نقش شکنجه، اقرار و طلب مغفرت در نظام قضايي جمهوري اسلامي و ناامیدی مردم از دادخواهی

در ماه‌هاي اخير، دو رويداد قابل تامل اتفاق افتاد، که نتيجه گيري واحدي حاصل آن است. در نخستين رويداد، پس از اعلام آقاي احمدي‌نژاد به عنوان برنده انتخابات، آقاي هاشمي رفسنجاني، از بنيانگذاران قدرتمند جمهوري اسلامي، در خطبه نماز جمعه از ظلمي که بر او رفته است، به ساحت خداوند متعال شکايت برد. اين رويداد نگران کننده نشان داد که حتي برترين سطوح مديريت جمهوري اسلامي، نظام قضايي کشور را درخورد دادخواهي نمي‌داند. در دومين رويداد که چند روز پيش اتفاق افتاد، آقاي رضا عليجاني، فعال ملي مذهبي، که خود و همفکرانش در مبارزه با رژيم شاه و شکل‌گيري انقلاب نقش عمده داشتند، در يک دادگاه غيرعلني، به اتهام اقدام عليه امنيت ملي محاکمه شد. وي در مصاحبه با سايت اينترنتي روز، پس از شرح برخي شکنجه‌ها که منجر به اخذ اقارير و پرونده سازي عليه آنها شده است، گفت: شکايت به خدا و مردم ايران مي‌بريم. بر پايه اين دو رويداد، خطراتي که عموم شهروندان ايراني در معرض آن هستند، ملموس مي‌شود. زيرا اگر ارکان و پشتيبانان نظام نتوانند براي مطالبات خود به اين نظام اتکا کنند، مردم ايران براي حق طلبي به کجا بايد پناه ببرند؟