(rm) صدا | [ 3:22 mins ]
تلاش جمهوری اسلامی برای تحقق طرح عظیم خط لوله گاز ایران – پاکستان – هند ادامه دارد و معاون وزارت نفت ایران به همین منظور به دهلی نو رفته است. این طرح سه جانبه، که «خط لوله صلح لقب» گرفته، اگر تحقق پذیرد، بر شکل‌بندی اقتصادی – سیاسی آسیای غربی و جنوبی تاثیری انکار ناپذیر دارد. اما با چند مانع بزرگ روبرو است، از جمله عدم اطمینان هند به پاکستان، و مخالفت آمریکا، که به جای این طرح، از پروژه دیگری برای انتقال گاز از ترکمنستان به هند حمایت می کند. از سوی دیگر، بنا به گزارش ایسنا، اجرای قرار داد 22 میلیارد دلاری ژوئن گذشته میان تهران و دهلی نو در مورد صدور گاز طبیعی مایع شده از ایران به هند، هنوز در هاله‌ای از ابهام است. فریدون خاوند (رادیوفردا، پاریس): دو روز پیش محمد هادی نژادحسینیان، معاون امور بین المللی وزارت نفت جمهوری اسلامی به منظور گفتگو درباره مناسبات ایران و هند بر سر انرژی، به دهلی نو رفت. محور اصلی این گفتگو ها، تحقق طرح عظیم شاه لوله 2 هزار و 700 کیلومتری گاز ایران – پاکستان – هند است که هزینه احداث آن 4.5 میلیارد تا 5.5 میلیارد دلار بر آورد شده است.
پیش از سفر به هند، معاون امور بین المللی وزارت نفت جمهوری اسلامی در هفتمین دیدار هیئت های نمایندگی ایران و پاکستان بر سر طرح انتقال گاز، که یکشنبه به پایان رسید، شرکت کرده بود. به گفته منابع جمهوری اسلامی، سه کشور ایران، پاکستان و هند بر سر همان طرح بیست و دوم ماه مه در اسلام آباد گفتگو خواهند کرد.
این طرح سه جانبه، که «خط لوله صلح لقب» گرفته، اگر تحقق پذیرد، بر شکل‌بندی اقتصادی – سیاسی آسیای غربی و جنوبی تاثیری انکار ناپذیر دارد. بر پایه ارزیابی وزارت نفت جمهوری اسلامی، خط لوله مورد نظر 150 میلیون متر مکعب گاز در روز، که معادل یک میلیون بشکه نفت خام در روز است، در اختیار هند و پاکستان قرار خواهد داد و به علاوه اسلام آباد، از محل عواید عبور انتقال نفت به هند، حدود ششصد میلیون دلار در سال عایدی خواهد داشت.
ولی این طرح عظیم به رغم اهمیت انکار ناپذیر آن، با چند مانع بزرگ روبرو است که نخستین آن تداوم سوء‌ظن در روابط دهلی‌نو و اسلام آباد است. دومین مانع، خصومتی است که واشنگتن، به دلیل روابط آن با جمهوری اسلامی، علیه انجام این طرح ابراز می‌دارد. تنش در روابط تهران و واشنگتن آمریکا را بر آن داشته تا از پروژه دیگری دفاع کند در راستای انتقال گاز از ترکمنستان به پاکستان و هند از راه افغانستان. و سر انجام مانع سوم، تردید در توانایی جمهوری اسلامی است در تامین گاز مورد نیاز پاکستان و هند. البته ایران دومین ذخایر جهانی گاز را دارد، اما از سرمایه گذاری لازم برای بهره برداری از این ذخایر فعلا محروم است. به علاوه بخشی از دستگاه رهبری جمهوری اسلامی اصولا با جهتگیری صنعت گاز ایران در راستای صادرات مخالفت می ورزد.
از سوی دیگر همزمان با سفر هادی نژاد حسینیان به هند، ایسنا به نقل از رسانه های این کشور گزارش داد اجرای قرار داد 22 میلیارد دلاری ژوئن گذشته میان تهران و دهلی نو در مورد صدور گاز طبیعی مایع شده از ایران به هند، هنوز در هاله‌ای از ابهام است.
