(rm) صدا | [ 4:04 mins ]
یوشکا فیشر وزير خارجه آلمان بيش از ديگر دو همتاي بريتانيايي و فرانسوي خود به شرکت آمريکا در مذاکرات اتمی با ايران علاقمند است، وی گفت در صورتی که مذاکرات با جمهوری اسلامی به نتیجه نرسد، پرونده اتمی ایران باید به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع شود. مهران براتی، تحلیلگر سیاسی در آلمان، در مصاحبه با رادیو فردا می گوید فیشر خواستار خاتمه یافتن مسابقه تسلیحاتی در خاورمیانه و خاور نزدیک است، که شامل پاکستان و هند و اسرائیل هم می شود. وی می افزاید فیشر معتقد است بدون حضور آمریکا، جمهوری اسلامی مسئله را جدی نمی گیرد. وی می افزاید: به احتمال قوي شايد نوعي تقسيم کار ميان آمريکا و اروپا انجام گرفته باشد که يک طرف مذاکره را به پيش مي برد و يک طرف تهديد لازم را انجام مي دهد. فریبا مودت (رادیوفردا): به نظر مي رسد تنش بر سر فعاليت هاي هسته اي ايران به روابط جمهوري اسلامي و آمريکا محدود نمي شود و مناسبات ميان اروپا و آمريکا را هم تحت تاثير قرار داده است. هرچند به ويژه در جريان ديدار کاندوليزا رايس وزير امور خارجه آمريکا از اروپا، صحبت ها عمدتا بر حسن روابط ميان طرفين تاکيد داشت، اما شب گذشته در جريان کنفرانس امنيت اروپا موج مخفي اختلاف ها ابتدا بر سر ماهيت و عملکرد ناتو و سپس مذاکرات با ايران هويدا شد.
در مورد ايران يوشکا فيشر، وزير خارجه آلمان از آمريکا درخواست کرد که تلاش هاي ديپلماتيک اروپا را در مورد ايران به طور کامل بپذيرد تا اين اطمينان حاصل شود که ايران دست به توليد سلاح هاي اتمي نخواهد زد. آقاي فيشر افزود: هرچند بسيار مشکل است، اما اگر آمريکا به گونه اي مثبت وارد عمل شود، اين امر موضع اروپا را تقويت خواهد کرد.
از اظهارات شب گذشته آقاي فيشر گذشته، قبلا وي با شدت لحن بيشتري درباره ايران و درک موضع آمريکا سخن گفته بود. اين که برخي رسانه هاي جمهوري اسلامي از جمله خبرگزاري ايسنا از موضع به مراتب سخت تري از طرف آقاي فيشر خبر داده اند، اين سئوال مطرح مي شود که بالاخره موضع آلمان در قبال ايران چيست. اين سئوال را با مهران براتي تحليلگر سياسي مسائل ايران در آلمان در ميان گذاشتم.
مهران براتي (تحلیلگر امور سیاسی ایران در آلمان): آقاي فيشر صحبت از جلوگيري از مسابقه اتمي در خاورميانه مي کند و منظورش هم از اين حرف فقط ايران نيست، بلکه روي سخنش همينطور با پاکستان، هند و اسرائيل هم هست. اما ما در ديپلماسي مي دانيم که بخصوص در رابطه با ايراني ها تا آن دقيقه آخر آن کاري را که بايد انجام دهند نمي دهند. در اين مورد هم اينطوري است، تهديداتي که آمريکا مي کند و اروپا بعضا همراهي مي کند براي بردن پرونده ايران به شوراي امنيت، معنايش اين است که اگر آلمان و اروپا بخواهند در مذاکراتشان با ايران موفقيتي داشته باشند، فشار آمريکا بايد پشتش باشد. بدون اين فشار گويا ايران مساله را آنطور که بايد و شايد جدي نمي گيرد، ولي مساله واقعا جدي است و اروپاييان در اين مورد اگر ايران همراهي نکند، پرونده را با آمريکا مشترکا به شوراي امنيت خواهند برد.
ف.م.: اما اين که از سه دولت طرف مذاکره ايران يعني آلمان، بريتانيا و فرانسه تنها اين وزير خارجه آلمان است که عمدتا در خصوص روابط با آمريکا صحبت کرده و نيز بار ديگر گفته است اگر مذاکره با ايران به نتيجه نرسد، پرونده ايران بايد به شوراي امنيت ارجاع شود، اين سئوال مطرح مي شود که آيا آلمان در خصوص مساله ايران به آمريکا نزديک مي شود؟
مهران براتي: نه، من فکر نمي کنم. ايشان تمايلي به سوي آمريکا و جايي پيدا نکرده، اروپايي ها مي خواهند به ايران بفهمانند که اين مساله جدي است و همراهيشان هم با آمريکا در اين حد است که ما مساله ديپلماتيک را تا آن لحظه آخر خواهيم رفت و حدس من هم در اين است که کار ديپلماتيک اروپا به موفقيت خواهد رسيد، ولي به احتمال قوي شايد هم نوعي تقسيم کار ميان آمريکا و اروپا در اين ميان انجام گرفته باشد که يک طرف مذاکره را به پيش مي برد و يک طرف تهديد لازم را انجام مي دهد.
