(rm) صدا | [ 5:27 mins ]
همزمان با تندتر شدن حملات لفظی دولت بوش علیه ایران، روزنامه های آمریکا لحنی ملایم تر در پیش گرفتند. از سوی دیگر رئیس جمهوری اسلامی گفت چنانچه آمریکا از خواست خود برای سرنگونی جمهوری اسلامی دست بردارد گفتگو با این کشور امکان پذیر است. هوشنگ امیر احمدی استاد دانشگاه و تحلیلگر سیاسی در آمریکا در مصاحبه با رادیو فردا می گوید: اطلاع دقیقی از این که ایران و آمریکا دارند مذاکره می کنند نداریم اما می دانیم که تماس های این دو کشور کماکان برقرار است دولت بوش می خواهد این جریان را سری نگاه دارد. دلیلش این است که می ترسد که از مذاکرات چیزی عایدش نشود و این می تواند تاثیر منفی روی انتخاباتش بگذارد. به نظر من رابطه ایران و آمریکا بعد از انتخابات نوامبر وارد مسیر دیگری می شود. رابطه ایران و آمریکا یا مسئله ایران برای رئیس جمهور بعدی، بزرگترین موضوع یا معضل سیاست خارجی آمریکا خواهد بود. در کارزار تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا رابطه ایران و آمریکا رابطه ویژه ای دارد. در حالی که جرج بوش و دیگر مقامات دولت آمریکا در روزهای اخیر لحنی تند تر را علیه جمهوری اسلامی اتخاذ کرده اند برخی روزنامه های آمریکا بر این نظرند که یافته های تازه آژانس بین المللی انرژی اتمی موضع تهران را تقویت می کند اما ادعای آمریکا را تقویت نمی کند.
فریدون زرنگار (رادیو فردا) : جرج بوش روز دوشنبه در یک سخنرانی انتخاباتی گفت که انتظار دارد آژانس در نشست ماه سپتامبر خود بیانیه شدیداللحنی مبنی بر این که ایران به عدم پایبندی تعهدات بین المللی خود ادامه داده صادر کند. جرج بوش گفت ما به فشار خود بر دولت ایران ادامه می دهیم تا به اجماع جهانی در محکومیت تلاش ایران به سلاح های هسته ای برسیم.
اما همزمان با تندتر شدن حملات لفظی دولت بوش به ایران روزنامه های آمریکا لحنی ملایم تر در پیش گرفتند. وال استریت جورنال روز چهارشنبه نوشت هر چند نمی شود منکر قصد ایران برای دستیابی به سلاح های هسته ای شد اما یافته های آژانس بین المللی انرژی اتمی ادعا های دولت بوش را تایید نمی کند. از سوی دیگر محمد خاتمی رئیس جمهوری اسلامی روز چهارشنبه گفت چنانچه آمریکا از خواست خود برای سرنگونی جمهوری اسلامی دست بردارد گفتگو با این کشور امکان پذیر است.
از دکتر هوشنگ امیر احمدی استاد دانشگاه و تحلیلگر سیاسی در آمریکا می پرسم لحن روزنامه های آمریکا و گفته های آقای خاتمی را می توان شواهدی دال بر تماس های دو دولت ایران و آمریکا ارزیابی کرد ؟ دکتر امیر احمدی می گوید چنین احتمالی را نمی توان به طور کلی منکر شد.
هوشنگ امیر احمدی : احتمالش هست، ما البته اطلاع دقیقی از این که ایران و آمریکا دارند مذاکره می کنند نداریم اما می دانیم که تماس های این دو کشور کماکان برقرار است و صحبت هایی داشته و این ور آن ور می شود و نیروهای زیادی، کشور های زیادی پیام و اطلاعات رد و بدل می کنند بین این دو تا و گاها" هر دوشان مستقیما" در شهرهای مستقیم اروپا با هم نشست هایی داشته اند اما برنامه ای برای مذاکره برای پیشرفت این جریان ندارد. یعنی مذاکره بدون برنامه عمل است. یک وقتی دولت ایران وقتی می خواست با آمریکا مذاکره کند می خواست که خدا هم حتی نفهمد این جریان را. امروز عکس قضیه صادق شده. یعنی الان دولت بوش است که اگر هم بخواهد با ایران مذاکره کند می خواهد که خدا نفهمد و به شدیدترین بحث می خواهد این جریان را سری نگاه دارد.
ف. ز: به چه دلیل؟
هوشنگ امیر احمدی : دلیل اش این است که دولت بوش می ترسد که در این مذاکرات و حرف ها به نرمش هایی که قرار است در خطاب و در خلوت به ایران نشان می دهد ازش چیزی عایدش نشود و این می تواند تاثیر منفی روی انتخاباتش بگذارد. به همین دلیل به نظر من دولت بوش دارد با دو تا پا در رابطه با ایران پیش می رود. با یک پا، پای مذاکره و صحبت و نرمش است ولی این پا خصوصی و قرقی و مخفی و از طریق کشور های مختلف است و نیروهای دیگر. و پای دومش پای مستقیم تر تبلیغات شدید ضد ایرانی است که می خواهد افکار عمومی را در مسئله تکنولوژی هسته ای ایران داغ نگاه دارد تا در انتخابات هم به شکلی دهن رقیب خودش آقای کری را بستنه باشد و هم این که در واقع اگر لازم شد که مسئله امنیتی یکی از ابزار های اصلی مبارزه انتخاباتی باشد آن را داشته باشد. و از آن طرف هم زبان مطبوعات آرام تر است از زبان دولت بوش چون به نظر من مطبوعات واقع بینانه تر نگاه می کنند و در واقع با دو زبان حرف نمی زنند با یک زبان حرف می زنند. زبان مطبوعات عملا" زبان مخفی آقای بوش است.
ف. ز: با توجه به این گفته های شما چه پیش بینی ممکن است از آینده روابط دو کشور یعنی آینده برخوردهای دو کشور با همدیگر.
هوشنگ امیر احمدی : من فکر می کنم که رابطه ایران و آمریکا بعد از انتخابات نوامبر وارد مسیر دیگری می شود. واقعیت این است که رابطه ایران و آمریکا یا مسئله ایران برای رئیس جمهور بعدی، حالا آقای بوش باشد یا آقای کری به نظر من عنوان بزرگترین موضوع یا معضل سیاست خارجی آمریکا خواهد بود که آمریکا باید این موضوع را به نظر من به یک شکلی حلش کند. نیروهایی که دو طرف این جریان قرار دارند نیروهایی که می خواهند درگیری ایجاد کنند، نیروهایی که می خواهند عادی کنند این رابطه را. به نظر من این نیروها بعد از انتخابات به سرعت صف کشی خواهند کرد. اگر دولت بوش سر کار باشد بعد از انتخابات به نظرم می رسد می تواند در رابطه با ایران سریع تر به یک تصمیمی برسد. دولت کری اگر او بیاید سر کار به نظر من وقت بیشتری خواهد خواست تا یک جریان رابطه ایران و آمریکا را در دستور کار خودش قرار بدهد.
