(rm) صدا | [ 6:45 mins ]
شرايط تازه در زمينه هاي برنامه هسته اي جمهوري اسلامي و برخورد جامعه بين المللي با اين مساله، احتمال بروز يك رويارويي خارجي را مطرح مي كند. اما آيا ايرانيان آماده پرداخت هزينه اين رويارويي هستند؟ هوشنگ حسنياري استاد روابط بين الملل در كالج سلطنتي كينگستون كانادا در مصاحبه با راديو فردا مي گويد: اگر به مسائلي نظير قوميت ها و نارضايتي هاي انتخابات، مشكلات اقتصادي را اضافه كنيم و آنچه كه فشارهاي خارجي احتمالا بازتاب داخلي خواهند داشت، مي شود انتظار داشت كه اين دو مشكل داخلي و خارجي در يك زماني به هم گره بخورند وجامعه ايراني را با يك بحران بسيار جدي روبرو خواهند كرد. اکبر مهدی استاد دانشگاه در اوهايو مي گويد: قاعدتا فضاي سياسي جامعه و فضاي اجتماعي جامعه تنگتر و بسته تر خواهد شد و احتمالا ما چيزي شبيه به دوران دهه اول انقلاب خواهيم رفت؛ اما اين كه آيا رژيم مي تواند در يك چنان فضايي حمايت عمومي و مردمي را براي مقابله با چالش هاي خارجي داشته باشد، بستگي به آن دارد كه آن چالش چه نوعي باشد و چگونه تعريف شده باشد. وزارت امور خارجه جمهوري اسلامي با انتشار بيانيه اي مخالفت خود را با قطعنامه هيات مديره سازمان بين المللي انرژي اتمي اعلام كرده و تهديد نمود در صورت ادامه روند فعلي، همه امتيازهاي داده شده پيشين را لغو مي كند.
مريم احمدي (راديو فردا): شرايط تازه در زمينه هاي برنامه هسته اي جمهوري اسلامي و برخورد جامعه بين المللي با اين مساله، احتمال بروز يك رويارويي خارجي را مطرح مي كند. اما آيا ايرانيان آماده پرداخت هزينه اين رويارويي هستند؟ به ويژه با توجه به اين كه انتخاب هاي جديد و سپردن بسياري از مشاغل مهم به دست كساني كه سابقه امنيتي اطلاعاتي دارند، مي تواند حاكي از امنيتي شدن فضاي كشور باشد. هوشنگ حسنياري استاد روابط بين الملل در كالج سلطنتي كينگستون كانادا در اين باره به راديو فردا مي گويد:
هوشنگ حسنياري: جمهوري اسلامي امروز با دو مشكل مواجه است. مشكل عمده مساله هسته اي است كه خب به دنياي خارج ربط پيدا مي كند. اروپا و آمريكا، مساله تحريم هاي احتمالي و در نهايت احتمالا برخورد نظامي. از سوي ديگر بعد از تحولات اخير و آمدن دولت محمود احمدي نژاد، ناخرسندي هايي بوجود آمده به وسيله آنهايي كه در انتخابات شكست خوردند و يا حرف از تقلب در انتخابات مي زنند و يا برخي از نگراني هايي كه در گروه هاي مختلف قومي وجود دارد و اين نگراني ها احتمالا به برخورد محدود حداقل در اين زمان با نيروهاي انتظامي و نظامي ايران بوجود آمده نظير كردستان و سيستان بلوچستان. بنابراين اگر به اين مسائلي كه وجود دارد، رابطه بين قوميت هاي مختلف و رژيم جمهوري اسلامي از سوي ديگر، مشكلات اقتصادي را اضافه كنيم و آنچه كه فشارهاي خارجي احتمالا بازتاب داخلي خواهند داشت، خب مي بينيم كه متاسفانه ايران در وضعيت آرامي قرار ندارد و اگر كه مساله هسته اي به طور جدي وارد مرحله بحراني شود، بالطبع مسائل داخلي ايران هم قطعا اثر بيشتري خواهد داشت و در نتيجه مي شود انتظار داشت كه اين دو مشكل داخلي و خارجي در يك زماني به هم گره بخورند و در نتيجه جامعه ايراني را با يك بحران بسيار جدي روبرو خواهند كرد.
م . ا: اكبر مهدي استاد دانشگاه در اوهايو در پاسخ به اين سئوال كه چرا جمهوري اسلامي در شرايطي كه يك چالش خارجي پيش رو دارد، سياست هايي در پيش مي گيرد كه نارضايتي مردم را به دنبال خواهد داشت مي گويد:
اكبر مهدي: اين دو جنبه دارد. يكي اين است كه كلا جمهوري اسلامي وقتي احساس تهديد مي كند، معتقد است كه فضاي باز داخلي مورد سوءاستفاده دولت هاي خارجي قرار گيرد و از ديد خودش اين آزادي ها مي تواند امكاناتي را و فرصت هايي بوجود آورد كه دشمنان بتوانند نفوذ كنند، اطلاعات رد و بدل كنند، تحريكات و تحركاتي در جامعه داشته باشند. بنابراين هر نوع محدوديتي كه در اين جهت بتواند ايجاد كند، قاعدتا هزينه هر نوع تحرك و تحريكي را براي دشمن خارجي بيشتر خواهد كرد. اما بعد ديگر، بعد ايدئولوژيك جمهوري اسلامي است. جمهوري اسلامي يك رژيم آرماني و ايدئولوژيك است و امروز كه محافظه كاران يكدست دولت را گرفتند، گويا به آن نقطه آمال خودشان رسيدند و مي خواهند دولت مذهبي كه همه چيز را كنترل مي كند در آن جامعه ايده آل همه افراد تابع قواعد و ضوابط ديني مشخصي كه با تفسير خاصي كه اينها از آن دارند رفتار مي كنند، قاعدتا اين را بر مردم تحميل مي كنند. اين مشكلي بوده كه از ابتداي جمهوري اسلامي مردم با اين رژيم داشتند و رژيم هرجا كه احساس كرده اين توان را دارد افكار خودش را و خواست هاي بسيار تنگ نظرانه خودش را تحميل كند به جامعه، كرده و امروز اين فرصت را دوباره به دست آورده كه بدون يك چالش جدي حداقل از درون خود دولت، به راحتي قواعد و ضوابطي كه به هر حال ضوابط غيرمطلوب آن را مي تواند ببندد به اجرا بگذارد.
م . ا: اگر آن مشكل خارجي به صورت اعمال تحريم ها يا فشارهاي بيشتر تجلي پيدا كند، آيا نظام اين توان را دارد كه هم يك جور رويارويي خارجي داشته باشد و هم داخلي؟
اكبر مهدي: قاعدتا فضاي سياسي جامعه و فضاي اجتماعي جامعه تنگتر و بسته تر خواهد شد. يعني احتمالا ما چيزي شبيه به دوران دهه اول انقلاب خواهيم رفت. اين كه آيا رژيم مي تواند در يك چنان فضايي حمايت عمومي و مردمي را براي مقابله با چالش هاي خارجي داشته باشد، بستگي به آن دارد كه آن چالش چه نوعي باشد و چگونه تعريف شده باشد. وقتي صدام به كشور حمله مي كند، قاعدتا تعريفش متفاوت است با زماني كه يك سلسله فعل و انفعالات بين المللي بوجود مي آيد كه لزوما كشوري حمله نكرده ولي جمهوري اسلامي خودش بي تقصير ديده نشود در يك برخورد بين المللي. همه چيز بستگي به اين دارد كه چنان چالش بين المللي چگونه تعريف شود براي مردم و مردم چه برداشتي از آن داشته باشند و قاعدتا آنجا هم يك كارزار تبليغاتي هم رژيم به پا خواهد كرد، هم هر كسي كه به آن چالشگر سياسي بين المللي خواهد بود سعي مي كند كارزار تبليغاتي خودش را به كار ببرد.
