دوره رياست «خوزه مانوئل باروسو»، رييس فعلی کميسيون اروپا در تابستان سال جاری به پايان می‌رسد. محافل خبری اروپايی در حال بررسی نامزدهای احتمالی برای دور بعدی اين سمت هستند.
مدت زمان حضور در مقام رياست کميسيون اروپا پنج سال است و در حال حاضر، آقای باروسو در پايان دور دوم حضور خود در اين مقام است. رييس کميسيون اروپا بيش از دو دوره نمی‌تواند در اين مقام باقی بماند.
شش ماه پس از انتخابات پارلمان اروپايی، انتخاب رييس کميسيون اروپا هم انجام می‌شود.
مسئله مهم اين جاست که در انتخاباتی که قرار است از ۲۲ تا ۲۵ ماه مه در کشورهای اتحاديه اروپا بزگرار شود، اين بار شهروندان توان انتخاب رياست رييس کميسيون اروپا را خواهند داشت.
اشتفان لهنه، از کارشناسان «کارنگی يوروپ» در گفت وگو با شبکه تلويزيونی يورو نيوز گفته است: «رای دهندگان نقش مهمی در اين انتخاب (رييس کميسيون اروپا) دارند اما حرف آخر را نمی‌زنند.»
وی می‌افزايد: «اگر به مفاد پيمان ليسبون نگاه کنيد، تصريح شده که رييس کميسيون اروپا از سوی شورای اروپا نامزد شده و بايد در انتخاباتی که از سوی پارلمان اروپا برگزار می‌شود، رای اکثريت را به دست آورد. در نتيجه اصل رقابت در صحنه ميان پارلمان اروپا و شورای اروپايی است چرا که هردو بايد به نتيجه رضايت بخش مورد نظرشان برسند.»
کانديداهای رياست کميسيون اروپا
در حال حاضر چهار نامزد اصلی از جمله «مارتين شولتز»، نامزد ائتلاف سوسياليست‌های اروپا، «ژان کلود يونکر»، نماينده حزب مردم اروپا، «گی‌ورهوفشتاد»، نماينده اتحاد ليبرال‌ها و دموکرات‌های اروپا و «اسکا کلر»، نامزد سبزهای اروپا برای کسب اين مقام با هم رقابت دارند.
به گزارش يورنيوز، دو کانديدا در اين ميان بخت بالاتری برای کسب اين مقام دارند: «مارتين شولتز» نامزد سوسياليست‌های اروپا و «ژان کلود يونکر» که نمايندگی مردم اروپا را برعهده دارد.
اين گزارش حاکی است امکان دارد روز ۲۷ ماه مه، ششم خرداد، شورای اروپايی پيشنهاد خود را برای انتخاب رئيس کميسيون اروپا به پارلمان اروپا اعلام کند.
اشتفان لهنه، با تاکيد بر نقش مهم رييس کميسيون اروپا می‌گويد: «رييس کميسيون اروپا قدرت زيادی دارد اما در همين حال بايد بتواند هم تاييد پارلمان اروپا را گرفته و از سوی ديگر
بتواند با شورای اروپايی همکاری داشته باشد.»
وی می‌افزايد: «ما در۱۰ سال گذشته در اروپا، بيشتر شاهد بود که تصميم‌ها را رييس دولت‌های اروپايی می‌گرفتند اما يک رييس کميسيون اروپايی شايد بتواند اين روند را عوض کند.»
«زد و بند سیاست داخلی»
هافينگتون پست در گزارشی نوشته آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان شايد به لحاظ سياسی بخواهد از يکی از نامزدها که از حزب اوست، حمايت کند. مخالفان خانم مرکل، از جمله حزب سوسيال دموکرات آلمان نسبت به چنين حرکتی هشدار داده‌اند.
به گزارش بخش آلمانی زبان هافينگتون پست، «ياسمين فهيمی» دبير کل حزب سوسيال دموکرات‌های آلمان، (اس پی دی) گفته است: «قضيه ساده و مشخص است: کسی که اکثريت آرا را در پارلمان اروپا بگيرد، رييس کميسيون اتحاديه اروپا خواهد شد.»
خانم فهيمی افزود: «من از خانم مرکل انتظار دارم که از زد و بندهای پشت صحنه پرهيز کند. رييس دولت‌ها اجازه ندارند که خلاف رای شهروندان عمل کنند.»
مسئله مورد اشاره در اين جا، وقتی است که رييس يک دولت اروپايی، بخواهد از نامزدی حمايت کند که از حزب خودش باشد. برای مثال، مارتين شولتز، از حزب سوسيال دموکرات آلمان به نمايندگی سوسياليست‌های اروپا اکثريت آراء را کسب کند، اما صدراعظم آلمان چون اين کانديدا از حزب او نيست، او را برای کسب مقام رئيس کميسيون پيشنهاد نکند.
مدت زمان حضور در مقام رياست کميسيون اروپا پنج سال است و در حال حاضر، آقای باروسو در پايان دور دوم حضور خود در اين مقام است. رييس کميسيون اروپا بيش از دو دوره نمی‌تواند در اين مقام باقی بماند.
شش ماه پس از انتخابات پارلمان اروپايی، انتخاب رييس کميسيون اروپا هم انجام می‌شود.
مسئله مهم اين جاست که در انتخاباتی که قرار است از ۲۲ تا ۲۵ ماه مه در کشورهای اتحاديه اروپا بزگرار شود، اين بار شهروندان توان انتخاب رياست رييس کميسيون اروپا را خواهند داشت.
اشتفان لهنه، از کارشناسان «کارنگی يوروپ» در گفت وگو با شبکه تلويزيونی يورو نيوز گفته است: «رای دهندگان نقش مهمی در اين انتخاب (رييس کميسيون اروپا) دارند اما حرف آخر را نمی‌زنند.»
وی می‌افزايد: «اگر به مفاد پيمان ليسبون نگاه کنيد، تصريح شده که رييس کميسيون اروپا از سوی شورای اروپا نامزد شده و بايد در انتخاباتی که از سوی پارلمان اروپا برگزار می‌شود، رای اکثريت را به دست آورد. در نتيجه اصل رقابت در صحنه ميان پارلمان اروپا و شورای اروپايی است چرا که هردو بايد به نتيجه رضايت بخش مورد نظرشان برسند.»
کانديداهای رياست کميسيون اروپا
در حال حاضر چهار نامزد اصلی از جمله «مارتين شولتز»، نامزد ائتلاف سوسياليست‌های اروپا، «ژان کلود يونکر»، نماينده حزب مردم اروپا، «گی‌ورهوفشتاد»، نماينده اتحاد ليبرال‌ها و دموکرات‌های اروپا و «اسکا کلر»، نامزد سبزهای اروپا برای کسب اين مقام با هم رقابت دارند.
به گزارش يورنيوز، دو کانديدا در اين ميان بخت بالاتری برای کسب اين مقام دارند: «مارتين شولتز» نامزد سوسياليست‌های اروپا و «ژان کلود يونکر» که نمايندگی مردم اروپا را برعهده دارد.
اين گزارش حاکی است امکان دارد روز ۲۷ ماه مه، ششم خرداد، شورای اروپايی پيشنهاد خود را برای انتخاب رئيس کميسيون اروپا به پارلمان اروپا اعلام کند.
اشتفان لهنه، با تاکيد بر نقش مهم رييس کميسيون اروپا می‌گويد: «رييس کميسيون اروپا قدرت زيادی دارد اما در همين حال بايد بتواند هم تاييد پارلمان اروپا را گرفته و از سوی ديگر
بتواند با شورای اروپايی همکاری داشته باشد.»
وی می‌افزايد: «ما در۱۰ سال گذشته در اروپا، بيشتر شاهد بود که تصميم‌ها را رييس دولت‌های اروپايی می‌گرفتند اما يک رييس کميسيون اروپايی شايد بتواند اين روند را عوض کند.»
«زد و بند سیاست داخلی»
هافينگتون پست در گزارشی نوشته آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان شايد به لحاظ سياسی بخواهد از يکی از نامزدها که از حزب اوست، حمايت کند. مخالفان خانم مرکل، از جمله حزب سوسيال دموکرات آلمان نسبت به چنين حرکتی هشدار داده‌اند.
به گزارش بخش آلمانی زبان هافينگتون پست، «ياسمين فهيمی» دبير کل حزب سوسيال دموکرات‌های آلمان، (اس پی دی) گفته است: «قضيه ساده و مشخص است: کسی که اکثريت آرا را در پارلمان اروپا بگيرد، رييس کميسيون اتحاديه اروپا خواهد شد.»
خانم فهيمی افزود: «من از خانم مرکل انتظار دارم که از زد و بندهای پشت صحنه پرهيز کند. رييس دولت‌ها اجازه ندارند که خلاف رای شهروندان عمل کنند.»
مسئله مورد اشاره در اين جا، وقتی است که رييس يک دولت اروپايی، بخواهد از نامزدی حمايت کند که از حزب خودش باشد. برای مثال، مارتين شولتز، از حزب سوسيال دموکرات آلمان به نمايندگی سوسياليست‌های اروپا اکثريت آراء را کسب کند، اما صدراعظم آلمان چون اين کانديدا از حزب او نيست، او را برای کسب مقام رئيس کميسيون پيشنهاد نکند.
