پطرس پطرس غالی، دبیرکل سابق سازمان ملل متحد، که در دوران ریاست او حوادث مهمی مثل جنگ داخلی یوگسلاوی سابق، قحطی و نسل‌کشی در آفریقا و رویارویی این نهاد با دولت آمریکا روی داد، روز سه‌شنبه ۲۷ بهمن در سن ۹۳ سالگی درگذشت.
به گزارش خبرگزاری رویترز، اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد در جلسه امروز به احترام او یک دقیقه سکوت کردند.
پطرس غالی، دیپلمات قبطی مصری، در فاصله سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۶ دبیرکل سازمان ملل متحد بود. او روز سه‌شنبه در بیمارستان السلام شهر قاهره درگذشت.
پطرس غالی که اولین دبیرکل آفریقایی سازمان ملل متحد بود، برای مقابله با قحطی و گرسنگی در آفریقا اقدامات زیادی انجام داد و اولین عملیات گسترده این نهاد برای کمک به کشورهای فقیر شاخ آفریقا را سازمان داد.
اما موفقیت در این مورد باعث شد او به عنوان دبیرکل سازمان ملل متحد در عرصه‌های دیگر عملکرد ضعیفی نشان دهد. دوران ریاست او با بحران‌های گسترده سال‌های پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و نظام‌های کمونیستی همزمان بود و شورای امنیت سازمان ملل متحد از درک عمق این بحران‌ها و جنگ‌هایی که به دنبال آورد، عاجز ماند.
پطرس غالی که به عنوان دیپلماتی مغرور شهرت داشت، اقدامات گسترده‌ای را برای تغییر سلسله مراتب و تجدید سازمان نهادهای سازمان ملل متحد آغاز کرد. تعداد زیادی از مقامات ارشد را تنزل مقام داد و به همین خاطر با لقب «فرعون» شهرت یافت.
اما دولت آمریکا خواستار اجرای اصلاحات گسترده‌تر در سازمان ملل متحد بود و کنگره آمریکا اعلام کرد تا زمانی که او در مقام دبیرکلی باقی بماند، بدهی یک میلیارد دلاری آمریکا به این نهاد را پرداخت نخواهد کرد.
بسیاری از دیپلمات‌ها معتقد بودند که او تحت فشار بیل کلینتون رییس جمهوری دمکرات آمریکا و برای راضی نگاه داشتن جمهوریخواهان که به شدت با پطرس غالی مخالف بودند از این مقام کنار گذاشته شد.
در سال ۱۹۹۶ ده عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد به رهبری تعدادی از کشورهای آفریقایی از تمدید دوره دبیرکلی پطرس غالی حمایت کردند ولی آمریکا عضو دائم این شورا، نامزدی او را وتو کرد.
پطرس غالی فرزند یک خانواده متمول مسیحی مصری بود. پدربزرگش تا سال ۱۹۱۰ که ترور شد، نخست‌وزیر مصر بود. او قبل از دبیرکلی سازمان ملل متحد در دولت‌های انور سادات و حسنی مبارک در سمت های مهمی فعالیت کرده بود.
او در سفر تاریخی انور سادات در سال ۱۹۷۷ به بیت‌المقدس رییس جمهوری مصر را همراهی کرد و در قرارداد صلح کمپ دیوید نقش موثری داشت.
در دوران ریاست جمهوری حسنی مبارک نیز او در تبدیل مصر به عنوان یک کشور مهم در اتحادیه آفریقا، جنبش غیرمتعهد‌ها و سازمان کنفرانس اسلامی نقش تعیین کننده‌ای ایفا کرد.
پطرس غالی در دوران دبیرکلی سازمان ملل متحد به خاطر واکنش ضعیف به نسل‌کشی سال ۱۹۹۴ در رواندا و عدم دخالت در جنگ داخلی آنگولا که طولانی‌ترین جنگ داخلی جهان بود، مورد انتقاد قرار گرفت.
او در سارایوو، موگادیشو و آدیس آبابا با تظاهرات مخالفان روبرو شد و هر‌گاه محافظانش اجازه می‌دادند به میان جمعیت می‌رفت و با آنها مجادله می‌کرد. او می‌گفت: «من به مجادله با بنیادگرایان در مصر عادت دارم».
یکی از سخنرانی‌های او در سارایوو بحث‌انگیز شد. او گفت: «قصد ندارم خشونت‌های اینجا را کم اهمیت جلوه دهم ولی کشورهای دیگری هستند که رقم قربانیان آنها بسیار بیشتر از اینجاست».
او به جنگ‌سالاران و رهبران قبایل سومالی گفت از متهم کردن سازمان ملل متحد به پیشبرد سیاست‌های استعماری دست برداشته و به جنگ داخلی پایان دهند.
او افزود: «جنگ سرد پایان یافته و کشورهای فقیر در آفریقا و سایر نقاط جهان برای هیچ‌کس مهم نیستند و ظرف ۲۴ ساعت به راحتی سومالی را فراموش خواهند کرد».
او به عنوان یک مصری می‌توانست بر عرب بودن و آفریقایی بودن خود تاکید کند. او یک مسیحی قبطی بود و با یک یهودی ازدواج کرد که بعدا به دین او گروید.
پطرس غالی پس از دبیرکلی سازمان ملل متحد، دبیرکل سازمان کشورهای فرانسوی زبان شد و مدتی هم ریاست شورای ملی حقوق بشر مصر را برعهده داشت.
