خواستهای صنفی، در صورت عدم توجه مسئولان، رنگ و بویی سیاسی می گیرد

سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در یازدهمین روز از بازداشت منصور اصانلو رئیس هیات مدیره این سندیکا با انتشار اطلاعیه ای به بازداشت آقای اصانلو اعتراض کرده و از شهردار تهران و دیگر مقامات خواسته است نسبت به انجام قولهای داده شده مبنی بر آزادی رئیس هیات مدیره سندیکا و خواستهای صنفی آنها اقدامات لازم را به عمل آورند تا از بروز هر گونه اقدام اعتراضی همگانی و حوادث ناشی از آن جلوگیری شود. مطالبات صنفی کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه که در چارچوب قوانین کشوری مطرح شده، با دستگیری اعضای هیات مدیره آن شکل سیاسی به خود می گیرد و در اذهان عمومی تبدیل به یک رویداد سیاسی می شود. طبیعی است جماعتی که می بیند سازمانهای حامی حقوق آن جماعت به دادش نمی رسند، خواستهای خود را به خواستهای سیاسی گسترش می دهند و از نظام حکومتی موجود برای استیفای حق دل بر می کند. حضور مسالمت آمیز مردم در تشکلهای صنفی البته دیکتاتورها و حامیانشان را نگران می کند. نیروهای امنیتی که از دیکتاتورها پاسداری می کنند، بر این باورند که نظام دیکتاتوری به شدت ضعیف و آسیب و پذیر و شکننده است. به اندازه ای که یک حرکت صنفی کوچک ممکن است آن را زیر و زبر کند. در رویدادهای مرتبط با خواستهای صنفی کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی، گفته شد متولیان حقوق کارگران مانند وزارت کار و امور اجتماعی که قرار است از اجرای دقیق قانون کار پاسداری کند و ضامن اجرای آن باشد، در برابر هجوم واکنشی نشان نداد و خانه کارگر که لابد حفظ حقوق قانونی کارگران بر عهده آن است، سکوت اختیار کرد. در این ماجرا روشن شد که مردم ایران برای به اجرا گذاشتن فرصتهای قانونی خود شانسی ندارند. ایجاد تشکلهای کارگری، سندیکاهای کارگری، اجتماعاتی که بر حسب تصمیم گیریهای سندیکایی برگزار می شود، و متضمن استیفای حقوق صنفی است، تا مرحله اعتراض و اعتصاب مسالمت آمیز قانونی است، با این وصف قانون زیر پا گذاشته شد و متولیان حقوق کارگران به دفاع از کارگران اقدام نکردند.