وزارت امور خارجه امريکا در گزارش سالانه خود درباره آزادی های مذهبی که جمعه گذشته انتشار یافت، به شدت از جمهوری اسلامی ايران به دليل «رفتار خشن و ظالمانه نسبت به اقليت های مذهبی» انتقاد کرد.
در اين گزارش از حکومت ايران در کنار ميانمار ( برمه)، چين، اريتره، کره شمالی، عربستان سعودی، سودان و ازبکستان به عنوان هشت کشوری نام برده شده است که آزادی های دينی را به شدت زير پا می گذارند و اقليت های مذهبی را مورد آزار قرار می دهند.
پيشتر، اتحاديه اروپا نيز به دفعات با انتشار بيانيه هايی نسبت به بازداشت و سرکوب اقليت های دينی از جمله بهایيان و مسيحيان از سوی جمهوری اسلامی ایران اعتراض کرده است.
مقام های دولتی همچنين می کوشند تا آمار جمعيتی اقليت های مذهبی را همچنان محرمانه نگهدارند، تا جايی که حتی از اعلام دقيق جمعيت اهل سنت ايران که نزديک به ۱۵ ميليون نفر برآورد می شوند، خودداری کرده اند.
اخبار منتشر شده در شش ماه اخير نيز حاکی از بازداشت شماری از بهائيان، مسيحيان، روحانيان اهل سنت، و افزايش فشار بر شهروندان يهودی، و حتی زرتشتيان است.
تمامی هفت عضو محفل ملی بهائی که دو نفر آنها زن هستند و امور اداری بهائيان را مورد رسيدگی قرار می دادند، در ۲۵ ارديبهشت از سوی دستگير ماموران امنيتی شدند و تاکنون در بازداشت به سر می برند.
شماری از مسيحيان نیز طی ماه های اخير بازداشت شده اند که از جمله می توان به بازداشت ۱۰ مسيحی در شيراز و تعدادی از مسيحيان در مشهد اشاره کرد.
اقليت سنی نيز با سرکوب و تشديد محدوديت ها مواجه اند. سنی ها که حق داشتن مسجد در پايتخت ايران را ندارند، در ماه های اخير با برخوردهای امنيتی مواجه شده اند و تعدادی از روحانيان سنی در استان های کردستان و سيستان و بلوچستان بازداشت و دست کم دو روحانی سنی در زاهدان اعدام شده اند.
تخريب مدسه دينی اهل سنت ابوحنيفه در اوايل شهريور ماه سال جاری، جديدترين مورد از پلمب و تخريب اماکن مذهبی اقليت های دينی است.
در کنار اعمال فشار بر اقليت های دينی غير شيعه، سرکوب و بازداشت دراويش گنابادی و برخی ديگر از فرقه های دراويش در شهر های کرج، قم، بروجرد و حمله و تخريب حسينيه های آنها نيز از سوی مقامات جمهوری اسلامی به اجرا گذاشته شده است.
آزادی دينی از موارد مورد تاکيد در اعلاميه جهانی حقوق بشر و بسياری از ميثاق های بين المللی است، و حتی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نيز بر آزادی مذهبی برای پيروان اديان و مذاهب رسمی تاکيد شده است.
شما فکر می کنيد که در جمهوری اسلامی ایران، اقليت های دينی چه موقعيتی دارند و رفتار حکومت با آنها چگونه است؟ آيا با مواردی از محدوديت ها يا برخورد با اقليت های دينی مواجه شده ايد؟
اگر تجربه ای از تبعيض يا محدوديت در مورد اقليت های دينی در ايران داريد، بنويسيد.