(rm) صدا | [ 4:04 mins ]
بررسي و مطالعه آنچه در نهمين دوره انتخابات رياست جمهوري مي گذرد، در برگيرنده مطالعات وسيع جامعه شناسي ايران بعد از انقلاب است كه به راستي تكان دهنده است. در جريان اين بررسي و مطالعه همه جانبه مشاهده مي شود نه تنها قدرت در محدوده يك دايره و حلقه چندنفره دست به دست مي شود و فرصتي براي افراد خارج از اين دايره باقي نمي گذارد، بلكه اساسا انگيزه اي هم براي ورود به اين دايره وجود ندارد و از منزلت مقامات سياسي در جمهوري اسلامي نزد مردم و به خصوص نزد نخبگان كاسته شده و حتي در صورتي كه معجزه آسا گشايشي رخ دهد، نخبگان از اين كه داوطلب ورود به مقامات بالاي سياسي در اين نظام بشوند، امتناع مي ورزند و آن را دون شان خود مي بايند. در جمهوري اسلامي مردم نتوانسته اند از مقامات سياسي كشور انتقاد كنند. منتقدين را به سلول هاي انفرادي و شكنجه گاه ها برده اند. هدف اين بوده كه نگذارند كمترين تزلزلي بناي رفيع حكومت غيردموكراتيك را بلرزاند. با اين وصف اين بناي رفيع دارد مي لرزد.
