نيروی انتظامی اعلام کرد که با نصب ۴۰۰ دوربين در محله های شهر تهران و راه اندازی ۸۰۰ ايستگاه قصد دارد اعمال مجرمانه را کنترل کند.
فرمانده پيشگيری نيروی انتظامی که خبر نصب دوربين در محلات تهران را داد توضيحی در خصوص مصداق های مورد نظر اين نيرو از اعمال مجرمانه ارائه نکرده است.
سرتيپ پاسدار علی رضا رجب زاده به خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی، ايرنا، گفت که در کنار نصب ۴۰۰ دوربين در محله های تهران از سوی ۳۰۰ ايستگاه مجهز به دوربين مدار بسته در محله های مختلف، پايتخت کنترل می شوند.
وی شمار ايستگاه های نيروی انتظامی در محله های تهران در حال حاضر را ۵۰۰ ايستگاه اعلام کرد و گفت که با افزايش ۳۰۰ ايستگاه مجهز به دوربين تعداد ايستگاه های نيروی انتظامی در شهر تهران به ۸۰۰ ايستگاه می رسد.
استقرار ۸۰۰ ايستگاه مجهز به دوربين نيروی انتظامی در تهران در حالی صورت می گيرد که مجموع کلانتری های کشور بنابر آمار رسمی ۶۵۰ کلانتری است.
کنترل ترافيک و نصب اولین دوربین ها
سابقه نصب دوربين در معابر شهر تهران به سال های اول دهه ۷۰ می رسد که شهرداری تهران در دوره مديريت غلامحسين کرباسچی مرکز کنترل ترافيک تهران را تاسيس کرد. اين مرکز با نصب دوربين های کنترل در برخی از ميادين و معابر اصلی تهران به کنترل ترافيک در سطح شهر کمک می کرد.
به گفته حجت الله بهروز، مديرعامل شرکت کنترل ترافيک تهران تا اسفند سال ۸۶ اين شرکت ۲۰۰ دوربين برای کنترل ترافيک تهران در ميدان ها و معابر مهم آن نصب کرده است.
تصاوير اين دوربين ها از راه شبکه فيبر نوری که در سال ۸۵ به همين منظور در تهران تکميل شد، و به صورت آنلاين به مرکز کنترل ترافيک منتقل می شود و در اين مرکز به وسيله صفحه های نمايشگر قابل مشاهده است، و پرسنل مستقر در مرکز به کمک اين تصاوير بانک اطلاعاتی ترافيک شهری را تکميل می کنند.
مديرعامل شرکت کنترل ترافيک اسفندماه گذشته در گفت و گويی با روزنامه رسالت گفت: اطلاعات و تصاوير کسب شده از ۲۰۰ دوربين کنترل ترافيک تهران علاوه بر پرسنل و متخصصان ترافيک مستقر در مرکز کنترل ترافيک تهران، و آماده سازی گزارش های ترافيکی برای مردم و رانندگان در دسترس سازمان هايی چون آتش نشانی، اورژانس و نيروی انتظامی نيز قرار می گيرد.
مسعود نعمت الهی، مدير مرکز کنترل ترافيک تهران نيز چندی قبل به خبرگزاری ايرانيوز گفته بود: «برای نظارت گسترده تر بر شهر تهران تجهيزات مرکز کنترل تغيير يافته است، به گونه ای که در سالن اصلی اين مرکز بيش از هزار تصوير زنده از شهر دردسترس اپراتورها خواهد بود حال آنکه در دوربين های آنالوگ برای ديدن تصوير هرتقاطع بايد يک مانيتور وجود می داشت.»
وی، «مونيتورينگ، تجزيه و تحليل اطلاعات، و اطلاع رسانی » را وظيفه اصلی مرکز کنترل دوربين های ترافيکی نصب شده در تهران اعلام کرد.
به گفته مدير مرکز کنترل ترافيک، در سيستم جديد کنترل تهران که کار نصب تجهيزات آن تا اواخر سال ۸۶ به پايان رسيد، از سوی ۱۵ اپراتور نظارت می شود، و «همه اپراتورها بحران ها را دريافت می کنند و هر حادثه ای ضبط می شود ، پس از آنکه بحران توسط يک اپراتور ثبت شد همه ارگان های ذیربط بلافاصله در جريان قرار می گيرند.»
کنترل شهروندان؟
دوربين های مدار بسته در اماکن حساس امروزه از ابزارهای کنترل و مديريت به شمار می روند اما نصب دوربين ها در اماکن عمومی، دانشگاه ها، بيمارستان ها و مواردی مشابه آن در ايران طی چند سال اخير با واکنش ها و اعتراض مردم، دانشجويان و پرسنل بيمارستان ها مواجه شده است.
معترضان انگيزه مقامات دولتی از نصب دوربين های مدار بسته در اماکن عمومی را کنترل رفتار، روابط و پوشش خود عنوان کرده اند.
دانشجويان يکی از اصلی ترين معترضان به نصب دوربين های مداربسته در محوطه های دانشگاه طی دو سال گذشته محسوب می شوند.
برخلاف مقامات دانشگاهی و بيمارستانی که استفاده از دوربين های مدار بسته برای کنترل دانشجويان را تائيد نکرده اند، نيروی انتظامی و فرمانده پيشگيری اين نيرو به صراحت هدف از نصب دستکم ۴۰۰ دوربين و استقرار ۸۰۰ ايستگاه نيروی انتظامی در محله های تهران را کنترل عمومی مردم و پيشگيری از جرايم عنوان کرده است.
ناظران می گويند که نصب اين دوربين ها از سوی نيروی انتظامی در ادامه اجرای در طرح امنيت اجتماعی و اخلاقی و اعمال محدوديت های بيشتر اجتماعی صورت می گيرد.
