حملهٔ جمهوری اسلامی به اسرائیل قرار بود توان بازدارندگی ایران را افزایش دهد و به نمایش بگذارد، اما از جهاتی تهران احتمالاً نتیجهٔ عکس خواهد گرفت.
از زمان حملات پهپادی و موشکی ایران به اسرائیل، برخی می‌گویند که «حالا توازن برقرار و قدرت بازدارندگی ایران احیا شده است». این روایت از جهات مختلفی قابل تردید است.
وضعیت در جبهه‌های جنگ در حال حاضر به سود اوکراین نیست. نبرد در عرصۀ زمینی تعیین‌کننده است اما خود تابع عوامل دیگری است.
شرایط داخلی و بین‌المللی و بحران انسانی در نوار غزه طی شش ماه اخیر وضعیتی را ایجاد کرد که باعث شد آمریکا برای اولین بار به قطعنامهٔ مربوط به ضرورت پایان جنگ رأی ممتنع بدهد.
«حملۀ تروریستی» در حومۀ مسکو کرملین را با معضلات چندگانه‌ای روبه‌رو کرده، چه در پاسخگویی به عموم که چرا چنین حمله‌ای رخ داد و چه در راهکارها برای ممانعت از حمله‌های بعدی.
با رأی موافق مجلس سنای فرانسه، راه برای «تضمین آزادی سقط جنین» در قانون اساسی این کشور گشوده شد. این اولین بار در جهان است که کشوری این آزادی را در قانون اساسی خود وارد می‌کند.
در انتخابات اندونزی یک ژنرال سابق ارتش متهم به نقض حقوق بشر پیروز شد. حمایت رئیس‌جمهور کنونی، هوش مصنوعی، تیک‌تاک و ضعف حافظهٔ تاریخی از عوامل این پیروزی عنوان شده است.
هر سال در این ایام داووس در آلپ سوئیس میعادگاه ارباب سیاست و اقتصاد و مدیران بانکی و مالی جهان است؛ جایی که ایده‌های رمان معروف «کوه جادو» طی اقامت توماس مان در آن به ذهنش آمد.
با شکایت آفریقای جنوبی، دیوان بین‌المللی دادگستری در لاهه قرار است اتهام نسل‌کشی در غزه را بررسی کند. این شکایت علیه اسرائیل دو نکتۀ محوری دارد که به‌لحاظ حقوقی بحث پیچیده‌ای است.
مردم شیلی در چهار سال پنج بار پای صندوق‌های رأی رفتند تا قانون اساسی جدیدی را جایگزین قانون اساسی دوران پینوشه کنند، اما همۀ این تلاش‌ها ناموفق ماند و این پروژه به محاق تعلیق رفت.
بنیامین نتانیاهو به‌تازگی در سخنانی غیرعلنی در پارلمان اسرائیل گفته است که درمورد جنگ جاری در غزه با آمریکا اختلاف نظری نداریم، ولی بر سر آیندۀ غزه پس از جنگ اختلاف‌نظر داریم.
یادداشت حبیب حسینی‌فرد: در جنگ جاری در غزه، اینکه اهداف جنگی اسرائیل تا چه حد عملی خواهد شد، سؤالی جدی است. ولی اگر این هدف محقق شود، بهترین گزینه برای ادارهٔ غزه چه خواهد بود؟
هنری کیسینجر از سیاستمداران پیش از خودش دو نفر را به‌عنوان الگو می‌شناخت: مترنیخ و کاسلری. شاخصهٔ هر دو این بود: دیپلماسی را باید با دورزدن و عدم مشارکت افکار عمومی به اجرا درآورد.
خاویر میلی در عرصهٔ سیاسی مبتدی و معجونی از تناقضات است. در کارزار انتخاباتی با اره برقی حاضر می‌شد؛ نمادی از قصد قطع نظام کنونی و اینکه می‌خواهد همه چیز را به ارادهٔ بازار بگذارد.
پدرو سانچز برای ابقا در پست نخست‌وزیری اسپانیا نیازمند رأی احزاب جدایی‌‌خواه کاتالونیا است که با قانون عفو عمومی به آن می‌رسد، اما این قانون جدل‌های سنگینی را برانگیخته است.
امسال جنگ خاورمیانه سایه سنگینی بر نمایشگاه کتاب فرانکفورت داشت. سخنرانی افتتاحیه با التهاب همراه شد و اعطای یک جایزه مهم در نمایشگاه به تعویق افتاد که اعتراض و انتقاد برانگیخت.
نام یون فوسه در میان بخت‌های اصلی کسب نوبل ادبی امسال دیده نمی‌شد، ولی وقتی که اعلام شد جایزه را به او داده‌اند، کمتر منتقد و صاحب‌نظری آن را بی‌ربط تلقی کرد.
یادداشت حبیب حسینی‌فرد: چرا اسرائیل در حملۀ حماس غافلگیر شد؟ گزینه‌های اسرائیل و خطراتش چیست؟ ایران تا چه حد در معرض پیامدهای منفی و مستقیم یا غیرمستقیم اقدامات حماس قرار می‌گیرد؟
حملهٔ اخیر آذربایجان به منطقهٔ قره‌باغ دو روز هم به درازا نکشید. آتش‌بسی که حالا به دست آمده، به‌لحاظ سهم و نقش بازیگران بین‌المللی، جنبه‌هایی قابل اعتنا دارد.
رئیس‌جمهور شیلی سندی را با امضای خودش و چهار رئیس‌جمهور زندهٔ پس از دوران پینوشه رونمایی کرده که قرار است در یک مراسم بزرگ برای امضا و تأیید در اختیار رهبران جهان نیز قرار بگیرد.
بیشتر
