(rm) صدا | [ 4:34 mins ]
پروژه دروازهها، عظیمترین پروژه هنری جهان که پارک شهر نیویورک را از دروازهای فولادی و با پردههای زعفرانی رنگ پوشانده بود، امروز به پایان میرسد و عملیات جمعآوری 7 هزار و 500 دروازه فولادی آغاز میشود. هزاران نفر امروز در سرمای شدید به پارک شهر نیویورک رفتند تا آخرین نگاه های خود را به «دروازهها» بیندازند. بهنام ناطقی (رادیوفردا، نیویورک): از صبح امروز عملیات برچیدن پروژه عظیم دروازهها، بزرگترین کار هنرمند بلغاری تبار نیویورکی کریستو و همسرش ژان کلود آغاز میشود. دروازهها، بزرگترین پروژه هنری عمومی جهان، طی دو هفته گذشته چهره پارک عظیم مرکزی نیویورک را به کلی دگرگون کرده بود. تاب پردههای زعفرانی رنگی که از 7 هزار و 500 دروازه فولادی آویزان بود، در بیش از چهل کیلومتر مسیر مارپیچ جاده های پارک، به خاکستری زمستانی پارک رنگ آتشینی بخشید.
امروز صبح، پردههای زعفرانی رنگی که از دروازهها آویختهاند، با سفیدی برف بازی خیرهکنندهای را آغاز کرده بودند و هزاران نیویورکی و توریست فرصت را برای تماشای پردهها در برف غنیمت دانستند.
دروازهها، پروژه هنری 21 میلیون دلاری که کریستو و همسرش ژان کلود میگویند 26 سال برای تهیه مقدمات آن زحمت کشیدند، سرانجام وقتی ممکن شد که شهردار نیویورک آقای بلومبرگ حمایت خود را از انجام آن اعلام کرد. آقای بلومبرگ بعدا گفت این پروژه هنری، که هزینه آن به تمامی از سوی خود کریستو پرداخت شده، بیش از 80 میلیون دلاری درآمد برای نیویورک به همراه داشت.
هزاران توریست از سراسر آمریکا و دنیا برای تماشای «دروازهها» به نیویورک آمدند و خواب زمستانی پارک شهر را با حضور خود آشفته کردند. هوای زمستانی، هرچند بر جلوه پردههای نارنجی بر زمینه یخ زده پارک میافزود اما زندگی را برای جمعی از توریستهای هنری تلخ کرده بود. جمعی از آنها دوشنبه شب را در فرودگاه به صبح رساندند زیرا برف سنگین باعث تعطیل شدن پروازها در همه فرودگاههای شهر شده بود.
روزنامه نیویورک تایمز، که عکسهای دیدنیای از پروژه هنری کریستو، دروازهها روی وبسایت خود عرضه کرده است، در مطالب متعددی به بررسی جنبههای مختلف هنری، واجتماعی و اقتصادی این اثر پرداخت، و از جمله در گزارشی، خبرنگار روزنامه با خانم ژان کلود همراه شده است در راهپیمائی روزانه در جادههای مارپیچ زیر پردههای زعفرانی رنگ.
خانم ژان کلود که موهایش را نارنجی تیره، اندکی تیره تر اززعفرانی پردههای «دروازهها» رنگ میکند را مردم از دور تشخیص میدهند و وقتی میخواهند از او عکس بگیرند، اخم میکند و اشاره میکند به هزاران تصویر خیرهکنندهای که در هر زاویه و گوشه پارک از ترکیب دروازهها با درختان و بناهای و آبنماها به وجود آمده است.
ژان کلود و کریستو مطابق قراردادی که با شهر نیویورک دارند، باید پارک را تا دو هفته دیگر از همه آثار دروازهها به کلی پاک کنند و 300 کارگر از امروز در برابر دید هزاران تماشاگر کار پائین آوردن دروازهها را شروع کردند. این کار به مراتب از برافراشتن دروازهها سادهتر خواهد بود. 5 هزار و 290 تن فولاد آنها ذوب خواهند شد و به قول خانم ژان کلود، آلومینوم آن نیز به قوطی نوشابه تبدیل میشود و پارچه زعفرانی که مخصوص دروازهها بافته شده بود، بعد از بازیافت به آستر فرش تبدیل خواهد شد، و آنچه از دروازهها باقی خواهد ماند خاطره آن خواهد بود و البته عکسها و فیلمها، و تیشرتها، پوسترها و فنجانهای قهوه، کلاههای بیسبال و سایر کالاهائی یادگاری که در طول این دو هفته در پارک شهر به فروش میرسید به اضافه کتابی قطور و مصور شامل عکس های Wolgang Volz عکاس برگزیده کریستو و ژان کلود، که از هم اکنون مراحل گزینش عکس و طراحی آن شروع شده است.
روز آخر هفته در حالیکه خانم ژان کلود با جمعی از خبرنگاران و بازدیدکنندگان خارجی زیر دروازهها قدم میزد، مردم مدام برای برافراشتن این اثر هنری از او تشکر میکردند ولی خانم ژان کلود گفت تشکر آنها بیجا است برای اینکه این پروژه پیش از هرکس دیگر، دو هنرمند خالق آن را ارضا میکند که 26 سال کار و 21 میلیون دلار از جیب خود در راه آن صرف کردند.
کار بعدی آنها، آویختن پارچه به روی کیلومترها مسیر رودخانه آرکانزا در ایالت کلرادو است، که طرحهای آن هفته پیش در روزنامهها منتشر شد. بیست سال پیش کریستوها اولین کار عظیم خود را با آویختن پردهای در یک دره عظیم در کلرادو برپا کردند که باد بعد از چند ساعت آن را تکه پاره کرد، اما عکسها و طرحهای آن در کتاب خیره کننده The Valley Curtain باقی است.