(rm) صدا | [ 3:05 mins ]
وضعيت 102 کرد ايراني در منطقه اي حائل بين اردن و عراق، توجه مقامات بين المللي را به خود جلب کرده است. دولت اردن که تا کنون اجازه نمي داد گروههاي کمک رساني به اين پناهجويان نزديک شوند، امروز اعلام کرد مانعي براي کمک رساني خدمات انساني به اين پناهجويان نمي بيند، اما به هيچ وجه به آنان پناهندگي نمي دهد. فريدون زرنگار (راديو فردا): دولت اردن امروز، شنبه، اعلام کرد اجازه مي دهد که 102 ايراني کرد که در مرز اين کشور با عراق گرفتار آمده اند، کمکهاي انساني رسانده شود، اما به اين افراد پناهندگي نخواهد داد. خانم اسما خضر، سخنگوي دولت اردن به خبرگزاري آسوشيتدپرس گفت: اين وظيفه سازمان ملل و جامعه جهاني است که راه حلي براي پايان دادن به وضع اين پناهجويان پيدا کند.
روز جمعه کميسارياي عالي امور پناهندگان سازمان ملل از سرنوشت اين پناهجويان که در ميان آنان پنج زن باردار و شماري کودک ديده مي شوند، اظهار نگراني کرد. 102 کرد ايراني از ماه گذشته در منطقه حائل بين مرزهاي کشور عراق و اردن گرفتار آمده اند. سخنگوي دولت اردن گفت اين دولت نيز بسيار نگران وضع اين پناهجويان است و آماده هر گونه همکاري براي کمک رساني به آنان است، اما اعطاي پناهندگي به آنان مي تواند باعث هجوم هزارها پناهجو به اردن شود و اين امربراي اين کشور غيرقابل قبول است.
به گفته سخنگوي دولت اردن، پذيرش بيشتر پناهجو، ساختار جمعيتي اين کشور را مختل مي کند و در حال حاضر حدود نيمي از پنج ميليون و 300 هزار جمعيت اردن، فلسطيني تبار هستند. خانم خزر از سازمان ملل و جامعه جهاني خواست در فکر پيدا کردن کشورهايي باشند که به اين پناهجويان اجازه اقامت دائم مي دهند.
کميسيارياي عالي امور پناهندگان سازمان ملل مي گويد مقامات مرزي اردن تا کنون کمک رساني به اين پناهجويان را رد کرده اند، اما مذاکرات با اين مقامات همچنان ادامه دارد. به گزارش اين مقام سازمان ملل، گفتگو با مقامهاي عراقي هم در جريان است تا نظر موافق آنان را براي رساندن کمکهاي پزشکي و تدارکاتي به اين پناهجويان جلب کند.
اردن پيش از اين اعلام کرده بود خود را مسئول حاشيه حائل بين دو مرز عراق و اردن نمي داند و از آنجا که اين منطقه آسب پذير و اغلب هدف حمله شورشيان عراقي است، به هيچ هيات نمايندگي اجازه نمي دهد به محل اقامت اين پناهجويان نزديک شود. اين 102 کرد ايراني از حدود 660 کرد ايراني ديگر که مدت 18 ماه است در اردوگاههاي پناهندگي منطقه مرزي زندگي مي کنند، جدا شده اند. آنان از اردوگاه التاش پناهندگان کرد در نزديکي رمادي مي آيند که کردهاي ايراني در دو دهه گذشته و پس از انقلاب سال 1357 به آنجا پناه برده اند.
