جمع آوری کمک ها برای بازماندگان فاجعه جنوب شرقی آسیا

دولتهای جهان و سازمان های خصوصی برای پرداخت میلیاردها دلار نه فقط برای کمک های اضطراری، بلکه برای بازسازی مناطق آسیب زده فاجعه جنوب آسیا وعده داده اند. ولی آیا جنوب آسیا نیز به سرنوشت بم و نقاط دیگری دچار خواهد شد که به سرعت فراموش شدند و از کمک های وعده داده شده نصیب چندانی نبردند؟ حافظه بین المللی ضعیف است. در سرمای بم هنوز مردم در چادرها زندگی می کنند و از یک میلیارد دلار کمک وعده داده شده، فقط 17 میلیون دلار به زلزله زدگان بم رسید. فاجعه زمين لرزه های اخير جنوب آسيا باعث شد که همه جهان به تکاپوی کمک‌رسانی و جمع آوری پول برای بازماندگان و قربانيان بپردازند. دولت‌های جهان و سازمان های خصوصی، قول ميلياردها دلار را داده اند، نه فقط برای امداد اظطراری، بلکه برای بازسازی مناطقی که سال ها طول خواهد کشيد.ولی آيا جنوب آسيا نيز به سرنوشت بم و ديگر نقاطی دچار خواهد شد که به سرعت فراموش شدند؟ آيا آن ضرب المثل فارسی مصداق پيدا می کند که می گويد از دل برود هر آن که از ديده برفت؟ امیر آرمین (رادیوفردا): روزنامه نيويورک تايمز در سرمقاله 11 ژانويه 2005 به اين مسئله پرداخته است. چگونه کشور های مصيبت زده فراموش می شوند. از هندوراس تا ايران، موزامبيک و کشور های ديگری که به مصيبت های طبيعی دچار می شوند، پس از مدتی فراموش می شوند. تا وقتی که عکس و خبر از مصيبت زدگان در رسانه ها منعکس می شود، دولت ها به سرعت و با عجله اعلام کمک می کنند. قول مبالغ هنگفت داده می شود، اما با شمارش آخرين اجساد و با رفتن حواس مردم جهان بسوی مسايل ديگر، دولت ها ارسال پول را قطع می کنند و بسياری از سازمان های خيريه و کمک رسانی خصوصی، اسباب و وسائلشان را جمع می کنند و به کشور های خود باز می گردند.کار بازسازی، به مردم محروم سپرده می شود، مردمی که خودشان اسير دست نظام های فاسد و بی کفايت هستند. در شهر بم که زلزله قدرتمندی 40 هزار نفر را کشت و تقريباً همين تعداد را بی خانمان ساخت، يک سال پس از زمين لرزه هنوز خرابی ها تميز نشده و ده ها هزار نفر در چادر ها و ديگر مکان های شلوغ پيش ساخته زندگی می کنند. مقامات ايرانی قول داده بودند که تا الان شهر تاريخی بم را بازسازی کنند، اما ديوانسالاری پيچيده و دستگاه قضايی قرون وسطايی باعث شد که بسياری از سازمان های امدادرسانی، پيش از آن که کاری را بتوانند به انجام برسانند، محل را ترک کنند. در نتيجه، مقامات ايرانی می گويند فقط 17 ميليون دلار از يک مليارد دلاری را که جامعه بين المللی تعهد کرده دريافت کرده اند. در روز 7 ژانويه، مديران سازمان های امداد اروپا در شهر بروکسل در بلژيک جمع شدند تا کارنامه تلاش برای بازسازی در ايران، هندوراس و موزامبيک را برسی کنند. اريک شوارتز، از مقامات سابق دولت کلينتن که کمک رسانی به بازماندگان گردباد شش سال پيش هندوراس را هماهنگ کرده است می گويد: هنوز هم چنين احساس می شود که بايد کار درست و لازم را همين الان انجام دهيم، ولی نمی خواهيم برای مدت طولانی به اين کار مشغول باشيم. شايد دريالرزه اخير جنوب آسيا به ما ياد دهد که اهميت ادامه کاری درازمدت را ياد بگيريم.