مناطق فقير نشين حاشيه جنوبی شهر بيروت در محله « ضاحيه » رازهای فراوانی را در خود پنهان دارد. اين ها مناطق اصلی نفوذ گروه حزب الله هستند که درجريان جنگ ۲۰۰۶ اسراييل و لبنان به شدت ويران شده و تصاوير سيد حسن نصرالله رهبر اين گروه را در هر گوشه ای می توان ديد.
خبرنگار شبکه «سی ان ان» که از اين مناطق ديدن کرده می نويسد: در پناه ديوارهای بتونی و يکسان ساختمان های اين منطقه تنها باشگاه گلف لبنان خود را پنهان کرده است، گویی از وجود خود شرمگين است.
اين باشگاه با تمام امکانات مدرن، ورزشگاه مجهز، استخر فيروزه ای و سبزه زار و گلکاری زيبايش در ميان محله ای شلوغ و متراکم از زاغه ها قرار دارد.
ساختمان جديد دفتر مرکزی تلويزيون المنار شبکه حزب الله در کنار اين باشگاه ساخته شده است.
خبرنگار سی ان ان می افزايد که اين باشگاه گلف مثل بسياری از چيزهای ديگر در لبنان از گذشته دشواری جان سالم به در برده است.
در جريان اشغال بيروت توسط ارتش اسراييل در سال ۱۹۸۲ ويران شد. اما همزمان با احيا و بازسازی آن در سال های اخير شايعات و ادعاهايی مطرح شده که اين زمين ها محل دفن قربانيان قتل عام در اردوگاه های فلسطينی است.
باغچه بان اين باشگاه به خبرنگار شبکه سی ان ان می گويد که در مجموع بازسازی آن بيش از سه سال طول کشيد و تعداد فراوانی مين، موشک و بمب از اين زمين ها با کمک ارتش لبنان جمع آوری شده است.
برخی از منابع مطلع و روزنامه نگاران لبنانی مدعی اند که اين زمين ها محل دفن فلسطينيانی هستند که در سال ۱۹۸۲ توسط شبه نظاميان مسيحی فالانژ و با حمايت ارتش اسراييل در دو اردوگاه صبرا و شتيلا قتل عام شدند. در آن زمان ارتش اسراييل آمار قربانيان را هفتصد نفر اعلام کرد ولی هلال احمر لبنان رقم قربانيان را حدود دو هزار نفر می داند.
دولت اسراييل پس از انجام تحقيقاتی در مورد اين قتل عام، آريل شارون، وزير دفاع وقت و شماری از مقامات نظامی ارشد را غيرمستقيم مسئول اين حادثه دانست و آنها را از مقام خود برکنار نمود. هر چند که آقای شارون بعدها به مقام نخست وزيری رسيد.
رابرت فيسک روزنامه نگار بريتانيايی که کتاب ها و مقالات متعددی در مورد جنگ داخلی لبنان نوشته است در روزنامه اينديپندنت چاپ لندن نوشت: «حداقل جسد هزار نفر از قربانيان قتل عام صبرا و شتيلا توسط مسيحيان و فالانژيست و ارتش اسراييل در اين اراضی نزديک به فرودگاه بيروت دفن شده اند.»
برخی ديگر از کارشناسان هر چند رقم دفن شدگان را کمتر می دانند ولی شکی ندارند که در زير سبزه زارهای اين باشگاه گلف بقايای يک کشتار جمعی دفن شده است. از جمله دکتر بيان نوحدال هوت نويسنده کتاب «صبرا و شتيلا، سپتامبر ۱۹۸۲» به خبرنگار سی ان ان گفت: «همه می دانند که از اراضی نظير اين باشگاه گلف برای کشتن و سر به نيست کردن اجساد قربانيان استفاده می شد.»
خبرنگار سی ان ان می افزايد که با توجه به بافت قوی و سياسی پيچيده جامعه لبنان هنوز در مورد جنايات جنگی که در دو دهه ۱۹۸۰ و ۹۰ ميلادی اتفاق افتاده يک بررسی دقيق صورت نگرفته است.
به گفته سازمان عفو بين الملل، با وجودی که خانواده ها خواستار روشن شدن حقايق هستند و نه اجرای عدالت اما نيروهای سياسی در هراس از گسترش خصومت های گروهی و قومی از تحقيق و روشنگری در مورد فجايع دوران جنگ پرهيز می کنند.
مالک اين باشگاه گلف می گويد که منطقه ای که يک زمانی گورستان بوده خارج از اراضی اين باشگاه است و به خاطر پوشش گياهی و درختان از زمين گلف نمی توان آن را مشاهده کرد.
او با اشاره به زمين هايی که در پشت ديوار باشگاه هستند می گويد که گورهای دسته جمعی آنجا هستند. محمد الخطيب مالک باشگاه می گويد که با همسايگان خود يکی سازمان های تبليغاتی و تلويزيون گروه حزب الله هيچ مشکلی ندارد ولی از خبرنگار سی ان ان می خواهد که در مورد سياست صحبت نکند چون در اين منطقه همه وابسته به حزب الله هستند و او تمايل ندارد روابط خود را با آنها خدشه دار کند.
در پايان اين گزارش خبرنگار سی ان ان يادآوری می کند که ورزش گلف در دهه ۱۹۲۰ توسط ديپلمات های غربی به بيروت آورده شد.
اين باشگاه از سال ۱۹۶۳ فعاليت خود را آغاز کرده و هر چند حوادث سياسی و جنگ فعاليت آن را هر از گاهی متوقف کرده است ولی در مجموع تعداد اعضای آن رو به افزايش بوده است.
مالک اين باشگاه می گويد: «اکنون حدود دو هزار و نهصد نفر عضو داريم ولی تمام آنها از اعضای ۹۰۰ خانواده هستند. گلف در لبنان هنوز يک ورزش کم طرفدار و کوچک است ولی بدون شک بر تعداد علاقمندان آن افزوده می شود.»
خبرنگار شبکه «سی ان ان» که از اين مناطق ديدن کرده می نويسد: در پناه ديوارهای بتونی و يکسان ساختمان های اين منطقه تنها باشگاه گلف لبنان خود را پنهان کرده است، گویی از وجود خود شرمگين است.
اين باشگاه با تمام امکانات مدرن، ورزشگاه مجهز، استخر فيروزه ای و سبزه زار و گلکاری زيبايش در ميان محله ای شلوغ و متراکم از زاغه ها قرار دارد.
ساختمان جديد دفتر مرکزی تلويزيون المنار شبکه حزب الله در کنار اين باشگاه ساخته شده است.
خبرنگار سی ان ان می افزايد که اين باشگاه گلف مثل بسياری از چيزهای ديگر در لبنان از گذشته دشواری جان سالم به در برده است.
در جريان اشغال بيروت توسط ارتش اسراييل در سال ۱۹۸۲ ويران شد. اما همزمان با احيا و بازسازی آن در سال های اخير شايعات و ادعاهايی مطرح شده که اين زمين ها محل دفن قربانيان قتل عام در اردوگاه های فلسطينی است.
باغچه بان اين باشگاه به خبرنگار شبکه سی ان ان می گويد که در مجموع بازسازی آن بيش از سه سال طول کشيد و تعداد فراوانی مين، موشک و بمب از اين زمين ها با کمک ارتش لبنان جمع آوری شده است.
برخی از منابع مطلع و روزنامه نگاران لبنانی مدعی اند که اين زمين ها محل دفن فلسطينيانی هستند که در سال ۱۹۸۲ توسط شبه نظاميان مسيحی فالانژ و با حمايت ارتش اسراييل در دو اردوگاه صبرا و شتيلا قتل عام شدند. در آن زمان ارتش اسراييل آمار قربانيان را هفتصد نفر اعلام کرد ولی هلال احمر لبنان رقم قربانيان را حدود دو هزار نفر می داند.
دولت اسراييل پس از انجام تحقيقاتی در مورد اين قتل عام، آريل شارون، وزير دفاع وقت و شماری از مقامات نظامی ارشد را غيرمستقيم مسئول اين حادثه دانست و آنها را از مقام خود برکنار نمود. هر چند که آقای شارون بعدها به مقام نخست وزيری رسيد.
رابرت فيسک روزنامه نگار بريتانيايی که کتاب ها و مقالات متعددی در مورد جنگ داخلی لبنان نوشته است در روزنامه اينديپندنت چاپ لندن نوشت: «حداقل جسد هزار نفر از قربانيان قتل عام صبرا و شتيلا توسط مسيحيان و فالانژيست و ارتش اسراييل در اين اراضی نزديک به فرودگاه بيروت دفن شده اند.»
برخی ديگر از کارشناسان هر چند رقم دفن شدگان را کمتر می دانند ولی شکی ندارند که در زير سبزه زارهای اين باشگاه گلف بقايای يک کشتار جمعی دفن شده است. از جمله دکتر بيان نوحدال هوت نويسنده کتاب «صبرا و شتيلا، سپتامبر ۱۹۸۲» به خبرنگار سی ان ان گفت: «همه می دانند که از اراضی نظير اين باشگاه گلف برای کشتن و سر به نيست کردن اجساد قربانيان استفاده می شد.»
خبرنگار سی ان ان می افزايد که با توجه به بافت قوی و سياسی پيچيده جامعه لبنان هنوز در مورد جنايات جنگی که در دو دهه ۱۹۸۰ و ۹۰ ميلادی اتفاق افتاده يک بررسی دقيق صورت نگرفته است.
به گفته سازمان عفو بين الملل، با وجودی که خانواده ها خواستار روشن شدن حقايق هستند و نه اجرای عدالت اما نيروهای سياسی در هراس از گسترش خصومت های گروهی و قومی از تحقيق و روشنگری در مورد فجايع دوران جنگ پرهيز می کنند.
مالک اين باشگاه گلف می گويد که منطقه ای که يک زمانی گورستان بوده خارج از اراضی اين باشگاه است و به خاطر پوشش گياهی و درختان از زمين گلف نمی توان آن را مشاهده کرد.
او با اشاره به زمين هايی که در پشت ديوار باشگاه هستند می گويد که گورهای دسته جمعی آنجا هستند. محمد الخطيب مالک باشگاه می گويد که با همسايگان خود يکی سازمان های تبليغاتی و تلويزيون گروه حزب الله هيچ مشکلی ندارد ولی از خبرنگار سی ان ان می خواهد که در مورد سياست صحبت نکند چون در اين منطقه همه وابسته به حزب الله هستند و او تمايل ندارد روابط خود را با آنها خدشه دار کند.
در پايان اين گزارش خبرنگار سی ان ان يادآوری می کند که ورزش گلف در دهه ۱۹۲۰ توسط ديپلمات های غربی به بيروت آورده شد.
اين باشگاه از سال ۱۹۶۳ فعاليت خود را آغاز کرده و هر چند حوادث سياسی و جنگ فعاليت آن را هر از گاهی متوقف کرده است ولی در مجموع تعداد اعضای آن رو به افزايش بوده است.
مالک اين باشگاه می گويد: «اکنون حدود دو هزار و نهصد نفر عضو داريم ولی تمام آنها از اعضای ۹۰۰ خانواده هستند. گلف در لبنان هنوز يک ورزش کم طرفدار و کوچک است ولی بدون شک بر تعداد علاقمندان آن افزوده می شود.»
