بازی نمادين تيم ملی فوتبال ايران با بازيکنان تيم اعزامی به جام جهانی ۱۹۹۸ که به پيشنهاد محمود احمدینژاد برگزار شد، نيمه تمام ماند.
در روزی که تعداد افراد حاضر در محوطه ورزشگاه با تعداد اندک تماشاگران برابری میکرد، رييس جمهور ايران که قرار بود به عنوان بازيکن به ميدان برود از حضور در ورزشگاه آزادی منصرف شد. جمعی از بازيکنان هر دو تيم نيز در اين بازی غايب بودند.
خبرگزاری ايسنا با اشاره به استقرار تيم حفاظتی در ورزشگاه، نوشته است: «محوطه امنيتی با داربستهای فلزی مقابل ورودی غربی داخل استاديوم نشان میداد احمدینژاد حتماً میآيد. بازی شروع شد و به نيمه رسيد، يک مرتبه ديديم به حراستیها اطلاع دادند قضيه منتفی شده.»
نيمه اول اين بازی فقط ۳۰ دقيقه بود، وقت استراحت يک ساعته برای بين دو نيمه در نظر گرفته شد و سرانجام نيز اعلام شد که نيمه دوم برگزار نمیشود!
در حالی که بازيکنان بعد از پايان نيمه در ميانه ميدان حضور داشتند، همزمان در مراسمی طولانی از مسئولين و ورزشکاران بر روی پيست دو و ميدانی ورزشگاه تجليل شد.
عدهای از ورزشکاران رشته اسکيت، در حالی که پرچم ايران را در دست داشتند بر روی پيست، دور میزدند و از بين سربازان و ماموران انتظامی که در حال تردد بودند، عبور میکردند. جواد خيابانی گزارشگر پخش زنده تلويزيونی نيز نسبت به بی اطلاعی از کنداکتور برنامه معترض بود.
ايسنا در گزارشی با عنوان «مراسمی که در شان هيچکس نبود» نوشته است: «نمیدانيم مقصر بینظمی و کسالتبار بودن اين مراسم، وزارت ورزش بود يا فدراسيون. هرچه که بود، جشن ديشب حس و حالی نداشت و همه دوست داشتند زودتر تمام شود و بالاخره نيمه کاره رها شد.»
کريم باقری، خداداد عزيزی، مهدی مهدویکيا، احمدرضا عابدزاده، نادر محمدخانی، محمد خاکپور و علی دايی از جمله بازيکنان غايب تيم ۱۹۹۸ بودند.
بازی جدی تيم ملی ايران مقابل پيشکسوتان باعث شد که رسانههای ورزشی در روز يکشنبه از اين تيم با تعابيری مانند تيم «بی انصافها» و «بی رحمها» ياد کنند. پس از گل پنجم نيز معدود تماشاگران حاضر، شعار «عقدهای، عقدهای» را سر دادند.
خداداد عزيزی با اعلام انصراف از حضور در اين مسابقه گفته بود: «اگر قرار است از مشهد بيايم بايد برايم بليت تهيه کنند. بازی محلی که نيست بگويند شورت و لباس برداريد و ساعت ۷ صبح سر چهار راه بايستيد تا همه با هم برويم داخل زمين! ضمناً اين ديدار موجب خنده است و من هم دوست ندارم اسباب خنده شوم. مثل اين است که عبدالله موحد را بياوری روی تشک و بگويی با قهرمان جهان امسال کشتی بگير!»
ايسنا در گزارش خود با اشاره به فضای شلوغ راهروهای ورزشگاه نوشته است: پر از افراد متفرقه، مسئولان حراست، نيروی انتظامی، خبرنگاران، مسئولان بلند پايه، محافظان و عدهای لباس شخصی با بی سيم بود. طرف ديگر استاديوم، بازيکنان عکس يادگاری میگرفتند و پرسنل وسايل را جمع میکردند. تماشاگران سکوها را با نارضايتی ترک میکردند. تعدادی از افراد نيازمند هم دنبال گرفتن امضای معاون اول رييس جمهور بودند تا در اين آخرين ملاقاتها، چارهای بر دردهایشان پيدا کنند!
فوتبال و فوتسال زنان در اتاقهای شيشهای
از شش تيمی که قرار بود تجليل شوند فقط تيمهای فوتسال مردان، فوتبال ساحلی و تيم نوجوانان تا حدودی کامل بودند. تيم ملی بزرگسالان روی سکو نيامد، اعضای تيم فوتبال و فوتسال زنان هم که به مراسم دعوت شده بودند، اجازه خروج از اتاقهای شيشهای جايگاه CIP را نگرفتند.
آنها بعد از مراسم به فريده شجاعی نايب رييس بانوان فدراسيون اعتراض کردند. میگفتند از شهرستان برای تقدير در اين مراسم دعوت شدهايم اما چرا ما را به داخل زمين دعوت نکرديد؟ اگر نمیخواستيد از ما تجليل کنيد اصلا چرا ما را به اينجا آورديد؟ شجاعی هم پاسخ داد : من جايزه را میگيرم و به شما میدهم.
خبرگزاری فارس در گزارش خود با عنوان «نمايشی برای بیاحترامی به نقره آسيا» نوشته است: ناراضیترين ميهمانان شب گذشته، بانوان بودند که به مدال نقره آسيايیشان توهين شد. مدالی که پيش از اين هرگز کسب نشده بود.
شهرزاد مظفر سرمربی فوتسال بانوان گفته است: وقتی قرار نبود حتی اسمشان را مطرح کنند و به سکو فراخوانده شوند، چه نيازی به حضور اعضای تيم در اين مراسم بود؟ اين بچهها با هزينه خودشان به تهران آمدند و نيمه شب نيز دست خالی دوباره با هزينه خود بازگشتند!
ليلا اقبالی کاپيتان تيم ملی که در مسابقات قهرمانی آسيا از تيم ملی خداحافظی کرده است، گفت: خيلی جو بدی بود، اگر دست خودم بود حتماً مراسم را ترک میکردم. ناراحتم از اينکه به فهيمه زارعی گفتم از بشاگرد به تهران بيايد، او میگفت پول ندارد و رويش هم نمیشود از پدرش پول بگيرد، ولی با اصرار من آمد.
مرضيه دارابی در گزارش خود با اشاره به تلاش فدراسيون فوتبال برای تامين مابهالتفاوت مبلغ قرارداد جواد نکونام با پيشنهاد باشگاه اماراتی نوشته است: عرق فوتباليستها و فوتساليستهای زن خشک شد و از پاداش خبری نشد. پاداش موفقيتهای فوتبال و واليبال، ۵۰ ميليون تومان در کنار اجازه واردات خودرو و سند آپارتمان است اما به اين تيم حتی وعده يک دهم چنين پاداشهايی هم داده نشده.
در روزی که تعداد افراد حاضر در محوطه ورزشگاه با تعداد اندک تماشاگران برابری میکرد، رييس جمهور ايران که قرار بود به عنوان بازيکن به ميدان برود از حضور در ورزشگاه آزادی منصرف شد. جمعی از بازيکنان هر دو تيم نيز در اين بازی غايب بودند.
خبرگزاری ايسنا با اشاره به استقرار تيم حفاظتی در ورزشگاه، نوشته است: «محوطه امنيتی با داربستهای فلزی مقابل ورودی غربی داخل استاديوم نشان میداد احمدینژاد حتماً میآيد. بازی شروع شد و به نيمه رسيد، يک مرتبه ديديم به حراستیها اطلاع دادند قضيه منتفی شده.»
نيمه اول اين بازی فقط ۳۰ دقيقه بود، وقت استراحت يک ساعته برای بين دو نيمه در نظر گرفته شد و سرانجام نيز اعلام شد که نيمه دوم برگزار نمیشود!
در حالی که بازيکنان بعد از پايان نيمه در ميانه ميدان حضور داشتند، همزمان در مراسمی طولانی از مسئولين و ورزشکاران بر روی پيست دو و ميدانی ورزشگاه تجليل شد.
عدهای از ورزشکاران رشته اسکيت، در حالی که پرچم ايران را در دست داشتند بر روی پيست، دور میزدند و از بين سربازان و ماموران انتظامی که در حال تردد بودند، عبور میکردند. جواد خيابانی گزارشگر پخش زنده تلويزيونی نيز نسبت به بی اطلاعی از کنداکتور برنامه معترض بود.
ايسنا در گزارشی با عنوان «مراسمی که در شان هيچکس نبود» نوشته است: «نمیدانيم مقصر بینظمی و کسالتبار بودن اين مراسم، وزارت ورزش بود يا فدراسيون. هرچه که بود، جشن ديشب حس و حالی نداشت و همه دوست داشتند زودتر تمام شود و بالاخره نيمه کاره رها شد.»
کريم باقری، خداداد عزيزی، مهدی مهدویکيا، احمدرضا عابدزاده، نادر محمدخانی، محمد خاکپور و علی دايی از جمله بازيکنان غايب تيم ۱۹۹۸ بودند.
بازی جدی تيم ملی ايران مقابل پيشکسوتان باعث شد که رسانههای ورزشی در روز يکشنبه از اين تيم با تعابيری مانند تيم «بی انصافها» و «بی رحمها» ياد کنند. پس از گل پنجم نيز معدود تماشاگران حاضر، شعار «عقدهای، عقدهای» را سر دادند.
خداداد عزيزی با اعلام انصراف از حضور در اين مسابقه گفته بود: «اگر قرار است از مشهد بيايم بايد برايم بليت تهيه کنند. بازی محلی که نيست بگويند شورت و لباس برداريد و ساعت ۷ صبح سر چهار راه بايستيد تا همه با هم برويم داخل زمين! ضمناً اين ديدار موجب خنده است و من هم دوست ندارم اسباب خنده شوم. مثل اين است که عبدالله موحد را بياوری روی تشک و بگويی با قهرمان جهان امسال کشتی بگير!»
ايسنا در گزارش خود با اشاره به فضای شلوغ راهروهای ورزشگاه نوشته است: پر از افراد متفرقه، مسئولان حراست، نيروی انتظامی، خبرنگاران، مسئولان بلند پايه، محافظان و عدهای لباس شخصی با بی سيم بود. طرف ديگر استاديوم، بازيکنان عکس يادگاری میگرفتند و پرسنل وسايل را جمع میکردند. تماشاگران سکوها را با نارضايتی ترک میکردند. تعدادی از افراد نيازمند هم دنبال گرفتن امضای معاون اول رييس جمهور بودند تا در اين آخرين ملاقاتها، چارهای بر دردهایشان پيدا کنند!
فوتبال و فوتسال زنان در اتاقهای شيشهای
از شش تيمی که قرار بود تجليل شوند فقط تيمهای فوتسال مردان، فوتبال ساحلی و تيم نوجوانان تا حدودی کامل بودند. تيم ملی بزرگسالان روی سکو نيامد، اعضای تيم فوتبال و فوتسال زنان هم که به مراسم دعوت شده بودند، اجازه خروج از اتاقهای شيشهای جايگاه CIP را نگرفتند.
آنها بعد از مراسم به فريده شجاعی نايب رييس بانوان فدراسيون اعتراض کردند. میگفتند از شهرستان برای تقدير در اين مراسم دعوت شدهايم اما چرا ما را به داخل زمين دعوت نکرديد؟ اگر نمیخواستيد از ما تجليل کنيد اصلا چرا ما را به اينجا آورديد؟ شجاعی هم پاسخ داد : من جايزه را میگيرم و به شما میدهم.
خبرگزاری فارس در گزارش خود با عنوان «نمايشی برای بیاحترامی به نقره آسيا» نوشته است: ناراضیترين ميهمانان شب گذشته، بانوان بودند که به مدال نقره آسيايیشان توهين شد. مدالی که پيش از اين هرگز کسب نشده بود.
شهرزاد مظفر سرمربی فوتسال بانوان گفته است: وقتی قرار نبود حتی اسمشان را مطرح کنند و به سکو فراخوانده شوند، چه نيازی به حضور اعضای تيم در اين مراسم بود؟ اين بچهها با هزينه خودشان به تهران آمدند و نيمه شب نيز دست خالی دوباره با هزينه خود بازگشتند!
ليلا اقبالی کاپيتان تيم ملی که در مسابقات قهرمانی آسيا از تيم ملی خداحافظی کرده است، گفت: خيلی جو بدی بود، اگر دست خودم بود حتماً مراسم را ترک میکردم. ناراحتم از اينکه به فهيمه زارعی گفتم از بشاگرد به تهران بيايد، او میگفت پول ندارد و رويش هم نمیشود از پدرش پول بگيرد، ولی با اصرار من آمد.
مرضيه دارابی در گزارش خود با اشاره به تلاش فدراسيون فوتبال برای تامين مابهالتفاوت مبلغ قرارداد جواد نکونام با پيشنهاد باشگاه اماراتی نوشته است: عرق فوتباليستها و فوتساليستهای زن خشک شد و از پاداش خبری نشد. پاداش موفقيتهای فوتبال و واليبال، ۵۰ ميليون تومان در کنار اجازه واردات خودرو و سند آپارتمان است اما به اين تيم حتی وعده يک دهم چنين پاداشهايی هم داده نشده.