(rm) صدا | [ 5:57 mins ]
اتحاديه اروپا در گفتگو هاي با ايران که از آن ها با عنوان درگيري انتقادي نام برده مي شود، هميشه چهار موضوع را براي عادي سازي مناسبات با ايران مطرح کرده است: شفاف بودن برنامه هسته اي، کارشکني نکردن ايران در روند صلح خاورميانه، حمايت نکردن ايران از تروريسم و بهبود بخشيدن به وضعيت حقوق بشر در داخل ايران. داود هرميداس باوند، کارشناس مسائل سياسي ايران در تهران، در مصاحبه با راديوفردا درباره درگذشت ياسر عرفات و اينکه آيا باز هم مساله هسته اي ايران در اولويت گفتگو هاي اروپا قرار دارد يا اروپا از ايران مي خواهد در روند صلح خاورميانه نقش مثبت تري بر عهده بگيرد، مي گويد درگذشت ياسر عرفات زمينه مساعدي پيش آورده که به يک صلح قابل قبول منتهي بشود. وي مي گويد طبيعي است که وقتي چنين صلحي برقرار شود خود به خود دو مورد اتهام از سوي ايران بي رنگ مي شود: يکي موضع گيري در برابر مساله خاورميانه است و يکي حمايت از تروريسم. آقاي باوند مي افزايد که جمهوري اسلامي در مساله خاورميانه منافع حياتي اساسي ندارد، بلکه منافع ارزشي دارد، نقش بازدارنده هم ندارد يعني اگر سوريه خواست صلح بکند يا سازمان آزادي بخش فلسطين، ايران توانايي جلوگيري ندارد و آن ها هم صلاحديد از ايران نمي کنند که آيا ايران نظر موافق دارد يا ندارد. اتحاديه اروپا در گفتگو هاي با ايران که از آن ها با عنوان درگيري انتقادي نام برده مي شود، هميشه چهار موضوع را براي عادي سازي مناسبات با ايران مطرح مي کرده است: شفاف بودن برنامه هسته اي، کارشکني نکردن ايران در روند صلح خاورميانه، حمايت نکردن ايران از تروريسم و بهبود بخشيدن به وضعيت حقوق بشر در داخل ايران. مريم احمدي از راديو فردا در گفتگو با داود هرميداس باوند، کارشناس مسائل سياسي ايران در تهران، از او مي پرسد با درگذشت ياسر عرفات آيا باز هم مساله هسته اي ايران در اولويت گفتگو هاي اروپا قرار دارد يا اروپا از ايران مي خواهد در روند صلح خاورميانه نقش مثبت تري بر عهده بگيرد؟
داود هرميداس باوند (کارشناس مسائل سياسي ايران، تهران): شرايطي پيش آمده با مرگ ياسر عرفات که قبلا به عنوان يکي از موانع تلقي مي شد از سوي اسرائيل و آمريکا، نظرم اين است که هم براي پرزيدنت بوش که دوران دوم وي است و ديگر نگراني از انتخاب مجدد ندارد و بهتر مي تواند برخورد بکند از يک طرف و همين درگذشت ياسر عرفات زمينه مساعدي پيش آورده که به هر حال به يک صلح قابل قبول منتهي بشود. طبيعي است که وقتي چنين صلحي برقرار شود خود به خود دو مورد اتهام از سوي ايران بي رنگ مي شود: يکي موضع گيري در برابر مساله خاورميانه است و يکي حمايت از تروريسم. من يک نکته را مي خواهم يادآوري کنم در اين مورد. ببينيد من شخصا معتقدم ايران در اين مساله خاورميانه منافع حياتي اساسي ندارد، بلکه منافع ارزشي دارد. نقش بازدارنده هم ندارد يعني اگر سوريه خواست صلح بکند يا سازمان آزادي بخش فلسطين، ايران توانايي جلوگيري ندارد و آن ها هم صلاحديد از ايران نمي کنند که آيا ايران نظر موافق دارد يا ندارد. بنابر اين اگر چنين صلحي برقرار بشود يک بار سنگيني از اتهام در دو زمينه خود به خود منتفي مي شود و به هر حال جو منطقه به نفع خود ايران خواهد بود از لحاظ اين که يک رابطه سازنده و حسنه داشته باشد با کشور هاي همسايه و کشور ها و قدرت هاي فرا منطقه اي.
مريم احمدي (رادیوفردا): در روزهاي اخير ديديم که مصر به خاطر برگزاري مراسم تشييع جنازه ياسر عرفات کانون توجه جهاني شد و به شکلي بر محوريت خودش در جهان عرب مهر تاييد زد. در ترکيه صحبت از اين بود که اين کشور حالا بايد نقش فعال تري در رابطه با مسئله خاورميانه بر عهده بگيرد. معمولا همه کشورها در هر سياستي که اتخاذ مي کنند منافع ملي را در نظر دارند. در ايران واکنش هايي نظير اين که انتفاضه بايد ادامه پيدا کند و رهبران فلسطيني نبايد راسا اقدام به مذاکرات صلح بکنند چه منافعي را دنبال مي کند ؟
داود هرميداس باوند: همه کشور هاي منطقه به هر جهت به دنبال منافع خودشان هستند. حتي کشور هاي عربي مساله فلسطين را وجه المصالحه خودشان قرار مي دهند و همين امر سبب شد که فلسطيني ها به جاي اين که اميد به اتحاديه عرب و يا کشور هاي عربي داشته باشند، خط مشي مستقلي اتخاذ کنند که تشکيل سازمان آزادي بخش فلسطين بود بعد مذاکرات اسلو و بعد مذاکرات بعدي که به هر حال پيگيري شد و دچار برخي تعليق ها و توقف هاي شد که آخرين آن در زمان باراک بود و بعد از آن ظهور انتفاضه و غيره. بنا بر اين در اين جهت کشور سعي مي کند از اين وضعي که به وجود آمده براي آينده خودش يک نقطه مثبتي ايجاد بکند، مثل مصر و نيز ترکيه که رابطه نزديکي هم با اسرائيل دارد و احتمالا فکر مي کند در آينده بتواند قرارداد هاي همکاري در زمينه آب و غيره داشته باشد. ولي در مورد ايران هيچ گونه از اين منافع اقتصادي مد نظر نيست، و صرفا جنبه ارزشي دارد. جنبه ارزشي هم وقتي واقعيت تحقق پيدا کرد، ديگر ضرورت وجودي انتفاضه خود به خود منتفي مي شود، يا گروه هايي مثل حماس يا جهاد اسلامي اگر قرار بر صلحي باشد، ديگر آن جايگاه خاص خودشان را نخواهند داشت و بنا بر اين اين وضعيت تا وقتي که بحران وجود دارد و يک صلح قابل قبولي ايجاد نشود. حتي نگرش حماس هم اي از نظر آينده نگري يک مباني مثبتي به نفع خودشان ايجاد بکنند، ولي در مورد ايران که با شخص ياسرعرفات زياد رابطه حسنه اي نبوده و بعد همانطور که اشاره کردم بيشتر با نگرش ارزشي با مسائل برخورد شده، و به همين دليل هم ايران وزير خارجه اش را فرستاد به تشييع جنازه، ولي همان عکس العملي که ديگران نشان دادند از سوي ايران پديدار نشد.
