(rm) صدا | [ 3:08 mins ]
در روزهای اخیر انعکاس انتقاد از سیاست خارجی ایران در روزنامه ها افزایش یافته است. روزنامه آفتاب یزد می نویسد ایران در زمان باقی مانده تا اجلاس نوامبر باید تمام تلاشش را در رایزنی با اعضای شورای حکام ادامه دهد بویژه با سه کشور اروپایی و تمام تلاشش را برای همراه کردن اعضای شورای حکام با خود بکار ببرد. روزنامه همشهری در همین باره می نویسد: ضرورت اتخاذ سياستي بدون عقب نشيني و استفاده از تاكتيك تهديد و ارعاب در كنار اعتمادسازي و همكاري بهترين راهكاري است كه مي تواند در اين مدت جواب بدهد. علی سجادی (رادیو فردا): روزنامه آفتاب یزد به نقل از محمد سلامتی دبیرکل سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی که از گروههای اصلاح طلب محسوب می شود نقل کرده که با اشاره به این موضوع که قطعنامه صادره از سوی سازمان بین المللی انرژی اتمی نشان داده است که این سازمان تحت فشار امریکا نمی تواند اختیارات و آزادی عمل در جهت اعتماد سازی از خود بروز دهد گفته است: ایران در زمان باقی مانده تا اجلاس نوامبر باید تمام تلاشش را در رایزنی با اعضای شورای حکام ادامه دهد بویژه با سه کشور اروپایی و تمام تلاشش را برای همراه کردن اعضای شورای حکام با خود بکار ببرد. آقای سلامتی گفته است باید از لحاظ تبلیغاتی امریکا را خلع سلاح کنیم و افزوده که دیپلماسی کشور را در مسائل جهانی ضعیف می بینم. او می گوید باید کاری کرد که پیش از انجام هر اقدامی علیه ما راههای مختلف را بیابیم و موضعمان را در رابطه با اتفاقاتی که در آینده خواهد افتاد، اعلام کنیم.
قائمي مهر در یادداشتی در روزنامه همشهری در همین باره می نویسد: قطعنامه پيشنهادي اروپا كه قبل از تصويب در شوراي حكام مورد تاييد آمريكا قرار گرفته بود از آن جهت كه روش غير متعارف و خطرناكي در خصوص الزام كشورها به توقف غني سازي براي اهداف صلح آميز جهت اطمينان جامعه بين الملل و به نوعي نقض قوانين بين الملل براساس خواست قدرتهاي بزرگ بود، مورد اعتراض غيرمتعهدها قرار گرفت. اما ما نتوانستيم از ظرفيت و پتانسيل كامل اين اعتراض استفاده مناسبي بكنيم.
وی می افزاید: اگر در صدد بازي با كلمات و توجيه برخي ضعف هاي مشهود در كنار تلاش هاي صورت گرفته نباشيم و بنا را بر تصحيح اشتباهات و نه توجيه آنها بگذاريم، بايد اذعان نمود و پذيرفت كه دو ماه براي تجديدنظر در برخي تاكتيك هاي مذاكره در فرصت باقيمانده يك ضرورت بسيار مهم است. نبايد بر اين باور قبلي پافشاري كرد كه صرف مذاكره با سه كشور اروپايي مي تواند در حل قضيه كافي باشد. در مقاطع مختلفي ما شاهد اين واقعيت بوده ايم كه تاكتيك ها در سياست اروپا و آمريكا با پرونده هسته اي ما به صورت مكمل عمل نموده اند. آمريكا در تاكتيك ها از روش سخت افزاري و اروپا تاكتيك ها را براساس نرم افزاري اتخاذ نموده كه در تكميل هم بوده اند. لذا نمي توان همه مهره ها را در سبد اروپا نهاد و به اين گزينش اميدوار بود.
نویسنده در پایان می نویسد: ضرورت اتخاذ سياستي بدون عقب نشيني و استفاده از تاكتيك تهديد و ارعاب در كنار اعتمادسازي و همكاري بهترين راهكاري است كه مي تواند در اين مدت جواب بدهد. و می افزاید: سخنگوي هيات بايد در اظهارات خود به شيوه اي عمل نمايند كه پرونده هسته اي به عنوان يك بحران براي نظام طرح و جلوه ننمايد. نویسنده در جایی از مقاله پیشنهاد می کند که مذاکره کنندگان ایرانی به جای صحبت کردن به زبانی که طرفهای مذاکره آن را می دانند – ظاهراً زبان انگلیسی – بهتر است که از مترجم استفاده کنند تا هنگام پاسخگویی فرصت فکر کردن هم داشته باشند!
