشکان را تحويل بگيرند.
به گفته خانم نيک پيما، «اعلاميه ها و پرچم ها را می کندند و در مراسم بهشت زهرا دوربين فيلمبردای را دزيدند و بردند. تعهد گرفتند که سرو صدا نکنيم و شلوغ نکنيم و جنازه را يک سره به بهشت زهرا ببريم.»
خواهر اشکان هم گفته بود: «اشکان تازه از دانشگاه برگشته بود. به ما گفت مردم در خيابان‌ها در حال تظاهرات هستند. گفت نيروهای گارد ويژه همهٔ خيابان‌های اطراف را بسته‌اند و مردم را متفرق می‌کنند. مادرم از من خواست که مانع ازبرگشتن اشکان به خيابان شوم. من هم تمام تلاشم را کردم که حواس اشکان را به مسائلی غير از خيابان بکشانم اما شلوغی‌های خيابان ما هرلحظه بيشتر می‌شد. مردم به کوچه‌ها و منازل پناه می‌بردند. صدای شعارهای مختلفی را می‌شنيديم و صدای تيراندازی و بوی گاز اشگ‌آور همه جا را گرفته بود. از اشکان خواستم که به خيابان نرود. اما او آخرين حرفش را به من زد و از خانه خارج شد: «نگران نباش، بر می‌گردم.»
