(rm) صدا | [ 6:14 mins ]
سقط جنين بحثي است که در تمام جوامع با هر نوع گرايش ديني، ايدئولوژيک و سياسي گسترده است، اما سقط جنين در جوامعي با مشخصات ايران، حرف و نقل ديگري دارد. بعد از انقلاب، مانند پيش از انقلاب، سقط جنين غير قانوني اعلام شد و در قانون مجازات اسلامي مواد و تبصره هايي گنجاندند که محدوديت هاي بيشتري براي زنان ايجاد مي کرد، تا جايي که حتي حفظ حق حيات مادر دليل موجهي براي انجام سقط جنين شناخته نمي شد و پزشکان براي حفظ جان مادر و اقدام به سقط جنين با موانع و خلا قانوني روبرو بودند. تلاش پيگير و همه جانبه پزشکان متعهد ايراني به تدريج تبديل شد به نوعي فشار داخلي بر روند قانونگذاري کشور و ضمن اصلاحاتي که به ناچار در قوانين ناظر بر سقط جنين انجام شد، اولويت حفظ جان مادر رسما و قانونا پذيرفته شد. با اين حال موانع همچنان به اندازه اي زياد است که سقط جنين توسط مراکز زيرزميني و عوامل سودجو و فاقد مسئوليت که وجدان حرفه اي و پزشکي ندارند، منجر به مرگ زنان مي شود. اخيرا مقرر شده طرحي براي اصلاح وضع موجود از مجلس بگذرد، اما آنچه مسلم است با اجراي هر نوع طرح قانوني درباره سقط جنين زناني را که از رابطه آزاد و نامشروع باردار مي شوند، مورد حمايت قرار نمي گيرند. اين زنان حتي اگر جانشان هم به خطر بيافتد، جرات ندارند موضوع را با پزشکان در ميان بگذارند و چاره اي ندارند جز آنکه راه مراکز غير بهداشتي و زيرزميني را در پيش بگيرند.
