درگيري جناح هاي حکومتي بر سر برنامه هسته اي ايران و پیامد آن بر انتخابات ریاست جمهوری اسلامی از دید یک کارشناس

در روزهاي اخير درگيري جناح هاي حکومتي بر سر برنامه هسته اي ايران شدت يافته و چهره ها و جناح ها خاصه جناح راست گفتگوکنندگان با اروپاييان را به شدت مورد انتقاد قرار داده و مي گويند: گفتگوکنندگان منافع ملي را ناديده گرفته اند، در حالي که مسئولان گفتگوها نيز همه به جناح راست حکومتي تعلق دارند. صادق زيباکلام، استاد علوم سياسي دانشگاه تهران در مصاحبه با رادیو فردا مي گويد: برنامه هسته اي ايران خواه ناخواه در کشمکش جناح ها و مبارزه انتخاباتي ميان رقيبان مطرح مي شود اما مردم بین سخنان دو طرف تفاوتی نمی بینند و این موضوع نمی تواند در تعیین برنده انتخابات موثر باشد. دکتر صادق زيباکلام: اين مساله چه بخواهيم چه نخواهيم يک جورايي دارد وارد عرصه تکاپوي جناح ها و جريانات سياسي براي انتخابات رياست جمهوري هم مي شود. چرا که نامزدهايي که مطرح هستند، به طبع مي خواهند بگويند که نه، ما اگر رئيس جمهور شويم قطعا در جهت حفظ و حراست منافع ملي ايران و ايستادگي در مقابل فشارهاي آمريکاييان و ديگران مي ايستيم و به اين سادگي ها تسليم نمي شويم و حتي برخي ممکن است حالا واقعا از روي اعتقاد يا از روي فرصت طلبي و بهره بردراي سياسي بخواهند مسئولين فعلي را به يک شکلي مقصر قلمداد کنند که اگر اينها بهتر عمل کرده بودند و محکمتر ايستاده بودند، اگر اينها با مهارت بيشتري مذاکره کرده بودند، مثلا شايد امتيازات بيشتري به دست مي آورديم و اگر من يا تيم ما رفته بوديم براي مذاکره اينطور نمي شد و مي توانستيم امتيازات بيشتري بگيريم. يک حالت هاي اينچنيني هم في الواقع برخي از کساني که بالقوه نامزد رياست جمهوري هستند، همچين موضع گيري هايي هم کردند. اما من تصور نمي کنم که واقعا اين مساله روي راي دهندگان خيلي تاثير بگذارد. خيلي بعيد به نظرم مي رسد کسي در ايران به اين دليل اولا بيايد برود پاي صندوق راي و ثانيا برود انتخاب کند، يعني بگويد من به عمرو راي مي دهم، به اين دليل که من فکر مي کنم عمرو در مورد برنامه هسته اي خيلي بهتر از زيد بايستد. امير آرمين (راديو فردا): مي خواهيد بفرماييد نامزداني که وارد صحنه دارند مي شوند نبض اجتماعي ملي در دستشان نيست که اينچنين شعار مي دهند. دکتر صادق زيباکلام: نه، من تصور مي کنم که اينجور اگر هم تصور کنند که موضع گيري اينچنيني بکنند به نفعشان خواهد بود به گمان من اينچنين نيست. يعني کساني که به هر حال 27 خرداد سال 84 مي آيند پاي صندوق و راي مي دهند، اينطور نيست که به واسطه اين که مساله هسته اي ايران چه مي شود اين تصميم را گرفته باشند. و انتخابي هم که مي کنند آن انتخاب به واسطه آن نخواهد بود که بگويند چون اين فرد خيلي جدي در نطق هايش و مبارزات انتخاباتيش گفته که من خيلي محکم مي خواهم بايستم در جريان هسته اي، ما مي خواهيم برويم به اين فرد راي دهيم. من تصور مي کنم که مسائل و ملاحظات خيلي جدي تر، اساسي تر و اصولي تري است که عمدتا هم مسائل داخلي هستند. اينها هست که تعيين تکليف خواهد کرد براي بسياري از مردم که اولا بروند راي دهند يا نروند راي دهند و ثانيا اگر تصميم گرفتند بروند راي دهند به کداميک از نامزدهاي مطرح راي دهند. حالا اين که او در قبال برنامه هسته اي چه گفته زياد مهم نيست، ضمن اين که همه در قبال مسائل هسته اي حرف واحد يکسان و واحدي مي زنند. همه مي گويند ما محکم بايد بايستيم، تسليم نبايد شويم، ما بنا نداريم تسليم شويم و حق طبيعي و مسلم ايران است که به چرخه سوخت دست پيدا کند.