چیتا، شامپانزه معروف فیلم های تارزان، روز شنبه و در پی یک هفته دست و پنجه نرم کردن با بیماری از کار افتادن کلیه در سن هشتاد سالگی از دنیا رفت.
همزمان با انتشار خبرهای مربوط به فوت چيتا، سيل نامه های تسليت به يک پناهگاه مخصوص نگهداری شامپانزه ها در فلوريدا سرازير شد. يک کاربر با نام توماس از اهالی بريتانيا در وب سايت اين پناهگاه نوشت:
«من با چيتا و تارزان و فيلم هايی که آنها بازی کرده اند بزرگ شده ام. روحت قرين رحمت باد چيتا! حالا بار ديگر با تارزان همسفر شده ای.»
دبی کاب، سخنگوی اين سازمان، می گويد: «چيتا شامپانزه خوش برخوردی بود، عاشق نقاشی با دست بدون استفاده از قلم مو بود و دوست داشت مسابقه فوتبال تماشا کند و به موسيقی کليسايی گوش کند.»
در دهه ۳۰ و ۴۰ در فيلم های تارزان چندين شامپانزه نقش چيتا را بازی کرده اند. مسوولان اين پناهگاه در فلوريدا می گويند اين شامپانزه بین سال های ۱۹۳۲ و ۱۹۳۴ در فيلم های تارزان بازی کرده بود.
به نوشته وبسايت Tarzanmovieguide.com فيلم های «تارزان مرد ميمون نما» در سال ۱۹۳۲ و «تارزان و جفتش» در ۱۹۳۴ به روی پرده رفت.
در هر دو فيلم «جانی ويسمولر» نقش تارزان را بر عهده داشت.
به گزارش پايگاه اطلاعاتی فيلم و سينما، ويسمولر نخستين تارزان ناطق بود که در سال ۱۹۸۴ درگذشت. او تا سال ۱۹۴۸ در فيلم های تارزان با شامپانزه های مختلف ظاهر شد. اين ميمون در حدود سال ۱۹۶۰ از خانه ييلاقی ويسمولر در فلوريدا به پناهگاه منتقل شد.
او معروف ترين ميمون در ميان پنج ميمون در اين مکان بود:
«ميمون خيلی مهربانی بود. خوب می فهميد که من روز خوبی دارم يا روز خسته کننده ای. وقتی حس می کرد روز خوبی نداشتم سعی می کرد با حرکاتش مرا به خنده وادارد. با رفتارهای آدمها خيلی خوب اخت گرفته بود.»
ران پريست يکی از کارکنان آسايشگاه می گويد شهرت چيتا به خاطر توانايی اش برای راه رفتن به صورت ايستاده بود.
او می افزايد: «يک عادت ديگرش اين بود که اگر از کسی يا چيزی خوشش نمی آمد يک تکه کثافت يا آشغال پيدا می کرد و به طرف او می انداخت. تا ۹ متر فاصله را می توانست به راحتی نشانه بگيرد و حتی نرده ها مانعش نمی شدند.»
با اين همه به گفته کاب، چیتا ميمونی نبود که دنبال دردسر بگردد. پريست گفت فکر نمی کنند از چيتا فرزندی به يادگار مانده باشد.
گفته می شود ميانگين عمر شامپانزه ها در طبيعت بين ۲۵ تا ۳۵ سال است و در باغ وحش ها بين ۳۵ تا ۴۵ سال. شامپانزه ديگری با نام چيتا در آسايشگاهی در جنوب کاليفرنيا زندگی می کند که نامش مخفف عبارتی است به معنای «بازسازی زيستگاه های طبيعی و بهبود شرايط ميمونهای در خطر انقراض».
دن وستفال بنيانگذار اين پناهگاه در وبسايت اين پناهگاه نوشت از اين که چيتای فلوريدا درگذشته است اندوهگين است. او مراتب همدردی خود و همکارانش در اين پناهگاه را به کارکنان پناهگاهی که چيتا در آن می زيست، ابلاغ کرده است.
وستفال می نويسد: به او گفته شده بود که چيتای پناهگاه آنها در کاليفرنيا يکی از شامپانزه های اصلی بازيگر در فيلم های تارزان در دهه های ۳۰ و ۴۰ است. اما وقتی که با همکاری يک نويسنده برای انتشار کتاب شرح حال چيتا شروع به کار کردند، پژوهش های بيشتر نشان داد که چيتای آنها سن اش آن قدرها که فکر می کردند نيست. گرچه سنی از او گذشته است.
به نوشته وستفال، «نکته ديگر اين است که ما نمی توانيم با قاطعيت بگوييم چيتای ما، اگر اصلا در فيلمی ظاهر شده باشد، چه فيلمهايی را بازی کرده است.»
کاربران کشورهای مختلف به زبان های گوناگون با کارکنان پناهگاه فلوريدا که چيتا قسمت اعظم زندگی اش را در آن گذراند، ابراز همدردی کردند. برخی ها علاقه خود به جانوران را مديون چيتا می دانند. يک کاربر در مالت نوشت: نام چيتا برای هميشه در تاريخ باقی خواهد ماند.
برخی پيامهای ديگر از اين قرار بود:
ـ اين مرد کوچولو تقريبا يک انسان بود. سالها پيش در دوران نوجوانی من، بعضی از رفتارهايش مرا به خنده می انداخت. چيتا متشکريم برای همه روزهای خوبی که ما را خنداندی. تو ستاره ای هستی که هميشه در يادهای ما باقی خواهی ماند. من در دهه شصت عمرم هستم و با تو بزرگ شدم.
همزمان با انتشار خبرهای مربوط به فوت چيتا، سيل نامه های تسليت به يک پناهگاه مخصوص نگهداری شامپانزه ها در فلوريدا سرازير شد. يک کاربر با نام توماس از اهالی بريتانيا در وب سايت اين پناهگاه نوشت:
«من با چيتا و تارزان و فيلم هايی که آنها بازی کرده اند بزرگ شده ام. روحت قرين رحمت باد چيتا! حالا بار ديگر با تارزان همسفر شده ای.»
دبی کاب، سخنگوی اين سازمان، می گويد: «چيتا شامپانزه خوش برخوردی بود، عاشق نقاشی با دست بدون استفاده از قلم مو بود و دوست داشت مسابقه فوتبال تماشا کند و به موسيقی کليسايی گوش کند.»
در دهه ۳۰ و ۴۰ در فيلم های تارزان چندين شامپانزه نقش چيتا را بازی کرده اند. مسوولان اين پناهگاه در فلوريدا می گويند اين شامپانزه بین سال های ۱۹۳۲ و ۱۹۳۴ در فيلم های تارزان بازی کرده بود.
به نوشته وبسايت Tarzanmovieguide.com فيلم های «تارزان مرد ميمون نما» در سال ۱۹۳۲ و «تارزان و جفتش» در ۱۹۳۴ به روی پرده رفت.
در هر دو فيلم «جانی ويسمولر» نقش تارزان را بر عهده داشت.
به گزارش پايگاه اطلاعاتی فيلم و سينما، ويسمولر نخستين تارزان ناطق بود که در سال ۱۹۸۴ درگذشت. او تا سال ۱۹۴۸ در فيلم های تارزان با شامپانزه های مختلف ظاهر شد. اين ميمون در حدود سال ۱۹۶۰ از خانه ييلاقی ويسمولر در فلوريدا به پناهگاه منتقل شد.
او معروف ترين ميمون در ميان پنج ميمون در اين مکان بود:
«ميمون خيلی مهربانی بود. خوب می فهميد که من روز خوبی دارم يا روز خسته کننده ای. وقتی حس می کرد روز خوبی نداشتم سعی می کرد با حرکاتش مرا به خنده وادارد. با رفتارهای آدمها خيلی خوب اخت گرفته بود.»
ران پريست يکی از کارکنان آسايشگاه می گويد شهرت چيتا به خاطر توانايی اش برای راه رفتن به صورت ايستاده بود.
او می افزايد: «يک عادت ديگرش اين بود که اگر از کسی يا چيزی خوشش نمی آمد يک تکه کثافت يا آشغال پيدا می کرد و به طرف او می انداخت. تا ۹ متر فاصله را می توانست به راحتی نشانه بگيرد و حتی نرده ها مانعش نمی شدند.»
با اين همه به گفته کاب، چیتا ميمونی نبود که دنبال دردسر بگردد. پريست گفت فکر نمی کنند از چيتا فرزندی به يادگار مانده باشد.
گفته می شود ميانگين عمر شامپانزه ها در طبيعت بين ۲۵ تا ۳۵ سال است و در باغ وحش ها بين ۳۵ تا ۴۵ سال. شامپانزه ديگری با نام چيتا در آسايشگاهی در جنوب کاليفرنيا زندگی می کند که نامش مخفف عبارتی است به معنای «بازسازی زيستگاه های طبيعی و بهبود شرايط ميمونهای در خطر انقراض».
دن وستفال بنيانگذار اين پناهگاه در وبسايت اين پناهگاه نوشت از اين که چيتای فلوريدا درگذشته است اندوهگين است. او مراتب همدردی خود و همکارانش در اين پناهگاه را به کارکنان پناهگاهی که چيتا در آن می زيست، ابلاغ کرده است.
وستفال می نويسد: به او گفته شده بود که چيتای پناهگاه آنها در کاليفرنيا يکی از شامپانزه های اصلی بازيگر در فيلم های تارزان در دهه های ۳۰ و ۴۰ است. اما وقتی که با همکاری يک نويسنده برای انتشار کتاب شرح حال چيتا شروع به کار کردند، پژوهش های بيشتر نشان داد که چيتای آنها سن اش آن قدرها که فکر می کردند نيست. گرچه سنی از او گذشته است.
به نوشته وستفال، «نکته ديگر اين است که ما نمی توانيم با قاطعيت بگوييم چيتای ما، اگر اصلا در فيلمی ظاهر شده باشد، چه فيلمهايی را بازی کرده است.»
کاربران کشورهای مختلف به زبان های گوناگون با کارکنان پناهگاه فلوريدا که چيتا قسمت اعظم زندگی اش را در آن گذراند، ابراز همدردی کردند. برخی ها علاقه خود به جانوران را مديون چيتا می دانند. يک کاربر در مالت نوشت: نام چيتا برای هميشه در تاريخ باقی خواهد ماند.
برخی پيامهای ديگر از اين قرار بود:
ـ اين مرد کوچولو تقريبا يک انسان بود. سالها پيش در دوران نوجوانی من، بعضی از رفتارهايش مرا به خنده می انداخت. چيتا متشکريم برای همه روزهای خوبی که ما را خنداندی. تو ستاره ای هستی که هميشه در يادهای ما باقی خواهی ماند. من در دهه شصت عمرم هستم و با تو بزرگ شدم.
