رادیو فردا - نوسانات یوآن، پول ملی چین، با واکنش منفی بازار های مالی در بسیاری از نقاط جهان روبرو شده است. اما چرا بازارها به وحشت افتاده‌اند؟
فریدون خاوند: سه‌شنبه و چهارشنبه، نرخ برابری یوآن چینی در برابر مهم‌ترین ارزهای دنیا در مجموع حدود چهار درصد کاهش یافت و همین کافی بود برای ایجاد تکان‌های شدید در خیلی از بازارهای آسیا و غرب. مهم‌ترین بورس‌ها با کاهش چشمگیر شاخص سهام روبرو شدند، ریزش بهای خیلی از مواد اولیه از جمله نفت شتاب گرفت.
در مجموع، نوعی حالت سراسیمگی مستولی شد بر محافل اقتصادی جهان، چون چین قدرت اقتصادی بسیار مهمی است، بازار عظیمی دارد، اولین صادر کننده دنیا است، دومین قدرت است از لحاظ تولید ناخالص داخلی و نوسان‌های پولی در چنین قدرتی شوخی نیست.
به علاوه همه انتظار داشتند یوآن قدرت بگیرد، حالا از خودشان می‌پرسند چرا اسکناس سرخ که به آن RENMINBI یا پول خلق هم گفته می‌شود، دچار ضعف شده و شاید کاسه‌ای زیر نیم‌کاسه باشد.
تضعیف یوآن، که دولت چین در آن نقش عمده را داشته، به منظور مقابله با کاهش صادرات در این کشور صورت گرفته و همین هم موجب نگرانی است، چون همه از این می‌ترسند که پکن بخواهد از راه دستکاری پولش، دامپینگ پولی، صادراتش را بالا ببرد و وارداتش را کم کند و طبعاً شرکای چین از این بازی خوششان نمی‌آید...
همان طور که اشاره کردید، یکی از پیآمدهای رویدادهای اقتصادی در چین کاهش هر چه بیشتر قیمت مواد اولیه از جمله نفت است. دیروز قیمت «طلای سیاه» به پایین‌ترین سطح خودش در شش سال گذشته رسید...
این رویدادی است که طبعاً بر در آمدهای همه کشورهای صادرکننده نفت از جمله ایران تأثیر می‌گذارد. اگر واقعاً ثابت بشود که اقتصاد چین به نفس‌نفس افتاده، صادرکننده‌های مواد خام از جمله نفت به شدت ضرر خواهند کرد.
این نیازهای نفتی چین بود که کمک کرد به اوجگیری بهای این کالا تا بالای هر بشکه ۱۱۰ دلار، حالا حرکت عکس آن در جریان است. البته چشم‌انداز بازگشت ایران هم به کاهش بهای نفت دامن زده...
ولی بر خلاف آنچه پیش از این گفته شده بود، صادرات نفتی ایران آزاد نشده و فعلاً تغییری در حجم آن به وجود نیآمده...
گزارش مربوط به آزاد شدن صادرات نفتی ایران، که پیش از این به نقل از سوی یک منبع آمریکایی در شماری از رسانه‌های تهران اعلام شده بود، دیروز با تکذیب قاطعانه مسئولان ارشد وزارت نفت جمهوری روبرو شد که گفتند تا لغو تحریم‌ها تغییری در حجم صادرات نفتی ایران به وجود نخواهد بود.
با این حال چشم انداز افزایش صادرات نفت ایران بر سر زبان‌ها است و این واقعیت، به اضافه کاهش احتمالی نرخ رشد در چین، طبعاً قیمت طلای سیاه را پایین می‌آورد.
