انتشار آلبوم رابر سول Rubber Soul بیتل‌ها، با اجرای هنرمندان جوان موسیقی راک، به مناسبت چهلمین سالگرد انتشار آن

گروه راک بیتل‌ها، در طی هشت سال فعالیت خود در دهه 1960 موسیقی پاپ جهان را دگرگون کردند و میراثی از خود بر جای گذاشتند ماندگار، به طوری که آلبوم‌های آنها هنوز هم در شمار یکصد آلبوم پرفروش سال قرار دارد. هفته گذشته یک کمپانی صفحه‌پرکنی در نیویورک به مناسبت چهلمین سالگرد انتشار آلبومی از بیتل‌ها به نام رابر سول Rubber Soul، آلبوم ابتکاری‌ای بیرون داد از همان ترانه‌ها با اجرای هنرمندان جوان موسیقی راک. با این که همه منتقدها هم عقیده‌اند، که هیچکس نمی‌تواند ترانه‌های کلاسیک بیتل‌ها را به خوبی خود آنها اجرا کند، اما خریدن آلبومی از اجراهای جدید ترانه بیتل‌ها دستکم برای کنجکاوی کنجکاوی هم شده، به خرجش می‌ارزد. جیم سمپاس Jim Sampas که این آلبوم را تهیه کرد، معتقد است که به جای بزرگداشت همه دوره‌های کار یک هنرمند، که معمول آلبوم‌های بزرگداشت سنتی است، گرفتن یک آلبوم خاص و تکرار تمام ترانه‌های آن توسط هنرمندان دیگر، به شناخت یک مقطع از خلاقیت هنرمند مورد بزرگداشت بیشتر کمک می‌کند. بهنام ناطقی (رادیوفردا، نیویورک): خریدن آلبومی از اجراهای جدید ترانه‌های بیتل‌ها عرضه کرده‌اند، دست کم برای کنجکاوی هم شده، به خرجش می‌ارزد، هر چند که از قبل قابل پیش‌بینی است، وهمه منتقدها هم عقیده‌اند، که هیچکس نمی‌تواند ترانه‌های کلاسیک بیتل‌ها را به خوبی خود آنها اجرا کند. در اجرای خود از اولین ترانه آلبوم رابر سول ، ترانه Drive My Car، هنرمندان آمریکائی موسیقی راک گروه زنانه The Donnas کوشیده‌اند تاجای ممکن به اصل وفادار بمانند، هرچند با صدائی اندکی بلندتر. Drive My Car رابر سول، که بیتل‌ها آن را در سال 1965 منتشر کردند، نخستین آلبومی بود که در آن بیتل‌ها استقلال هنری خود را در ترانه‌نویسی و آهنگسازی اعلام کردند. بعضی از هنرمندان همکار در بزرگداشت آلبوم «رابر سول» به جای اجرای دقیق ترانه‌ها، دست به تجربه‌های خاص خود زده است، از جمله برادر و خواهر کانادائی تبار مقیم نیویورک که گروه راک الکترونیک Fiery Furnaces را تشکیل می‌دهند، در اجرای ترانه Norwegian Wood -- بعضی منتقدها برداشت آنها از این ترانه کلاسیک را بی‌سلیقه دانسته‌اند. Norwegian Wood با ترانه‌های قدیمی دو نوع برخورد می‌توان کرد، یا آنها را با تعبیری دوباره ضبط کرد یا سعی کرد به اجرای قدیمی وفادار بود و هر دو این برخوردها با ترانه‌های بیتل‌ها را البوم بزرگداشت رابرسول می‌بینیم. هنرمند استرالیائی، اقای بن لی Ben Lee که ترانه «در زندگی من» In My Life را اجرا کرده است، می‌گوید ممکن است خیلی‌ها ترانه‌های قدیمی بیتل‌ها را مقدس‌تر از آن بدانند که بشود با آنها بازی کرد اما من می‌خواهم به همه یادآوری کنم که بیتل‌ها گروهی بودند که کارشان هزاران نفر را در طول سالها به ساختن موسیقی و نوشتن ترانه تشویق کرد، و بنابراین شایسته‌تر از همه دیگر، برای برزگداشت. In My Life هنرمندانی که در بزرگداشت آلبوم رابرسول بیتل‌ها گردهم آمده‌اند، اغلب یا خودشان ترانه‌سرا و خواننده ترانه‌های احساساتی و اصیل هستند یا گروه‌های راک مستقلی یا indie هستند که با کارشان با ستایش منتقدها روبرو بوده است. در آلبوم بزرگداشت رابرسول، ترانه‌سرا Ben Harper به همراه گروه Innocent Criminals ضرباهنگ رگی reggae جامائیکائی را به ترانه مشهور میشل اضافه کرده. Michelle بعضی تجربه‌ها در اجرای مجدد ترانه‌های بیتل‌ها موفقیت‌آمیز وبرخی دیگر را منتقدها با بی‌سلیقگی توام دانسته‌اند. مثلا هنرمند خواننده و پیانیست جوان نیویورکی خانم Nellie McKay ترانه زیبای جرج هریسن If I Needed Someone را به قلمرو موسیقی جاز کاباره‌ای برده است تا به کار خودش نزدیک‌ترش کند. If I Needed Someone آقای جیم سمپاس Jim Sampas که آلبوم بزرگداشت رابرسول را تهیه کرده و آن را به کمپانی نیویورکی پخش‌کننده Razor and Tie فروخته است قبلا چند آلبوم بزرگداشت، از جمله اثری در بزرگداشت آلبوم نبرسکا از بروس اسپرینگستین بیرون داده است. وی معتقد است که به جای بزرگداشت همه دوره‌های کار یک هنرمند، که معمول آلبوم‌های بزرگداشت سنتی است، گرفتن یک آلبوم خاص و تکرار تمام ترانه‌های آن توسط هنرمندان دیگر، به شناخت یک مقطع از خلاقیت هنرمند مورد بزرگداشت بیشتر کمک می‌کند و به عقیده او، رابر سول بیتل‌ها، یکی از با نفوذترین آلبوم‌های تاریخ موسیقی پاپ است. ترانه‌سراو آهنگساز جوان آقای رت میلر Rhett Miller در اجرای ترانه گرل Girl اصل وفاداری را رعایت کرده و کپی برابر اصل حاصل کار اوست. Girl منتقد مجله تخصصی Spin یکی از بهترین روایت‌های آلبوم بزرگداشت رابرسول را اجرای ترانه Nowhere Man از گروه Low، یعنی خانم Mimi Parker و همسرش آقای Alan Sparkhawk که به عقیده این منتقد، با همخوانی‌ خود، تنها گروهی هستند در آلبوم بزرگداشت رابر سول، که در بازسازی یک ترانه از بیتل‌ها، آن را شاید کمی بهتر کرده باشند. Nowhere Man