(rm) صدا | [ 4:44 mins ]
وزارت خزانه داری آمریکا روز گذشته دستورالعمل منع انتشار کتاب های نویسندگان تبعه کشورهای مورد تحریم آمریکا را لغو کرد. کتاب خاطرات خانم شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل سال 2003 مشمول این دستورالعمل شده بود، که برای لغو آن خانم عبادی، ناشر آمریکائی و انجمن قلم آمریکا در دادگاه های نیویورک و وانشگتن دعاوی ای مطرح ساختند. خانم عبادی در مصاحبه با رادیوفردا می گوید حقوقدانان وزارت خزانه داری آمریکا متوجه شدند اگر دعوي ادامه پيدا کند، محکوم خواهد شد، زيرا مستندات قانوني ما خيلي قوي بود و براي جلوگيري از زيان بيشتر و براي اينکه شامل مجازاتهاي مالي نشوند، دعوي را قبول کردند و در نتيجه دادگاه پايان پذيرفت. وی می افزاید همه اينها نشانگر اين است که فرهنگ آمريکائي با سياست خارجي آمريکا فرق دارد. آمريکا بدون تبليغات و سروصداي فراوان تحريمهاي خود را عليه مبادلات فرهنگي با سه کشور مورد تحريم ايران، کوبا و سودان لغو کرد. البته اين تغيير قانون شامل نشريات و تحقيقاتي که دولتهاي اين کشورها منتشر کرده و انجام ميدهند، نميشود.
قبل از اين چند تن از نمايندگان انجمن قلم آمريکا عليه قوانين تحريم اقامه دعوي کرده بودند و خانم شيرين عبادي، برنده جايزه نوبل سال گذشته هم که کتاب او در آمريکا اجازه انتشار نيافته بود عليه دولت آمريکا شکايت کرد.
خانم شيرين عبادي (برنده جايزه صلح نوبل 2003): به دنبال شکايتي که من در دادگاه نيويورک و کانون نويسندگان آمريکا در دادگاه واشنگتن کرده بوديم عليه تفسيري از قانون که آزادي بيان را صدمه ميزد و ضمنا مانع از انتشار کتاب من ميشد، خوشبختانه، طرف دعوي، يعني دولت آمريکا، به اين مسئله تمکين کرد و در دادگاه قبول کرد که شيوهاش نادرست بوده و در حقيقت اين دعوي را ما از جهت قانوني برنده شديم زيرا که با قبول حقانيت دعواي طرح شده، از اين پس ديگر هيچ نوع محدوديتي در زمينه مسائل فرهنگي و علمي براي اتباع کشورهاي ايران، کوبا و سودان نخواهد بودو از اين جهت اين يک پيروزي بزرگي است براي همه ايرانياني که به نوعي درگير مسائل فرهنگي و هنري در آمريکا بودند و ميخواستند آثارشان را چاپ و منتشر کنند و با اين محدوديت مواجه ميشدند. من از اينکه بالاخره حق پيروز شده خوشحالم و از هرکس که سخن درست را قبول ميکند و عدالت را فداي مصلحت نميکند، تشکر و سپاسگزاري ميکنم.
نازی عظیما (رادیوفردا):: خانم عبادي، فکر ميکنيد چطور شد که وزارت خزانهداري آمريکا به اين دعوا تمکين کرد؟
خانم شيرين عبادي: به موجب قوانين آمريکا، وقتي دعوائي مطرح ميشود، طرف دعوي يا بايستي اعلام کند که دعوي را قبول کرده و يا اينکه بگويد نخير من اين دعوي را قبول ندارم و وارد دادرسي ميشوم. اگر وارد دادرسي بشود و محکوم بشود، پيامدهاي مالي هم به دنبال دارد. يعني کليه خسارتهاي ناشي از طرح دعوي و زيانهاي حتي غيرمستقيم را بايستي جبران کند. بعد از طرح اين شکايتها، خزانهداري آمريکا با کمک حقوقداناني که دارد، موضوع را بررسي کرد وآنها متوجه شدند اگر دعوي ادامه پيدا کند، محکوم خواهد شد زيرا مستندات قانوني ما خيلي قوي بود و براي جلوگيري از زيان بيشتر و براي اينکه شامل مجازاتهاي مالي نشوند، دعوي را قبول کردند و در نتيجه دادگاه پايان پذيرفت. در زمينه تصميمي که اتخاذ شد من مجددا سپاس خودم را نثار افرادي ميکنم که راي دادند و تصميم گرفتند براي پيروزي آزادي بيان. من از وکلاي خودم که در اين راه زحمت بسيار کشيدند سپاسگزاري ميکنم. از PEN آمريکا که من را پشتيباني کردند، سپاسگزارم. از اتحاديه ناشران آمريکائي که در اين راه بسيار با من همراه بودند، ممنون هستم و همچنين از کليه حقوقداناني که در خزانهداري آمريکا کار ميکنند و خزانهداري را متوجه اين مسئله کردند که حرف ما قانوني است و برحق و در نتيجه دعواي ما در دادگاه پذيرفته شد، ممنون هستم و همه اينها نشانگر اين است که فرهنگ آمريکائي با سياست خارجي آمريکا فرق دارد. اگر اعتراضي هم ميشود به سياست خارجي آمريکا هيچ ارتباطي به فرهنگ و تمدن آمريکائي ندارد. اين فرهنگ و تمدن همان است که خانم روزولت را پرورش داد. خانم روزولتي که نقشش در تصويب اعلاميه جهاني حقوق بشر، فراموش نشدني است.