(rm) صدا | [ 3:24 mins ]
تنش های چند ماه گذشته در بازار جهانی انرژی، که بهای نفت را تا مرز هر بشکه 65 دلار پیش برده، بدون تردید از تازه ترین تحولات پرونده هسته ای ایران تاثیر می پذیرد و اگر کار به شورای امنیت سازمان ملل متحد کشانده شود و اعمال مجازات های اقتصادی بین المللی علیه ایران به تصویب برسد، بازیگران عمده صحنه طلای سیاه سناریو های جديدي را تجربه خواهند کرد. ایران چهارمین قدرت بزرگ صادر کننده نفت در جهان است و به پرواز در آمدن شبح تحریم بر فراز دومین قدرت «اوپک»، به احتمال فراوان بازار جهانی نفت را با تکان هایی سخت روبرو خواهد کرد. 60 در صد نفت صادراتی ایران روانه آسیا می شود و بقیه عمدتا به اروپا میرود. گویا شماری از استراتژ های جمهوری اسلامی، در محاسبات خود بر سر پرونده هسته ای، به این باور رسیده اند که در وضعیت حساس حاکم بر بازار جهانی نفت، تحریم اقتصادی بین المللی علیه ایران بهای انرژی تا سطحی غیر قابل تحمل برای اقتصاد شمار زیادی از کشور ها بالا خواهد برد و به همین سبب، به باور آنها، توافق قدرت های بزرگ، بر سر اعمال این تحریم، غیر ممکن خواهد بود. ارجاع احتمالی پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل متحد، بازار جهانی نفت را با تنش های تازه ای روبرو خواهد کرد. این موضوع گفتار اقتصادی امروز رادیو فردا است از فریدون خاوند.
فريدون خاوند (راديو فردا): تنش های چند ماه گذشته در بازار جهانی انرژی، که بهای نفت را تا مرز هر بشکه 65 دلار پیش برده، بدون تردید از تازه ترین تحولات پرونده هسته ای ایران تاثیر می پذیرد و اگر کار به شورای امنیت سازمان ملل متحد کشانده شود و اعمال مجازات های اقتصادی بین المللی علیه ایران به تصویب برسد، بازیگران عمده صحنه طلای سیاه سناریو های تازه ای را تجربه خواهند کرد.
ایران بعد از عربستان سعودی، روسیه و نروژ، چهارمین قدرت بزرگ صادر کننده نفت در جهان است. بر پایه جدید ترین داده های انتشار یافته از سوی منابع بین المللی، میانگین تولید نفت خام ایران در سال 2005 میلادی به سه میلیون و نهصد هزار بشکه در روز رسید که حدود پنج در صد تولید نفتی جهان است. از این مقدار، یک میلیون و چهار صد هزار بشکه در روز به مصرف داخلی رسید و مابقی، معادل دو میلیون و پانصد هزار بشکه در روز صادر شد.
ماهیت مجازات های اقتصادی احتمالی علیه جمهوری اسلامی، در صورت ارجاع پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت و طی مراحل لازم تا تصمیم گیری نهایی، به دشواری قابل پیش بینی است. با اینهمه قطعی شدن این فرآیند، و به پرواز در آمدن شبح تحریم بر فراز دومین قدرت «اوپک»، به احتمال فراوان بازار جهانی نفت را با تکان هایی سخت روبرو خواهد کرد، به ویژه از آنرو که عرضه کنندگان طلای سیاه در حال حاضر تمامی ظرفیت تولیدی شان را به کار گرفته اند و برای روبرو شدن با کاهش و یا قطع احتمالی صادرات ایران، حاشیه مانوری در کار نیست. شصت در صد نفت صادراتی ایران روانه آسیا می شود و بقیه عمدتا به اروپا میرود.
گویا شماری از استراتژ های جمهوری اسلامی، در محاسبات خود بر سر پرونده هسته ای، به این باور رسیده اند که در وضعیت حساس حاکم بر بازار جهانی نفت، تحریم اقتصادی بین المللی علیه ایران بهای انرژی تا سطحی غیر قابل تحمل برای اقتصاد شمار زیادی از کشور ها بالا خواهد برد و به همین سبب، به باور آنها، توافق قدرت های بزرگ، بر سر اعمال این تحریم، غیر ممکن خواهد بود. با تحولات چند روز گذشته، محاسبات خوشبینانه استراتژ های تهران با چالش های تازه ای روبرو شده است.
