لینک‌های قابلیت دسترسی

خبر فوری
پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ تهران ۱۲:۵۰

فارن افرز: ضرورت اعمال فشار به جمهوری اسلامی برای ترک برنامه تسلیحات اتمی


(rm) صدا | [ 3:22 mins ]
نشريه فارن افرز Foreign Affairs در شماره اخير خود تحليل مفصلي از اوضاع سياسي، اقتصادي و اجتماعي ايران دارد. در بخش نخست افتراق دیدگاه ها در رهبری سیاسی، به خصوص در مورد سیاست خارجی جمهوری اسلامی مورد بررسی قرار گرفت و اینک در بخش پاياني اين تحليل اشاره اي شده است که غرب و به ويژه آمريکا چه برخوردي با ايران بايد در پيش بگيرند. فارن افرز مي نويسد: از آنجايي که مسائل اقتصادي براي رهبري سياسي ايران حائز اهميت بسيار است، واشنگتن بايد با کشورهايي که براي ايران از جهت توسعه اقتصادي مهم هستند، رابطه تنگاتنگي ايجاد کند. نادر وکيلي (راديو فردا): در حالي که سياست خارجي ايران در پي برقراري تعادلي است تا بتواند هم دسترسي به تحقق اتمي را تحقق بخشد و هم نيازهاي اقتصاديش را برآورده کند، واشنگتن از اين فرصت پيش آمده مي تواند به نوعي استفاده کند تا موانعي بر سر راه برنامه هاي اتمي ايران بگذارد. فارن افرز مي نويسد: از آنجايي که مسائل اقتصادي براي رهبري سياسي ايران حائز اهميت بسيار است، واشنگتن بايد با کشورهايي که براي ايران از جهت توسعه اقتصادي مهم هستند، رابطه تنگاتنگي ايجاد کند. چنين کشورهايي مانند اروپاي غربي، ژاپن، روسيه و چين از طرف آمريکا ترغيب شوند تا با يکديگر همکاري نزديکي برقرار کنند. اين کشورها به نوبه خود بايد معيار اعطاي امتيازات اقتصادي را به ايران و به ويژه در رابطه با هدف هاي برنامه هاي هسته ايش تغيير دهند. به عبارت ديگر اين کشورها بايد ايران را تحت فشار جدي قرار دهند تا ايران بين برنامه هسته اي يا بهبود برنامه هاي اقتصادي سالم يکي را انتخاب کند. با برجسته کردن و تکرار اين دو را موجود پيش روي ايران اين نتيجه را دارد که ايران ناچار است نهايتا بين امتيازاتي را که در صورت پذيرش همکاري دريافت مي کند و بهايي را که در غير اين صورت متحمل مي شود، يکي را انتخاب کند. فارن افرز مي نويسد: در گذشته اختلاف نظر بين آمريکا و متحدانش درواقع به نفع ايران تمام شد و اين کشور توانست از برگزيدن فقط يک راه از راه هايي که به آن اشاره شد طفره رود. در دهه 1990 آمريکا با تحريم اقتصادي منسجم و محکم و با يک برنامه پنهاني سياست اعمال فشار و زور را تعقيب کرد. در همان حال اروپايي ها حتي از ديد قطع روابط تجاري خود با ايران خودداري کردند. از سوي ديگر ايران با بهره گيري از تاثيرات تحريم هاي آمريکا بر اقتصادش، اروپا را به مقابله با آمريکا واداشت و از اين طريق توانست برنامه هاي مخفيانه هسته ايش را پيش ببرد. اما امروز اوضاع متفاوت است. آشکار شدن اين که ايران از هر زمان ديگري به توليد سوخت لازم براي برنامه هسته ايش نزديکتر شده مي تواند عامل موثري به يک اتحاد يکپارچه از سوي غرب شود. در دهه نود اروپايي ها به علت مدارک و شواهد مبهم دردسرآفريني هاي ايران را غالبا ناديده مي گرفتند، اما اکنون با ارائه مدارک جديد از طرف سازمان بين المللي انرژي اتمي در مورد فعاليت هاي ايران جهت غني سازي اورانيوم، اروپايي ها نمي توانند آن را ناديده بگيرند. هنوز هم معلوم نيست اروپايي ها تا چه حد فعاليت هاي اتمي ايران را جدي مي گيرند، گرچه در ظاهر و در بيانيه هاي عمومي و خصوصي سر و صداي زيادي به راه انداخته اند. فارن افرز نتيجه گيري مي کند بنابراين در شرايط کنوني مي توان يک سياست چندجانبه را بر ايران اعمال کرد تا تهران دست از برنامه اتمي بردارد. اين همکاري نزديک بين آمريکا و متحدانش بايد بيانگر دوراهي که نهايتا به مساله ايران ختم مي شود باشد. از يکسو ايران تعهد مي کند تا از هر نوع فعاليت هسته اي خودداري کند، بازرسي جمعي را مي پذيرد و به حمايت از تروريسم پايان مي دهد. از سوي ديگر آمريکا تحريم اقتصادي را لغو مي کند و ادعاي ايران در مورد برگرداندن اموال محمدرضا شاه پهلوي را تحقق مي بخشد و غرب با ورود به ايران به سازمان هاي بين المللي از جمله سازمان تجارت جهاني که منافع زيادي براي ايران خواهد داشت موافقت مي کنند.
XS
SM
MD
LG