(rm) صدا | [ 12:05 mins ]
در دنباله سلسله برنامه های ویژه یکصدمین سالگرد مشروطیت نازی عظیما از رادیو فردا به بررسی مساله زنان در جنبش مشروطه خواهی می پردازد. مهمترین ویژگی مدرنیته یا تجدد در ایران آمدن زنان به عرصه عمومی و تلاش آنان برای کسب حقوق مدنی و برابر با مردان است. نوشته های اندکی که در این باره وجود دارد نشان از خواست زنان برای مشارکت در این جنبش است. مهمترین مشکل در برابر زنان فمینیست ایرانی ناآگاهی اکثریت زنان ایرانی بود. آموزش زنان تا پیش از مشروطیت به رفتن به مکتب تا 9 سالگی منحصر می شد. محمد حسن خسروپناه مولف کتاب «هدف ها و مبارزه زن ایرانی از انقلاب مشروطه تا سلطنت پهلوی»، در مصاحبه با رادیو فردا می گوید: از دوره مظفرالدین شاه تلاش می شود که مدارس دخترانه تاسیس شود اما این مدارس دوام نمی آورند و آموزش دختران به همان مکت خانه ها منحصر می شود. در دوران رویارویی محمدعلیشاه با مشروطه خواهان و با آغاز دوره استبداد صغیر و مهاجرت مشروطه خواهان به خارج زنان مشروطه خواه نیز در مهاجرت دست به فعالیت زدند و با تشکیل تشکلهایی چون کمیته نسوان ایرانی از فعالیت های داخل ایران حمایت کردند. زنان در تبریز و رشت در عرصه مبارزه مسلحانه نیز وارد شدند و در جریان محاصره تبریز بدست نیروهای دولتی از کارهای پشت جبهه تا حضور در میدان جنگ را بر عهده گرفتند.
