(rm) صدا | [ 2:44 mins ]
خبرگزاری رویتر می نویسد: برای بازداشتن ایران از دستیابی به سلاحهای هسته ای، به جز تحریم اقتصادی و حمله نظامی راه دیگری نیز هست و آن عملیات خرابکارانه است. شماری از کارشناسان اسرائیلی و غربی، گفته اند چنین عملیاتی که قابل اثبات نیست و پیامدهای تنش آمیز یک حمله نظامی را هم ندارد، ممکن است هم اکنون در جریان باشد. اسرائیل قبل از حمله هوائی به تاسیسات اتمی عراق در سال 1979، عملیات متعددی برای ایجاد اختلال در کار دانشمندان عراقی به مورد اجرا گذاشت. اردوان نیکنام (رادیوفردا): گت شیرمون، از ماموران پیشین سازمان امنیت اسرائیل موساد، به خبرگزاری رویتر گفت: ایران از دهه 1970 میلادی در پی انرژی هسته‌ای بوده‌است و هنوز به آن دست نیافته‌است. چه کسی می تواند ثابت کند که در این مدت خرابکاری صورت نگرفته باشد.
گری سیمور، مشاور تسلیحاتی پیشین کاخ سفید گفت: از دیدگاه تاریخی، خرابکاری تنها در به تعویق انداختن طرح‌ها موثر بوده‌است، نه پایان دادن به آنها. اما برخی از کارشناسان امنیتی خاورمیانه برآنند که در منطقه‌ای چنین بی‌ثبات، حتی ایجاد تاخیر در برنامه هسته‌ای ایران هم می‌تواند از نظر استراتژیکی کارساز باشد.
رویتر می نویسد: اسرائیل پیش از حمله به نیروگاه هسته‌ای اوزایراک عراق عملیات خرابکارانه مختلفی را به انجام رسانده بود. از جمله منفجر کردن قطعات وارداتی صنایع هسته‌ای عراق در بندری در فرانسه، ترور یک دانشمند هسته‌ای که به استخدام عراق درآمده بود در پا‌ریس، و انفجار بمب در نزدیکی محل یک شرکت ایتالیایی که آزمایشگاه هسته‌ای به حکومت صدام حسین فروخته بود. مناخم بگین، نخست وزیر وقت اسرائیل، بدون اشاره به این عملیات، گفته بود امیدوارم فرانسه و ایتالیا درس گرفته باشند.
آلکس واتانکا، تحلیلگر موسسه ارزیابی‌های امنیتی جینز گفت: ایرانی‌ها از آنچه بر سر برنامه هسته‌ای عراق آمد تجربه آموخته‌اند و بسیار بعید است که برای تامین تجهیزات لازم برای برنامه‌های اتمی خود به منابع محدود تکیه کنند. به گفته این کارشناس اگر اسرائیلی‌ها باور داشته باشند که خرابکاری تنها راه بازداشت ایران از دستیابی به سلاح هسته ایست، آنها به این کار دست خواهند زد. حتی اگر به تیرگی روابط اسرائیل با اتحادیه اروپا بیانجامد. واتانکا می افزاید: اروپایی‌ها تلاش دیپلماتیک گسترده‌ای را در مورد برنامه هسته‌ای ایران به کار بسته‌اند. اما برای طراحان دفاعی اسرائیل این موضوع اهمیت چندانی نخواهد داشت.
